Morgunblaðið - 28.02.2007, Side 16
Eftir Hjört Gíslason
hjgi@mbl.is
„ÞAÐ er nú lítið að frétta. Ég kast-
aði við Grindavíkina og fékk innan
við 100 tonn. Svo er ég bara að leita
vestur eftir. Hinar bátarnir eru
sunnan við Malarrifið og suðvestur
af því. Það er bara eitthvað mjög ró-
legt yfir þessu. Djöfull lokalegt eitt-
hvað“ sagði Guðmundur Huginn
Guðmundsson, skipstjóri á Hugin,
þegar verið ræddi við hann í gær.
„Það eru ekki nema rétt um 17
dagar síðan nótaveiðin byrjaði uppi á
grunninu. Þetta finnst mér hálfskrít-
ið. Við eigum eftir um það bil einn
túr, svona 1.200 tonn, og ég bara
þakka fyrir ef það næst eins og útlit-
ið er. Þetta er allt lokalegt eins og
það lítur út í dag og eins og ég heyri
á körlunum, en fyrir tveimur dögum
var ástandið mjög gott. Þá fengu
menn mjög góð köst, en eftir það er
þetta búinn að vera hálfgerður barn-
ingur.
Það var reyndar ekki svo mikið
heldur í síðasta túr, þetta voru
nokkrar torfur og sáust vel. Þegar
staðan er þannig er þetta bara allt
tínt upp og veitt. Það minnkar sem af
er tekið. Maður hefur séð það þrisv-
ar í vetur að það hefur verið góð
torfa á einhverju svæði og það er
bara allt klárað. Kannski byrjað að
kasta um morguninn og um kvöldið
er ekkert eftir. Lóðningin búin.
Allir á sama fimmeyringnum
Þegar svona rólegt er yfir veiðun-
um eins og núna eru flest skipin á
miðunum samtímis. Menn eru tvo
þrjá daga að fá eitthvað og þá er all-
ur flotinn kominn á sama blettinn.
Þá er barizt um hverja peðru. Það
eru allir á sama fimmeyringnum og
maður þarf að nota skóhorn til að
koma nótinni niður.
Það virðist ekkert meira að vera
að koma að austan. Við sáum ekkert
vestan við Eyjar þegar við komum
þaðan, nema þetta smáræði við
Grindavíkina. Það hafa líka verið
bátar á ferðinni að austan og þeir
hafa ekki orðið varir við neitt heldur.
Þetta er eitthvað leiðinlegt ástand.“
Frysta hrogn um borð
Huginn er eina skipið sem vinnur
hrogn um borð. „Já, við vorum að
reyna það í síðasta túr og ætluðum
að reyna þetta þennan túr líka. Það
eru ekki nema tveir túrar um það bil,
sem maður getur nýtt í hrognatöku
um borð. Við þurfum alltaf að fara í
land til að losa okkur við hratið. Við
náðum þó að frysta 185 tonn. Við
fáum ágætisverð fyrir þetta, það er
einhver hækkun síðan í fyrra. Það er
tvenns konar verð, annars vegar fyr-
ir markaðinn í Japan og hins vegar í
Rússlandi.
Við höfum svo fryst loðnuna eftir
því sem hægt er, höfum bara landað
smávegis í bræðslu. Við höfum getað
nýtt allan aflann í frystingu. Það er
kannski ekki mikið, en skilar miklum
verðmætum. Ætli við höfum ekki
fryst um 4.000 tonn og nú ætlum við
að reyna að ljúka þessu með einum
hrognatúr. Þó ekki sé mikið veitt
reddast þessi vertíð fyrir horn. Við
erum með meira aflaverðmæti en í
fyrra. Það hefði ekki þótt merkilegt
fyrir nokkrum árum að veiða ekki
meira á þessum bátum. Við gerum
þetta allt öðruvísi og loðnan hefur
verið góð og nýtzt vel í vinnsluna hjá
okkur.
Þetta gengur þannig fyrir sig að
fyrst flokkum við frá það sem fer á
Japan, hrygnuna, og frystum það í
sólarhring. Síðan tökum við hænginn
og frystum fyrir Rússland í annan
sólarhring og svo er kastað og byrjað
aftur á Japan og svo framvegis,
þangað til skipið er fullt. Þegar við
erum að taka hrogn er loðna skorin
og hrognin skilin frá en hratið fer í
lestina og til bræðslu í landi,“ segir
Guðmundur Huginn.
Ljósmynd/Gunnar Oddsteinsson
Loðnuveiðar Loðnuskipin í einum hnapp á miðunum. Þeir segja að það þurfi skóhorn til að koma nótinni niður.
Lokahljóðið er að
koma í vertíðina
Vinnslan Huginn VE er eina skipið sem frystir loðnu um borð. Árni Óli
Ólafsson að slá úr og Kolbeinn Agnarsson að setja hrognin í tækin.
16 MIÐVIKUDAGUR 28. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
ÚR VERINU
Vökvadælur
Vökvamótorar
Stjórnbúnaður
Skútuvogi 6 • 104 Reykjavík • Sími 510 4100 • www.danfoss.isDanfoss hf
!
"
#
$
#
$
!
"
#
$
#
$
!
"
#
$
#
$
!
"
#
$
!
"
#
$
#
$
" %&
# '
%
(%
#
$
" %&
# '
%
(%
#
$
) "
) "
) " ) "
*
+
+##
)
,() !&
#'
(
$(
)"
(
%(-
(
%
+
"'
+.%
(
. !
"
.
""
(
!
.
,"%(
!" # $ %
& '( )
*
+ ,
+
+.
/.
0 -
1
2#
+.
3
+4
/5
2.
1.
NORÐMENN hafa fengið heimildir
til línuveiða í íslenskri lögsögu.
Norskum er línuskipum heimilt að
veiða í íslenskri lögsögu 500 tonn
af keilu, löngu og blálöngu miðað
við afla upp úr sjó. Auk þess er
þeim heimilt að veiða allt að 125
tonn af öðrum tegundum, þó ekki
meira en 25 tonn af lúðu, 50 tonn
af grálúðu og 50 tonn af karfa
miðað við afla upp úr sjó. Í hverri
veiðiferð skal afli í öðrum teg-
undum en löngu, keilu og blálöngu
ekki nema meira en 25% af afla
skips. Lúðuafli skal ekki nema
meira en 5% af afla og afli í karfa
og grálúðu skal ekki nema meira í
hvorri tegund en 10%.
Norðmenn fá leyfi til línuveiða