Réttur - 01.08.1976, Blaðsíða 13

Umslagið um bréf Stephans G.
ur Þórðarson, Gunnar Benediktsson og Ragn-
ar Kvaran lofuðu að skrifa í „Rétt” og efndu
það.
Félagarnir úr Reykjavík voru ekki þeir
einu sem heimsóttu mig — auk minna nán-
ustu. Einn góðan veðurdag hringir Jón Guð-
mann og segist koma og biður mig ganga
móti sér. Það geri ég og hann kemur þá
þarna gangandi með fallega unga stúlku við
hlið sér. Hann var að kynna mér konuefni
sitt, Guðlaugu, sem alla tíð síðan varð hon-
um hinn samhenti ástvinur og félagi. Ég
minnist þess enn er ég sá þau koma á móti
mér svo hamingjusöm og einörð, — vináttan
við þau bæði varð ævilöng.
Það var yfirleitt mikið rætt um þjóðfé-
lagsmálin á Vífilstaðahæli. Ég minnist ekki
síst viðræðnanna við Jón Valfells, sem síðan
varð einn besti félagi í flokknum á Siglufirði.
En aðrir góðir félagar, sem þarna bundust
tryggðaböndum, féllu brátt fyrir berklunum,
svo sem ungur og efnilegur Hafnfirðingur,
Kjartan Jónsson, eða skáldið Olafur Stefáns-
son frá Flatey, sem lét mig fá kvæði sitt
.,(]thýsing" í „Rétt" og birti fleiri kvæði
svipaðs þjóðfélagslegs innihalds í Alþýðu-
blaðinu og víðar.
Ég mun hafa skrifað eitthvað af þeim
greinum, sem komu í 11. árganginum, á
Vífilstöðum, en alveg sérstaklega hófst ég
þar handa um að skrifa bréf út um heim,
til þess að afla okkur efnis. Og það var hugs-
að hátt og vítt og knúið dyra hjá hinum
bestu:
Ég skrifaði Stephani G., sem ég auðvitað
hafði aldrei séð, til þess að segja honum að
149