Réttur - 01.04.1976, Blaðsíða 56

ert gert fram að þessu til að stöðva framferði
harðstjóranna þar eða framfylgja ákvörðunum Sam-
einuðu þjóðanna um þann á þessi lönd. Hafa
Bandaríkin verið hin verstu viðureignar I þessu.
Fjárfesting þandarískra fyrirtækja í Suður-Afríku óx
úr 140 miljónum dollara 1950 upp i 750 miljónir
1970.
En nú eru herrar auðsins orðnir hræddir
Hlutaþréfin í gullnámunum féllu daglega um 1%
á kauphöllinni í Jóhannesburg. I London lækkuðu
þau um 20% frá febrúar til apríl. Fjármálamenn
Vestur-Evrópu þorðu nýlega vart að kaupa skulda-
bréf, sem stjórn Suður-Afríku bauð til sölu á Euro-
dollaramarkaðinum. Demantasalar í Suður-Afriku
giska á að einstaklingar smygli mánaðarlega gim-
steinum, sem metnir eru á 1800 miljónir króna út
úr landinu til að búa sig undir flóttann. Vissar gim-
steinategundir eru horfnar af markaðnum þar.
Callaghan, sem nú er forsætisráðherra Bretlands,
lýsti því yfir fyrir nokkru, að hann væri orðinn nær
vonlaus um að hægt yrði að telja Jan Smith, harð-
stjóra Rhodesíu, á að hverfa af þeirri leið, er leiddi
landið til ,,dauða og eyðileggingar". Vorster, for-
sætisráðherra Suður-Afríku, sagði eftir að samn-
ingatilraunir Smith við hægfara blökkumannaleið-
togann Nkomo mistókust: „Það sem nú mun gerast,
er hræðilegt".
Auðvald breytir um aðferð
Ameríska auðvaldið er það hrætt að það sér að
ekki má við svo búið standa. Það verður að láta
undan sókn blökkumanna tii þess að bjarga því
sem bjargað verður.
Rúm 300 bandarísk stórfyrirtæki hafa fjárfest í
Suður-Afríku, þar á meðal auðjöfrar eins og GEN-
ERAL MOTORS, IBM og ITT. 12. apríl skýrði þýska
tímaritið „Spiegel" frá þvi að fyrir nokkrum vikum
hafi fulltrúar 16 voldugustu auðfélaganna komið
saman á leynifund í SANDS POINT i New-York-ríki
í stórhýsi því, sem IBM menntar forstjóra sina í.
Var þar ákveðið að auðhringirnir skyldu, til þess
að reyna að bjarga fyrirtækjum sinum þar, leggjast
á sveif með svarta meirihlutanum i Suður-Afriku.
I apríl fór siðan Kissinger til nokkurra rikja i
Suður-Afriku, til þess að tilkynna stefnubreytingu
Bandarikjastjórnar í samræmi við ákvarðanir auð-
félaganna. Sem hlýðinn erindreki húsbændanna
hafði hann nú fögur orð um rétt meirihlutans til að
stjórna, — réttinn, sem sú stjórn ekki viðurkenndi
i reynd fyrr en vopnaðir blökkumenn voru viðbúnir
til uppreisnar.
* ★ ☆
Enn er ekki séð hvort hvítu harðstjórarnir í
Rhodesíu og Suður-Afríku láta undan áður en
holskeflan skellur yfir þá.
Abram Fischer,1) þessi ágæti foringi Kommún-
istaflokks S.-Afríku, hafði aðvarað þá: sagði í yfir-
lýsingunni eftir fangelsun sína 1966 að ef valda-
kerfi kúgaranna yrði ekki gerbreytt þá leiddi það
til „ægilegs blóðbaðs og borgarastyrjaldar". Hvítu
harðstjórarnir svöruðu þá með því að dæma þenn-
an Búa, fyrirmynd manngöfginnar, til ævilangs fang-
elsis og láta hann kveljast til bana í dyflissunni á
Robben Island, þar sem bestu foringjar róttæku
svertingjanna, Mandela og aðrir dvelja enn.
En steinblindir ofstækismenn yfirstéttarinnar eru
að byrja að sjá að dómsdagurinn er að skella yfir.
En læra þeir að láta undan síga í tíma?
SKÝRINGAR:
V Um Abram Fischer má lesa í Rétti 1975, bls.
105—110, og 1966, bls. 207—215.
Þeim, sem vilja fylgjast með i frelsisbaráttu
hinna undirokuðu i suðurhluta Afriku, skal sér-
staklega bent á þessi tvö tímarit:
„The African Communist“, ársfjórðungsrit, kostar
4 dollara á ári. Pantanir sendist til Inkululeko
Publications, 39 Goodge Street, London W.l.
„Sechaba“, kostar 6 dollara á ári, heimilisfang:
49 Rathbone Street, London, W.IA — 4 NL.