Morgunblaðið - 02.09.2006, Blaðsíða 29

með því að renna glerflekum á fram-
hliðinni til hliðar. „Þetta hús er hugs-
að þannig að norðurljósin sem dansa
um himininn að vetrarlagi njóti sín
þegar maður situr innandyra.“
Í vetur verður smávegis uppákoma
í skálanum, segir Helgi, en þá munu
20 Japanir liggja þar á dýnum og
horfa á norðurljósin úr svefnpok-
unum sínum. Þar, eins og víðar á
Kolsstöðum, eru listaverk frá Páli
Guðmundssyni á Húsafelli, en þeir
Helgi hafa verið nánir samstarfs-
menn. Bæði eru fiskar höggnir í stein
í tjörnum inni í húsinu og varanleg
sýning á verkum Páls, þar sem helstu
kennileitum og merkismönnum sveit-
arinnar eru gerð skil, er á veggjum.
Horfa bara á húsin sín
„Byggingarnar hérna eru ekki
dýrar, en þeim mun meira lagt í pæl-
ingarnar. Þær eru hugsaðar alveg til
enda. Skálinn er ætlaður til þess að
lengja sumarið. Hér kemur hiti um
leið og sólin byrjar að skína í apríl, en
það er allt of lítið gert af því hér á
landi að nýta sólina og birtuna og losa
okkur við vindinn. Helsti galli
margra arkitekta, að mínu mati, er að
þeir horfa bara á húsin sín, ekki um-
hverfið. Það er lykilatriði þegar mað-
ur setur hús inn í landslag, að það
falli vel að því.“
Helgi kveðst hafa lært margt um
staðsetningu húsa af bandarískum
prófessor við Cornell-háskóla, sem
var einn af þeim fyrstu sem gistu í
húsunum á Kolsstöðum. Og fleiri sér-
fræðinga hefur borið að garði í ár-
anna rás. „Það er hægt að byggja án
þess að skemma umhverfið og
kannski sýnir það að við erum á réttri
leið hvernig fólk við fáum til okkar,
því margt af því er með áratuga-
reynslu og miðlar þekkingu sinni og
það sem við höfum borið úr býtum
jafnast á við margra ára háskólanám.
Ef ég gerði þetta bara fyrir peninga
væri stemmningin allt önnur. Fólk
kemur hingað til þess að gera eitt-
hvað og það er ekki þannig að ég vilji
fá listaverk í staðinn fyrir hverja
heimsókn, það er af og frá. Ég vil
bara sjá árangur af því sem gert er
og að sköpunin sem býr í okkur öllum
fái útrás. Ef ég mætti ráða yrðu allir
skyldaðir í listnám frá unga aldri,
maður sér það á krökkunum sem
koma úr þannig umhverfi. Skynjunin
er allt önnur. Ef verkfræðingar
stjórna of miklu vantar listrænu
tenginguna sem allir þurfa á að
halda.“
Mikið af tónlistarfólki hefur lagt
leið sína að Kolsstöðum og segir
Helgi það hafa æxlast svo, aðstaðan
henti því augljóslega vel. „Fólk er
hérna frá einum degi upp í hálfan
mánuð og það er ekkert kerfi á þessu
eða skipulagning. Ég fer ekki í mann-
greinarálit, annars er þetta dauða-
dæmt. Ef þekkt fólk kemur hingað,
styrkir það vissulega staðinn, en ljós-
menningarhúsin eru ætluð þeim sem
eru með sniðugar hugmyndir og
ástríðu fyrir einhverju og langar til
að koma einhverju í verk. Ég hef ekk-
ert gaman af því að eiga svona stað
og hanga hérna einn. Ánægjan af því
að byggja upp er mun meiri og það
hefur verið yndislegt að kynnast öll-
um þeim sem hingað hafa komið, ekki
síst sveitungunum.“
Morgunblaðið/Ásdís
Hrynjandi Skálinn sem byggður var yfir gamalt gróðurhús fellur vel inn í hraunið og landslagið.
Hljóðhönnun Pílárarnir í loftinu eru misþykkir sem varpar hljóðinu á mis-
munandi ómtíma í rýminu. Lýsingin vinnur með hljóðinu líka.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. SEPTEMBER 2006 29