Morgunblaðið - 30.09.2006, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 2006 39
✝ SveinbjörgDóra Svein-
björnsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 12.
janúar 1960. Hún
lést á Sjúkrahúsinu
á Blönduósi 25.
september síðastlið-
inn. Hún er dóttir
Valgerðar Hall-
dórsdóttur, f. 18.
október 1941, d. 29.
janúar 2005, og
Sveinbjörns Jóns-
sonar, f. 12. nóv-
ember 1934. Dóra
ólst upp á Akranesi hjá ömmu
sinni og afa, þeim Helgu Jónínu
Ásgrímsdóttur, f. á Stóra-Ási í
Hálsasveit 5. mars 1912, d. 12.
apríl 2003, og Halldóri Magnús-
syni, f. á Staðarhóli í Andakíls-
hreppi 5. júlí 1913, d. 27. júní
1977. Dóra ólst upp sem 17. barn
Helgu og Halldórs. Önnur börn
þeirra eru: Júlíus Gígjar, f. 3.
nóvember 1933, Helgi Gunnar, f.
12. desember 1934, d. 1. nóvem-
ber 1945, Valdís Erna, f. 31. maí
1936, d. 4. júní 2001, Fanney Sig-
munda, f. 2. maí 1938, Ásgrímur
Kristinn, f. 19. september 1939,
d. 13. október 1965,
Óskar Reykdal, f. 9.
október 1940, d. 17.
júní 1964, Magnús,
f. 7. desember 1942,
d. 18. febrúar 1989,
Sigmundur, f. 30.
nóvember 1943,
Helga Guðrún, f.
14. október 1945,
Sigrún, f. 18. janúar
1947, d. 6. apríl
1994, Halldór, f. 14.
apríl 1948, d. 12.
desember 2003,
Elsa, f. 27. ágúst
1949, Adam Smári, f. 4. nóvem-
ber 1950, d. 27. nóvember 2003,
og Kristín Steinunn, f. 8. mars
1952.
Börn Dóru eru: a) Guðrún
Björk Elísdóttir, f. 21. maí 1978,
sambýlismaður Óli Aadnegard, f.
17. september 1983, sonur þeirra
er Elís Óli, f. 25. júní 2005. Sonur
Guðrúnar frá fyrri sambúð er
Bergsveinn Snær, f. 25. júní 2000.
b) Guðjón Páll, f. 14. október
1994. c) Bergrós Helga, f. 2. maí
1996. Dóra verður jarðsungin frá
Hólaneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Mamma okkar var besta mamma
í heimi. Síðustu mánuðir eru búnir
að vera erfiðir, hún er búin að vera
mjög veik og hefur oft liðið illa út af
veikindunum. Allan tímann sem
mamma var veik hefur okkur liðið
illa. Við vitum að núna er hún á
himnum hjá Guði og að henni líður
betur. Við vitum líka að mamma
fylgist með okkur og passar okkur
alla daga.
Mamma var góður vinur okkar.
Við gátum alltaf talað við hana um
allt. Hún var skemmtileg og svolítið
stríðin því hún var oft að fíflast í
okkur. Mamma vann í búðinni og við
gátum komið þangað til hennar og
fengið eitthvað gott í gogginn. Svo
vann hún líka stundum í Kántrýbæ
og þess vegna fórum við líka oft
saman þangað að borða.
Mamma var falleg og góð og gerði
margt með okkur. Við elduðum oft
saman pizzu og bökuðum oft saman.
Skúffukakan sem mamma bakaði
var sú besta í heimi.
Mamma var fótboltakona. Hún
var góð í fótbolta og við systkinin
horfðum oft á fótboltaleiki með
henni í sjónvarpinu.
Síðasta vor fórum við með
mömmu, Guðrúnu Björk, Óla og
Bergsveini til Mallorca. Það var það
skemmtilegasta sem við höfum gert.
Við fórum í vatnsrennibrautagarð
og við fórum í allar rennibrautirnar
en mamma horfði á og hló að okkur.
Elsku mamma. Takk fyrir hvað
þú varst góð og skemmtileg. Takk
líka fyrir allt sem þú gerðir fyrir
okkur. Við söknum þín og hugsum
til þín á hverjum degi. Þín,
Bergrós Helga og Guðjón Páll.
Í dag kveðjum við hinstu kveðju
yndislega frænku og uppeldissystur
sem var okkur svo miklu meira, fyr-
ir mér var hún besti vinur sem hægt
var að eignast. Fyrir níu mánuðum
greindist hún með þann sjúkdóm
sem að lokum lagði hana að velli og
frá upphafi barðist hún eins og
hetja. Já þvílík barátta, aldrei gaf
hún upp vonina, alltaf sá hún ljósið í
myrkrinu: „Ef það eru bara örfá
prósent sem lifa þetta af þá verð ég
ein af þeim,“ sagði hún. Í byrjun maí
hringdi hún í mig til að segja mér að
hún hefði afrekað að halda upp á af-
mæli dóttur sinnar, Bergrósar
Helgu, sem þá varð 10 ára og að nú
stefndi hún á að halda upp á afmæli
sonar síns, Guðjóns Páls, sem verð-
ur 12 ára í október. En því miður
tókst henni það ekki. Í maí fór hún
til Spánar með börnin sín, þá orðin
fárveik. Þessi ferð var löngu ákveð-
in og hún lét sig hafa það barnanna
vegna og munu þau eiga þá minn-
ingu seinna meir. Eftir þessa ferð
birti sjaldan til, hvíldarlaus barátta
þar til yfir lauk, en aldrei missti hún
vonina. Fimm dögum fyrir andlátið
hóf hún nýja lyfjameðferð sem hún
batt miklar vonir við.
Þegar við heimsóttum hana tveim-
ur dögum áður en hún lést og ég
spurði hana hvort hún treysti sér
suður aftur eftir þrjá daga sneri hún
sér að dóttur sinni og sagði: „Já er
það ekki Guðrún, förum við ekki í
lyfjameðferð aftur, við gefumst ekki
upp.“
Þannig var Dóra virk í öllu sem
hún tók sér fyrir hendur, starfaði
með hjálparsveit, Rauða krossinum
og nú síðast í slökkviliðinu, gott ef
hún ætlaði ekki í hjálparstörf erlend-
is, tók sér umhugsunarfrest en
ákvað að bíða með það. En ég veit að
hún lætur ekki þar við sitja og sinnir
sínum störfum með enn einni hjálp-
arsveitinni og verður fljót að fylla þá
sveit og þar verður hún sennilega
formaður.
Elsku Dóra, það voru forréttindi
að fá að alast upp með þér, það voru
forréttindi að fá að hafa þig í lengri
og skemmri tíma, sorgin og sökn-
uðurinn er óbærilegur, en við vitum
að er frá líður munum við ylja okkur
við minninguna um frábæra frænku.
Elsku Bergrós og Guðjón, þið hafið
misst mikið, en við vitum að allir
munu hjálpast að við að gera ykkur
þetta auðveldara. Elsku Guðrún
Björk, við þig vil ég segja að í mínum
huga ert þú hetja, þegar frá líður
geturðu huggað þig við að þú varst
frábær dóttir og gerðir allt sem í
þínu valdi stóð og gott betur. Megi
hlý orð ylja ykkur um dimma nótt.
Við fjölskyldan kveðjum þig elsku
Dóra með þakklæti og virðingu. Hvíl
í friði. Þess óskar þín
Elsa.
Elsku frænka mín, hetjan mín,
engillinn minn. Þeir deyja ungir sem
guðirnir elska. Kallið er komið, og
við kveðjum þig í hinsta sinn. Þú sem
varst svo dugleg að passa mig er ég
var lítil, við áttum góðar stundir í
æsku þar sem þú ólst upp hjá ömmu
og afa sem þeirra 17. barn, þar vild-
um við báðar vera, þar fundum við
öryggi og hlýju.
Ég fékk að fylgjast með þrauta-
göngu þinni síðustu 10 mánuði,
þessa mánuði barðist þú af öllum
kröftum, því þú ætlaðir að geta átt
lengri tíma með börnum þínum og
barnabörnum sem þú varst svo stolt
af. Nú hefur þú þurft að lúta í lægra
haldi fyrir þessum skelfilega sjúk-
dómi. Við urðum þeirrar gæfu að-
njótandi að hafa þig og börnin þín
hjá okkur í nokkra daga, eftir för
þína og barna þinna til Spánar. Þú
varst svolítið þreytt er þú komst til
okkar, við fengum okkur stutta
göngutúra, ræddum um gamla daga,
það skemmtilega og líka það sem
miður fór. Þú fékkst þér marga lúra
þess á milli.
Á sjúkrahúsgöngu þinni var ég
sem grár köttur og sagði þér jafn-
framt að þú losnaðir ekki svo glatt
við mig. Ég reyndi að segja þér oft,
oft, hversu mikil HETJA þú værir í
mínum augum. Það var svo gaman
að koma til þín með eitthvað gott,
þvílík lyst sem þú hafðir, og ljómaðir
á eftir. Ég kom norður til þín daginn
fyrir þinn örlagaríka dag. Ég hafði
stund til að spjalla við þig, þú gerðir
að gamni þínu og ég fékk þig til að
brosa, sem var mér mikils virði. Mér
fannst þér svo kalt, ég strauk þér um
vangann, það þótti þér gott. Þú vildir
að ég yrði hjá þér um nóttina, ég ætti
ekki að fara heim. Því miður gerði ég
það ekki og vona að þú fyrirgefir
mér það. Þú dast út og komst inn í
smátíma, ég kvaddi þig tvisvar sinn-
um. Þegar heim kom fékk ég þær
slæmu fréttir að þér hrakaði stöð-
ugt. Morguninn eftir var öllu lokið,
þú hafðir kvatt með reisn. Það voru
mín forréttindi að eiga þennan tíma
með þér. Fyrir mér er þetta eins og
vondur draumur.
Elsku Guðrún Björk og Stína, þið
voruð hennar stoð, hafið þökk fyrir
það.
Ég þakka þér fyrir að vera mér
svo góð frænka og vinkona. Takk
fyrir að leyfa mér að styðja þig í
veikindum þínum. Takk fyrir allar
gjafirnar þínar. Takk fyrir allt í
þessu lífi.
Elsku Svenni, Guðrún Björk,
Ólafur, Guðjón Páll, Bergrós Helga,
Bergsveinn, Elís Óli og aðrir ástvin-
ir, Guð veiti ykkur styrk og trú í
þessari miklu raun, svo ykkur auðn-
ist að bera sorg ykkar fram á veg
vona og minningar um dóttur, móð-
ur, ömmu, systur, frænku og vinkon-
una bestu sem gaf ykkur svo mikið.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með tár-
um, hugsið ekki um dauðann með harmi
eða ótta. Ég er svo nærri, að hvert eitt tár
ykkar snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með glöðum
hug, lyftist sál mín upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Elsku engillinn minn, minning þín
lifir í hjörtum okkar.
Hvíldu í friði.
Þín frænka
Dýrleif Ólafsdóttir.
Elsku frænka mín, þakka þér fyrir
öll skemmtilegu símtölin okkar, fal-
legu gjafirnar frá þér, bréf og mynd-
ir. Þú varst mér góð frænka, og tókst
tillit til mín. Ég hef fylgst með veik-
indum þínum. Mér mun alltaf þykja
vænt um þig. Ég sakna þín.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Þín frænka
Linda Björk Ólafsdóttir.
Hún Dóra er farin, horfin okkur
inn í haustið. Sumar lífs hennar liðið
svo allt of stutt. Hún kvaddi að
morgni mánudagsins 25. september.
Aldrei erum við viðbúin að taka
svona fréttum jafnvel ekki þótt við
höfum í raun vitað hvert stefndi.
Þegar við sáumst síðast var hún
full bjartsýni á leið norður. Ekki ór-
aði mig fyrir því að við værum að
kveðjast í hinsta sinn.
Það var fyrir jólin sem ég komst
að því að eitthvað hlyti að vera að.
Jólakortið frá Dóru, sem var fyrir-
boði jólanna, kom ekki. Ég fékk allt-
af kort frá henni snemma, það var
ekkert venjulegt jólakort, frekar
svona sögukort. Hún var frábær stíl-
isti og hefði vafalaust getað náð
langt á sviði ritlistar. Það var alltaf
tilhlökkunarefni að fá þessi einstöku
kort. Nú verða jólakortin ekki fleiri.
Þá er að taka þau gömlu fram á kom-
andi jólum.
Dóra eignaðist þrjú börn. Elst
þeirra er Guðrún Björk. Það var
aðdáunarvert hvað hún var móður
sinni mikil stoð og stytta í gegnum
hennar veikindastríð. Það komu vel í
ljós mannkostir hennar dugnaður og
umhyggja er hún kom um langan
veg til að hlúa að móður sinni, haf-
andi sjálf lítil börn að annast.
Glöggt mátti sjá hve mörgum var
hlýtt til Dóru. Vinir og vandamenn
voru duglegir að heimsækja hana
daglega.
Nú eiga margir um sárt að binda.
Það er von mín að bjartar og góðar
minningar lýsi upp myrkur sorgar-
innar. Megi Guð vera með börnunum
hennar, barnabörnum og öðrum ást-
vinum.
Að lokum: Þökk fyrir allar okkar
stundir. Megi birtan eilífa lýsa þér á
nýjum leiðum.
Ég kveð þig ljúfa vina, því kynni okkar hér
af komu dauðans rofna.
En minningarnar lifa og myndirnar af þér,
í mínum huga ei dofna.
(Þ.J.)
Þín vinkona,
Erla Ólafsdóttir.
Elsku Dóra.
Takk fyrir allt og allt.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Guðrún Björk og fjölskylda,
Guðjón Páll, Bergrós Helga og aðrir
aðstandendur, okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Hugurinn er hjá
ykkur.
Erna, Bjarki,
Birgitta Maggý, Freydís Jóna
og Sigurvin Dúi,
Hvammstanga.
Sveinbjörg Dóra
Sveinbjörnsdóttir
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Alhliða útfararþjónusta í 16 ár
Símar: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is • utfarir@utfarir.is
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Guðmundur
Jóhannsson
f. 10. 6. 1932
d. 8. 3. 1989
Minning þín lifir
Hvíl í friði
LEGSTEINAR
SteinsmiðjanMOSAIK
Hamarshöfða 4 – sími 587 1960
www.mosaik.is
Þökkum af alhug öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og vinarþel við andlát og útför
ÞORSTEINS SKÚLASONAR
frá Hólsgerði,
Fellsmúla 16,
Reykjavík,
eða heiðruðu minningu hans á annan hátt.
Skúli Skúlason,
Kristveig Skúladóttir,
Þorkell Skúlason
og systkinabörn hins látna.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
STEFÁN ÞÓRARINSSON
húsgagnasmiður,
Lindasíðu 4,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju mánudag-
inn 2. október kl. 13.30.
Þórarinn B. Stefánsson, Livia K. Stefánsson,
Valborg Stefánsdóttir, Valdimar Kristinsson,
Kristinn Valdimarsson,
Stefán Ingi Valdimarsson, Elínborg Ingunn Ólafsdóttir.