Réttur


Réttur - 01.01.1982, Blaðsíða 2

Réttur - 01.01.1982, Blaðsíða 2
Samtímis vofir önnur ógæfa yfir: Ef afturhaldið vinnur i komandi kosningum, en Alþýðubandalaginu tekst ekki að sigra, þá tekur sú „leiftursókn” íhaldsins við, sem afturhaldið reynir nú að láta gleymast i lýðskrumi sinu: Dollarinn mun drottna og hækka, — krónan falla, — vísitala verður afnumin — og aðalatriðið: At- vinnuleysisbölið mun hveifast yfir ísland — eins og auðvaldslönd Evrópu og Norður-Ameríku, þar sem það nú er 10%, upp undir 10. hver verkfær maður atvinnulaus. Harðsvíruðustu atvinnurekendurnir, sem ekki eru færir um að stjórna atvinnurekstri, álita atvinnuieysi skilyrði til að geta kúgað verkalýðinn — og svipt hann smásaman eignum þeim og lýðréttindum, sem hann hefur öðlast með 40 ára harðri stéttabaráttu og miklum þrældómi. (Samanber: „Járnfrúna” og „Kúrekann”, er þau fengu völd.) Afturhaldið „íslenska” mun svo sem auðmjúkur Nato-þræll láta Kananum í té allt, sem hann óskar á Fróni: Breyta Helguvík í Hel-vík, — koma upp risa-bensíngeymum svo flugvélarnar með atómsprengjurnar geti notað Keflavíkurflugvöll sem brúarstólpa í loftbrúnni frá Kanada til Þránd- heims. Meó heljarbrú þeirri ætlar Kaninn í ofstæki sínu að umhverfa Evrópu í geislavirkt helvíti, — og heldur í heimsku sinni að hann muni sjálfur sleppa, ef hann aöeins sigar „djöfli” atómstríðsins á Evrópu, — svo notuð sé líking Einsteins. islendingar! Varist þá menn og flokka sem nú brugga alþýðu atvinnuleysi og fátækt, en þjóð vorri banaráð til að þóknast Reagan! * Síðan 1942 — í 40 ár — hafa ekki verið háðar svo örlagaríkar kosningar sem nú. Þá tókst íslenskri alþýðu að gera Sósíalistaflokkinn að því veldi, er megnaði að umskapa ísland: í stað armæðu fátæktarinnar reis upp bjarg- álna þjóð. Og í samstarfi við þá foringja Sjálfstæðisflokksins, sem einnig höfðu reisn sem íslendingar og menn, tókst að vísa frá kröfu amerísks her- valds um yfirdrottnun hér í heila öld: þrem voldugum amerískum herstöðv- um á íslandi. Nú er það lágkúran, sem meir og meir tekur við af reisninni I herbúðum þeim. Nú er það þjóð vor sjálf, sem verður að þekkja sinn vitjunartíma og bjarga sér; frá áþján atvinnuleysis auðvaldslandanna — og úr helgreipum þess bandaríska hervalds, er býður þjóðardauða heim.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.