Réttur - 01.08.1976, Blaðsíða 8

Guðjón Baldvinsson
Þórólfur Sigurðsson
Jónas Jónsson frá Hriflu
Það var ekki að undra þó Stephan G. tæki
sterkt til orða, til að lýsa hrifningu sinni af
ritinu2) og Matthías Jochumsson lofaði Guð
fyrir gáfur Þórólfs og lýsti sig samþykkan
stefnu ritsins.
En hugsjónakrafturinn, sem einkennir
fyrstu tvo árgangana og krefst svo mikils
rúms í þeim — þeir eru um 200 síður hvor
— tekur í þriðja árgangi að víkja fyrir
valdapólitík Framsóknarflokksins.
Hugsjón Þórólfs í Baldursheimi — eins og
hánn boðar hana í fyrsta árganginum — náði
raunverulega út fyrir hið borgaralega þjóð-
félag: annarsvegar útrýming verslunarauð-
valdsins með algerum sigri samvinnuhugsjón-
arinnar,"' hinsvegar raunveruleg sameign á
jörðinni, framkvæmd með jarðskattinum.
í þriðja árgangi (1918) birtir Jónas frá
Hriflu sína sögulegu grein: „Nýr landsmála-
grundvöllur." Þar lýsir hann því hvernig
flokkur bænda og millistéttarmanna — er
hann kallar „vinstri menn" — skuli verða
valdaflokkur landsins með því að halda jafn-
vægi milli íhaldssamra atvinnurekenda ann-
arsvegar og verkamanna hinsvegar, — vinna
með þeim á víxl. Þar er byrjað að grafa tmd-
an hugsjónunum um nýtt þjóðfélag sam-
hjálpar og réttlætis; flokki verkamanna og
jafnaðarstefnunni markaður þröngur bás.
Stjórnmálaleiðtoginn í hópi ritnefndar
Réttar markar jafnframt Framsóknarflokkn-
um bás innan þjóðfélags borgarastéttarinnar:
samvinnustefnan skal verða váldatæki í
höndum þess flokks, ekki baráttutæki til al-
gers sigur yfir verslunarauðvaldi og í stað
órofa samvinnu hinna þriggjá „auðjafnaðar-