Morgunblaðið - 28.02.2007, Side 14

14 MIÐVIKUDAGUR 28. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
AÐALMEÐFERÐ Í BAUGSMÁLINU
KRISTÍN Jóhannesdóttir var eini
starfsmaður fjárfestinga- og fjöl-
skyldufyrirtækisins Gaums frá
haustinu 1999 þegar hún tók við
stöðu framkvæmdastjóra. Fyrir
þann tíma minnti hana að faðir
hennar, Jóhannes Jónsson, hefði
verið skráður framkvæmdastjóri,
þetta kom fram í skýrslutöku yfir
Kristínu á tólfta degi Baugsmálsins
svokallaða í Héraðsdómi Reykjavík-
ur í gærdag. Kristín sagði jafnframt
að Jóhannes og Jón Ásgeir Jóhann-
esson, forstjóri Baugs, hefðu í sam-
einingu séð um rekstur Gaums þar
til hún var ráðin framkvæmdastjóri,
án þess þó að vita hvernig stjórnunin
skiptist milli þeirra.
Settur saksóknari, Sigurður Tóm-
as Magnússon, spurði Kristínu ítar-
lega út í félagið, m.a. hverjar helstu
eignir Gaums voru á tímabilinu
1998–2002. Sagði hún að það hefði
verið eignarhlutur í FBA og eign-
arhlutur í Baugi. Spurð um fjárhags-
stöðu fyrirtækisins sagði Kristín
hana hafa verið með ágætum. Hún
kannaðist ekki við að einhverjir
samningar eða samkomulag hefði
verið gert milli Gaums og Baugs um
að Gaumur nyti sérkjara, s.s. í formi
lægri vaxta eða lengri greiðslufrests.
Ekki óskað eftir greiðslufresti
Saksóknari vék þá að einstökum
ákæruliðum og spurði m.a. út í
hlutafjárútboðið í desember árið
2000, sem Gaumur tók þátt í. Í
ákærulið fimm er Jóni Ásgeiri gefið
að sök að hafa látið veita Gaumi
fimmtíu milljóna króna lán til að
fjármagna kaup á hlutum í Baugi.
Hið meinta lán var veitt þannig að
Gaumur skráði sig fyrir rúmum 340
milljónum en 290 milljónir voru
greiddar aftur.
Kristín sagði ástæðuna hafa verið
að Gilding, sem var verðbréfafyrir-
tæki í Reykjavík, hefði ætlað að
kaupa hlutaféð en ekki tekið alla
upphæðina. Það væri skýringin á
mismuninum. Kristín sagðist ekki
hafa tekið þátt í þeim viðskiptum og
gat ekki sagt til um hvers vegna
skuldin hefði verið færð á viðskipta-
reikning Gaums hjá Baugi. Aðspurð
hvort hún hefði skrifað hlutafé á
Gaum játti Kristín því. Hún mundi
ekki hvort Gaumur hefði fengið
hlutabréfin en sagði ljóst að félagið
hefði ekki óskað eftir greiðslufresti.
Í ákærulið níu er Jóni Ásgeiri gef-
ið að sök að hafa látið veita Kristínu
3,7 milljóna króna lán vegna hluta-
fjárútboðs, en ekki var greitt fyrir
hlutaféð né innheimt í samræmi við
hlutafélagalög. Saksóknari spurði
hvort það hefðu verið vanskil af
hennar hálfu og sagðist hún ekki
muna hvernig skuldin hefði komið
til. Hún neitaði því að hafa verið
krafin um andvirði skuldarinnar, og
aðspurð sagðist hún ekki minnast
þess að hafa gengið eftir því að fá
arð af eigninni. Kristín sagði að
hlutaféð hefði að endingu verið
greitt með víxli.
Milliliður innan Fjárfars
Næst vék saksóknari að einka-
hlutafélaginu Fjárfari og spurði
hvernig Kristín hefði komið að því
félagi. Svar hennar var á þá leið að
Jón Ásgeir hefði leitað til Gaums
m.a. um vörslu bókhalds Fjárfars.
Sigurður Tómas spurði þá hver
hefði ráðið Helga Jóhannsson sem
stjórnarformann félagsins og sagð-
ist Kristín hafa gert það að beiðni
bróður síns. Spurði þá saksóknari
hver hefði séð um ákvarðanatöku og
taldi Kristín það hafa verið Jón Ás-
geir í einhverjum tilvikum – í sam-
ráði við hluthafa sem stóðu að félag-
inu.
Mikil leynd hefur ríkt yfir því
hverjir voru hluthafar í félaginu og
sagðist Kristín aðspurð ekki hafa
vitað það. Spurði saksóknari síðar
hvers vegna það hefði komið fram í
samningi við Helga að hluthafaskrá
yrði ekki gerð opinber en Kristín
sagðist ekki vita það. Hún skrifaði
undir samninginn við Helga fyrir
hönd Gaums en minnti að Helgi
hefði sjálfur samið samninginn.
Saksóknari spurði Kristínu þá út í
hlutverk hennar innan Fjárfars og
hvort hægt væri að túlka það á þann
veg að hún hefði verið í milligöngu-
hlutverki á milli Jóns Ásgeirs og
Helga. Játti Kristín því og sagði það
hafa verið sökum þess hversu mikið
Jón Ásgeir var erlendis.
Var eini starfsmaður Gaums
Eftir Andra Karl
andri@mbl.is
Morgunblaðið/G. Rúnar
Sem vitni Kristín Jóhannesdóttir ráðfærði sig við lögmann sinn, Kristínu Edwald, áður en dómþing var sett.
Í HNOTSKURN
Dagur 12
»Sakborningar eru tíðir gest-ir í dómssal, að undan-
skildum Jóni Ásgeiri Jóhann-
essyni, og fylgdist Tryggvi
Jónsson með dómþingi fyrir há-
degi og Jón Gerald Sullenberg-
er sat allan daginn, eins og að
undanförnu.
»Saksóknari og verjendurhafa sammælst um að
myndatökumenn og ljósmynd-
arar fjölmiðla sýni vitnum í
málinu tilhlýðilega virðingu í
dómssal, þar sem setið er um
þau á meðan þing er ekki sett.
»Arngrímur Ísberg dóms-formaður hefur ekki tjáð sig
um málið og ágengni fjölmiðla-
manna minnkaði ekki í dóms-
salnum í gær.
»Dómþingi var slitið óvenjusnemma í gærdag, eða kl.
15, þar sem búið var að yfir-
heyra þau vitni sem voru á dag-
skrá. Baðst settur saksóknari
góðlátlega afsökunar á því
hversu illa tímaáætlun hans
stóðst.
»Dómsformaður tók vel í af-sökunarbeiðnina en sagði
saksóknara ekki hafa unnið sér
inn tíma með því að hætta fyrr.
„Það er ekkert lagt inn á við-
skiptamannareikninginn,“ sagði
Arngrímur og uppskar hlátur
viðstaddra.
» Í dag munu bera vitni LindaJóhannsdóttir, fyrrverandi
fjármálastjóri Baugs, og Þórður
Bogason, ritari stjórnar Baugs.
» Í skýrslutöku yfir TryggvaJónssyni, fyrrverandi að-
stoðarforstjóra Baugs, kom m.a.
fram að Linda hefði séð um að
bóka ýmsar af þeim færslum
sem ákært er fyrir.
VITNALEIÐSLUR fyrir hádegi
gengu vel í gær og náðu saksóknari
og verjendur að spyrja fjögur vitni
um aðild sína að Baugsmálinu svo-
nefnda. Guðfinna S. Bjarnadóttir,
fyrrverandi rektor Háskólans í
Reykjavík, var fyrsta vitni gærdags-
ins en hún sat í stjórn Baugs á ár-
unum 1998–2003.
Settur saksóknari, Sigurður Tóm-
as Magnússon, spurði m.a. út í
stjórnarsetuna og hvernig ákvarð-
anir voru teknar á umræddu tíma-
bili. Hún svaraði því til að ákvarð-
anir hefðu aðallega verið teknar á
stjórnarfundum, en mundi þó eftir
nokkrum tilvikum þar sem ákvarð-
anir voru teknar utan funda og born-
ar undir stjórnarmenn í gegnum
síma.
Saksóknari spurði Guðfinnu þá út
í vinnureglur stjórnarinnar, til að
mynda að bera þurfti undir stjórn
mikilsháttar mál, s.s. fjárfestingar
sem tóku til hærri upphæða en 20–
25 milljóna króna. Guðfinna minntist
þess að hafa setið fund þar sem regl-
urnar voru samþykktar en sagði
þær hafa þróast eðlilega eins og hjá
öðrum félögum. Hún mundi ekki til
þess að þeim hefði verið breytt skrif-
lega, en sagði heimildir vegna fjár-
hæða hafa orðið ríflegri.
Saksóknari spurði einnig út í ein-
staka ákæruliði, s.s. um hvort meint-
ar lánveitingar til hluthafa Baugs
hefðu verið bornar undir stjórn, en
brast þá minni Guðfinnu í hvívetna.
Gestur Jónsson, verjandi Jóns Ás-
geirs Jóhannessonar, hafði þá á orði
við dómsformann að saksóknari
væri að eyða tíma í spurningar sem
vitnið myndi greinilega ekki eftir og
tók Arngrímur Ísberg undir það.
Sigurður Tómas spurði þá hvort
hann ætti þá aðeins að spyrja einnar
spurningar, hvort vitnið myndi eitt-
hvað yfirleitt.
Saman í viðskiptunum
Síðar spurði Gestur Guðfinnu út í
samstarf milli Gaums og Baugs.
Hún sagði að stjórninni hafði verið
ljóst að samvinna væri á milli félag-
anna og vitað var að Gaumur fór á
undan Baugi í fjárfestingar. „Það
var meðvitað að Gaumur réðst í
verkþætti sem stjórnin var ekki
tilbúin að fara í,“ sagði Guðfinna og
vísaði þar til stjórnar Baugs. Að-
spurð um dæmi þess efnis nefndi
Guðfinna kaupin á Arcadia, en
mundi ekki eftir öðrum dæmum.
Næst sat undir svörum Jóhanna
Guðmundsdóttir, eiginkona Jóns
Geralds Sullenberger, og beindust
spurningar ákæruvaldsins nær ein-
göngu að skemmtibátunum þremur.
Hún sagði ljóst frá kaupum á fyrsta
bátnum árið 1996 að Jón Ásgeir og
Jón Gerald væru í þessum viðskipt-
um saman. Saksóknari spurði hvort
leynd hefði hvílt á eignarhlut Jóns
Ásgeirs og svaraði Jóhanna svo:
„Hann óskaði eftir því að við mynd-
um ekki tjá okkur um hver ætti bát-
inn, það var greinilegt að það hefði
ekki komið sér vel fyrir hann ef það
fréttist til almennings að hann ætti
skemmtibát.“
Varðandi annan og þriðja bát
sagði Jóhanna að hún teldi að um
skiptan eignarhlut hefði verið að
ræða, þ.e. að Jón Ásgeir og Jóhann-
es Jónsson hefðu átt helming á móti
Jóni Gerald. Hún sagðist hins vegar
ekki hafa sett sig inn í hvernig kaup-
in voru fjármögnuð. Þegar kom að
spurningum varðandi rekstur og af-
borganir á lánum sagði Jóhanna að
„feðgarnir“ hefðu tekið slíkt á sig.
Saksóknari spurði einnig út í deilur
vegna eignarhlutarins og mundi hún
eftir fundum með Tryggva Jónssyni,
fyrrverandi aðstoðarforstjóra
Baugs, vegna þeirra.
Staðfesti sölu Jóhannesar
Hans Kristian Hustad, stjórnar-
maður í Baugi, mætti einnig fyrir
dóminn en hann tók sæti í stjórn
Baugs vorið 1999 og hefur setið síð-
an. Honum gekk erfiðlega að rifja
upp einstaka atvik en staðfesti við
Gest að Gaumur hefði farið á undan
Baugi í fjárfestingar auk þess sem
hann staðfesti að Jóhannes Jónsson
hefði selt hlutabréf í Baugi og fyr-
irtækið því átt kröfu á hendur Kaup-
þingi vegna söluþóknunar, sbr.
ákærulið 12 þar sem Jóni Ásgeiri og
Tryggva er gefið að sök að hafa látið
rangfæra bókhald Baugs með því að
færa á viðskiptamannareikning
Kaupþings 13 milljónir króna. Áður
hafði Tryggvi vitnað um þóknunina
sem „köttinn“.
Síðust til að bera vitni fyrir hádegi
var fyrrverandi ritari Jóns Ásgeirs,
Unnur Sigurðardóttir. Gestur
spurði hana m.a. hvort Jón Ásgeir
hefði gefið fyrirmæli um einstaka
færslur í bókhaldi og sagðist Unnur
ekki vita til þess. Einnig spurði hann
út í mánaðarlegar greiðslur frá
Baugi til Nordica og sagði hún
reikningana hafa borist með sím-
bréfi, verið greidda og bókaða, ekk-
ert í meðferð þeirra hefði verið með
öðrum hætti en annarra reikninga.
„Greinilegt að það hefði ekki
komið sér vel fyrir hann“
Jón Ásgeir Jóhannesson óskaði eftir að ekki yrði rætt um eignarhald á skemmti-
bátum á Miami, samkvæmt framburði eiginkonu Jóns Geralds Sullenberger
ENGINN gróði,
engin þátttaka í
starfseminni en
skrifaði undir
skjöl sem
Tryggvi Jónsson
sendi, var meðal
þess sem kom
fram við skýrslu-
töku af Sigfúsi R.
Sigfússyni, fyrr-
verandi forstjóra Heklu, þegar
hann var spurður út í aðkomu sínu
að einkahlutafélaginu Fjárfari í
héraðsdómi á mánudag.
Aðspurður sagði Sigfús tengsl sín
við fyrirtækið vera þau að Tryggvi
hefði beðið hann um að koma að
stofnun félagsins. Urðu lyktir máls-
ins þær að Sigfús var gerður stjórn-
arformaður og annar stofnenda.
Saksóknari spurði hvort hann hefði
lagt fram hlutafé og neitaði Sigfús
því og bætti við að hann hefði engan
þátt tekið í starfseminni. „Það var
aldrei haldinn fundur í þessu félagi,
sem ég var viðstaddur. Þetta var
leynifélag,“ sagði Sigfús.
Saksóknari spurði þá hvort hann
hefði ekki skrifað undir skjöl og
játti Sigfús því. Síðar fékk hann
send í pósti boð um að lánasamn-
ingur með undirskrift hans væri
kominn í vanskil. „Ég sendi hann til
Tryggva og bað um að segja mig úr
stjórninni, sem hann lofaði að gera
en gerði ekki.“
Saksóknari spurði því næst út í
hver hefði tekið ákvarðanir í félag-
inu og sagðist Sigfús hafa gengið út
frá því að það væri Tryggvi, sem
hann ræddi aðeins við vegna Fjár-
fars.
Leynifélagið
Fjárfar
Sigfús R. Sigfússon
Fleiri vitni kölluð til skýrslutöku.
http://www.mbl.is/mm/frettir/
innlent/frett.html?nid=1255842
VEFVARP