Morgunblaðið - 20.04.2007, Blaðsíða 44

44 FÖSTUDAGUR 20. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Hólmfríður JónaÁgústsdóttir,
fyrrverandi versl-
unarkona í Reykja-
vík, fæddist í
Reykjavík 31. jan-
úar 1927. Hún lést
11. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Maiendína
Guðlaug Kristjáns-
dóttir, f. 11.5. 1891,
d. 12.4. 1972 og
Ágúst Fr. Guð-
mundsson, f. 24.5.
1891, d. 25.5. 1962.
Systkini Hólmfríðar eru: 1) Ás-
geir, f. 29.11. 1912, d. 24.10. 1972,
2) Ragnar Þorsteinn, f. 10.12.
1913, d. 21.4. 1939, 3) Rósa, f. 25.6.
1915, d. 3.5. 1964, 4) Ingvar, f.
13.3. 1917, d. 26.3. 1978, 5) Sig-
urður Emil, f. 29.1. 1921, 6) Frið-
rik, f. 24.7. 1924, d. 27.9. 1996, og
7) Ragna, f. 21.9. 1934, d. 9.5.
2005.
Árið 1950 hóf Hólmfríður sam-
búð með Ágústi Geirlaugi Helga-
syni, f. 28.3. 1921, d. 5.3. 2006.
Hann er sonur Rósu Jónsdóttur, f.
5.11. 1898, d. 1972 og Helga Hall-
dórssonar, f. 10.8. 1857, d. 1929.
Þau giftu sig 3. ágúst 1952.
Dóttir Hólmfríðar og Jóns
Harðar Björnssonar, rafvirkja-
meistara, f. 11.11. 1917, d. 27.2.
1990, er Kittý Maríu Arnfjörð, f.
5.10. 1945, gift Elíasi Steinari
Skúlasyni, f. 13.12. 1943. Börn
Kittýar og Elíasar eru : 1) Ágúst
Jónas, f. 26.3. 1967, kvæntur
Hrafnhildi Sigurhansdóttur, f. 3.2.
1967, börn þeirra eru Viðar Örn,
f. 27.8. 1987, Hauk-
ur Ingi, f. 3.11. 1991
og Margrét Anna, f.
3.11. 1991. 2) Fríða
Björk, f. 24.3. 1970,
unnusti Hilmar Þór
Hilmarsson, f. 17.6.
1966. Börn Fríðu
Bjarkar og Ólafs
Guðmundssonar eru
Kristinn, f. 15.11.
1990, Elín María, f.
25.5. 1993 og 2 Ein-
ar Birgir, f. 21.6.
1998. 3) Jón Hörður,
f. 6.8. 1977, unnusta
Helena Magnúsdóttir, f. 25.2.
1976, sonur þeirra Magnús Elí, f.
21.9. 2004.
Hólmfríður var sjöunda í röð-
inni af átta börnum foreldra
sinna. Ung fer hún að vinna við al-
menn verslunarstörf og starfar
við það allt til ársins 1988, er hún
greinist með parkinssonsjúkdóm.
Ung eignast Hólmfríður sitt eina
barn, Kittý Maríu, og fyrst til að
byrja með bjuggu þær hjá for-
eldrum Hólmfríðar. Árið 1950
kynnist hún Ágústi og gengur
hann Kittý í föðurstað, árið 1952
gengu Hólmfríður og Ágúst í
hjónaband. Hólmfríður eyddi síð-
ustu árum sínum á dvalarheimil-
inu Hlaðhömrum í Mosfellbæ og
Hjúkrunarheimilinu Eir við mjög
gott yfirlæti, fyrst með manni sín-
um Ágústi en eftir að hann féll frá
í fyrra hefur hún fengið mjög
góða umönnun í veikindum sínum.
Útför Hólmfríðar Jónu verður
gerð frá Lágafellskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Elsku mamma mín, með þessum
fáu orðum vil ég þakka fyrir það sem
við upplifðum saman. Ein af mínum
bestu minningum er brúðkaupsdag-
urinn ykkar pabba en þá var ég að-
eins sjö ára gömul og eignaðist al-
vöru pabba þennan sama dag.
Til þín var alltaf gott að leita, sér-
staklega í sambandi við saumaskap,
og var nú ekki leiðinlegt að sitja með
þér og sauma jólafötin á börnin.
Við eigum eftir að njóta allra
þeirra listaverka sem þú hefur skap-
að í gegnum tíðina, og munu þau
ávallt gleðja okkar hjörtu.
Takk fyrir allt og allt.
Þín dóttir
Kittý.
Elsku tengdamamma, ég þakka
þér fyrir allar samverustundirnar í
gegnum árin, oft var skipst á skoð-
unum, en allt í góðu.
Einnig hef ég alltaf dáðst að því
hversu vel og nákvæmt þú gast
saumað með perlunum þrátt fyrir
þinn Parkisonssjúkdóm með tilheyr-
andi skjálfta.
Takk fyrir allt og Guð geymi ykk-
ur sem nú eruð sameinuð á ný.
Þinn tengdasonur
Elías Steinar.
Í dag kveðjum við ömmu Fríðu.
Amma hefur í gegnum tíðina verið
meira en bara amma, því hún var
einnig mjög góður vinur og skildi
hvernig ungum manni leið er hann
var veikur. En þá bjuggu amma og
afi á efri hæðinni í Reykjabyggðinni
og þegar ég var veikur fór ég alltaf
til ömmu og fékk ís og þá varð allt
miklu betra á mjög skömmum tíma.
Elsku amma mín, þetta er ein af
mörgum minningum sem ég á um
þig, mun ég ávallt geyma þær í
hjarta mínu og halda þeim á lofti um
ókomna tíð.
Guð geymi þig.
Þitt barnabarn,
Jón Hörður.
Elsku amma, sú minning sem er
mér efst í huga í dag er þegar ég var
gínan þín vegna brúnu hettukápunn-
ar sem þú varst að sauma eitt árið.
Mig langaði svo í hana því mér
fannst hún svo falleg en þú sagðir að
það væri fyrir aðra telpu, ég var svo
svekkt að þú værir ekki að sauma á
mig. Er ég opnaði gjöfina mína frá
þér og afa á aðfangadag og við blasti
kápan var ég ánægðasta stelpan í
landinu og ef ég man rétt þá vildi ég
sofna í henni um kvöldið. Einnig
minnist ég allra stundanna okkar í
keramikinu við að mála og snyrta
stytturnar. Þú varst svo þolinmóð
við að kenna mér og hjálpa mér að
laga hverja styttuna á fætur annarri
svo ég gæti verið hreykin af gjöf-
unum sem ég gaf. Þessar stundir
gáfu mér innsýn í persónuleikann
þinn og hvernig persóna ég vildi að
ég væri þegar ég fullorðnaðist. Ég
vil enda þetta bréf til þín með því að
segja: hugsa til þín á hverjum degi
og elska þig afar heitt.
Ástar- og saknaðarkveðjur
Fríða Björk.
Með þessum fátæklegu orðum
langar mig til að minnast góðrar
konu sem fallin er frá, Hólmfríðar
Ágústdóttur eða Fríðu eins og hún
var alltaf kölluð. Fríða var amma
unnusta míns. Það var árið 1999 sem
ég kynntist Fríðu en þá lágu leiðir
okkar Jóns saman. Fríða var mikill
listakona, hún var alltaf að gera eitt-
hvað, flott klæddar dúkkur liggja
uppi í hillu, í perlukjólum, hún púsl-
aði mikið sem og stundaði keramik-
málun, á síðustu árum var hún mikið
í því að mála á postulín og höfum við
alveg fengið að njóta þess, því Fríða
var mjög gjafmild og mjög dugleg
við að gefa það sem hún var að búa
til. Það síðasta sem kom frá henni
var mjög falleg skál, en hana var hún
búin að geyma í nokkur ár, hún átti
að vera spes gjöf til okkar Jóns.
Fríða varð áttræð hinn 31. janúar
síðastliðinn og var búið að plana
mjög fína veislu, en örlögin tóku
völdin, því Fríða fékk mjög slæma
lungnabólgu og ekkert varð af af-
mælinu þá. Núna 10. mars sl. var
gamla búin að jafna sig og safna
nægum kröftum til að halda þessa
líka fínu veislu. Ekki veit ég töluna á
því hversu margir mættu en í afmæl-
inu voru samankomnir ættingjar og
vinir og hún naut þess vel og mikið,
því mikil félagsvera var hún. Eftir að
gestirnir voru farnir og verið var að
ganga frá sátum við Fríða og kjöft-
uðum um lífið og sagði hún mér þá
að hún hefði aldrei getað ímyndað
sér að svona margir myndu mæta í
afmælið hennar. Einnig sagði hún
mér frá því að núna væri hún mjög
sátt við lífið og að hennar mati væri
sinn kvóti kominn. Stuttu eftir af-
mælið fer henni að hraka og hægt og
bítandi kvaddi hún þennan heim
sátt.
Fríða mín, vertu sæl og vona ég
innilega að þú sért komin aftur til
Ágústar og njótir þess að fylgjast
með okkur og sjá öll barnabörnin
vaxa úr grasi.
Þín vinkona
Helena Magnúsdóttir
Elsku langamma. Mínar minning-
ar um þig eru mjög góðar, ég á eftir
að sakna þín jafn mikið og hans afa.
Ég á eftir að passa mjög vel upp á
það sem ég erfði af ykkur og það
sem mamma fékk. En það er gott að
þú skulir vera farin upp, vonandi á
þér eftir að líða vel. Ég og mamma
og strákarnir eigum eftir að hugsa
til þín á hverjum degi og líka til hans
afa. En Guð á eftir að passa ykkur
betur og ykkur báðum, afi og amma,
ykkur á eftir að líða vel.
Guð, þú passar vel upp á langafa
minn og langömmu mína.
Elín María Ólafsdóttir.
Elsku Fríða frænka, það er sárt
að setjast niður og skrifa um þig
minningarorð en það er líka ljúft því
þú varst farin að þrá hvíldina og
komast til hans Gústa þíns. Það er
rétt ár síðan hann lést og þá fór að
halla undan fæti hjá þér, sjúkdómur
þinn ágerðist og þú komin í hjóla-
stól.
Minningar mínar um ykkur ná
eins langt og ég man eftir mér, ynd-
islegar stundir á Laugavegi 42 og
svo stundirnar þegar ég heimsótti
ykkur og Kiddý þegar þið bjugguð á
Akranesi. Eftir að þið fluttuð í bæ-
inn var alltaf gott samband.
Elsku Fríða, þú reyndist okkur
systkinunum svo vel í veikindum
mömmu sem dó svo ung. Þú varst
mikil hannyrða kona, alltaf að sauma
og þú saumaðir á mig marga kjóla í
gamla daga. Sama var hvort það var
perlusaumur eða postulínsmálning
allt lék í höndunum á þér. Þið Gústi
voruð mikið hannyrðafólk og alltaf
eitthvað að föndra. Það urðu þér
langir og erfiðir dagar þegar þú gast
ekki lengur gert neitt í höndunum
en aldrei heyrði ég þig kvarta. Þið
fluttuð svo í Mosfellsbæinn og
bjugguð meðal annars á dvalarheim-
ilinu á Hlaðhömrum þar sem ykkur
leið svo vel í fallegu íbúðinni ykkar
hjá frábæru starfsfólki. En heilsu
ykkar hrakaði og þið fluttuð á hjúkr-
unarheimilið Eiri. Þar tók líka gott
fólk vel á móti ykkur, þið fenguð fal-
legt herbergi með fallegu útsýni og
voruð svo ánægð. Því var það svo
sárt hvað Gústi þinn féll fljótt frá
eftir að þið fluttuð á Eiri en þú ert
búin að vera ótrúlega sterk. Ég hef
reynt að vera dugleg að heimsækja
þig, elsku frænka, og stytt þér
stundir með lestri og fleiru. Ég las
fyrir þig uppáhaldsbókina þína,
Shirley Temple, þú brostir og rifj-
aðir upp margar minningar.
Við höfum rætt margt saman,
Fríða mín, sagt hvor annarri sögur
og drauma og auðvitað ráðið þá
sjálfar og haft gaman af, það var
alltaf gaman að hlusta á sögurnar
þínar frá því í gamla daga, þú hafðir
engu gleymt.
Þú varst mikill sælkeri og áttir
alltaf súkkulaði og sérrí, best fannst
þér dökkt súkkulaði með appelsínu-
bragði. Þér fannst ég stundum spar-
söm þegar ég hellti í staupið, horfðir
á mig með brúnu augunum þínum og
sagðir: Það er nú í lagi að hella al-
mennilega í staupið, á ég þetta eða
þú? og svo brostir þú. Ég dúllaði við
þig, pússaði og lakkaði á þér negl-
urnar, bar á þig góð krem og nudd-
aði þig, þú varst alltaf fín með vel
lagt hárið. Við fórum í göngutúra um
gangana á Eiri, komum við í litlu
kapellunni og áttum þar góðar
stundir. Þú varst búin að ákveða að
halda fína veislu þegar þú áttir af-
mælið síðast en þú varðst lasin og
veislunni var frestað en þú hresstist
og haldin var fín veisla 10. mars sl.
Þar mætti margt fólk sem þér þótti
svo vænt um og þú ljómaðir af gleði.
Daginn eftir sagðir þú við mig: Kolla
mín, nú er afmælið búið og nú er ég
tilbúin að sofna, það fór að draga af
þér og þú varst búin að missa allan
kraft og lífsvilja, ég sat hjá þér eins
oft og ég gat.
Páskarnir voru erfiðir en þú varst
í góðum höndum hjá frábæru starfs-
fólki á Eiri, þú varst líka mjög þakk-
lát og sagðir alltaf þegar þær voru
búnar að hjálpa þér, þakka ykkur
fyrir, stelpur mínar. Svo kom erfiður
dagur 11. apríl, ég var þakklát að
geta verið hjá þér þegar þú kvaddir,
það var falleg stund sem við nánustu
áttum saman með séra Jóni og mikill
friður var yfir þér. Ég er þakklát
fyrir stundina með Guðný systur
þegar við klæddum þig í bleika
peysusettið sem ég gaf þér í afmæl-
isgjöf og settum á þig slæðuna frá
Melissu. Mikið varstu fín í afmæl-
isfötunum, elsku Fríða.
Ég veit að vel hefur verið tekið á
móti þér af Gústa og systrum þínum
og öllum okkar, bið ég þig að bera
þeim kveðju mína. Megi góður guð
geyma þig, elsku Fríða mín.
Þín
Kolbrún G. (Kolla frænka).
Nú finn ég vorsins heiði í hjarta.
Horfin, dáin nóttin svarta.
Ótal drauma blíða, bjarta
barstu vorsól inn til mín.
Það er engin þörf að kvarta,
Þegar blessuð sólin skín.
(Stefán frá Hvítadal)
Með þessu fallega vorljóði kveðj-
um við Fríðu móðursystur okkar,
því hinu sama og við kvöddum Gústa
hennar með fyrir ári síðan.
Fríða var ávallt til staðar í upp-
vexti okkar og reyndist okkur sem
önnur mamma og amma. Hún var
alltaf kölluð Fríða frænka því hún
var svo ofboðslega mikil frænka.
Hún prjónaði og saumaði á okkur
kjóla, buxnadraktir, kápur og hvað-
eina því hún var listamaður í hönd-
um. Hún sneið og saumaði úr völd-
um efnum svo úr urðu flottar flíkur,
allt á Bernina saumavélina. Þetta
var á þeim tíma sem ekki var hægt
að kaupa það sem hugurinn girntist.
Þá skoðuðum við Burda blöðin og
síðan var mamma beðin um að hafa
samband við Fríðu.
En Fríða gerði meira en að sauma
á okkur. Hún passaði okkur systur
oft, fyrst eldra settið og síðan allar
eftir því sem fjölgaði í hópnum. Hún
Fríða var svo góð og var alltaf að
gera eitthvað fyrir okkur. Við vorum
nú ekki alltaf sammála henni og
fannst hún stundum ósanngjörn en
það hefur sjálfsagt verið á unglings-
árunum, við verið þreytandi og með
mannalæti.
Við hlið Fríðu stóð ætíð hann
Gústi. Það er ekki hægt að minnast á
eitt án þess að nefna hitt. Þau voru
lífsförunautar og voru alltaf saman.
Við munum þegar Fríða og Gústi
eignuðust fyrsta Fiat bílinn. Þau
voru upp frá því dugleg að ferðast
innanlands í sumarfríum og ævin-
lega var Fríða með sængur og kodda
með í för ásamt náttkjólnum. Stund-
um slógumst við fjölskyldan í hópinn
ásamt fleirum. Upprifjun á þessum
ferðum vakti ævinlega upp skemmti-
legar minningar með tilheyrandi
hláturgusum. Það er gaman að
hlæja saman.
Árin hafa liðið og minningar
hrannast upp. Fríða var ættrækin
og sinnti afkomendum sínum og
skyldmennum af alúð. Fjölskyldur
stækkuðu og alltaf bárust afmælis-
og jólagjafir frá Fríðu frænku. Hún
var sífellt að skapa, búa eitthvað til.
Það var því mikið áfall þegar hún
greindist með parkinsonsveikina og
svo fór að lokum að sjúkdómurinn
gerði henni ókleift að sinna allri
handavinnu.
Nýlega náði hún að halda upp á
áttræðisafmæli sitt ásamt stórfjöl-
skyldu og vinum. Hún var glæsileg
þar sem hún sat uppábúin í hjóla-
stólnum og náði að blanda geði við
fólkið sitt, þrátt fyrir að ástandið
væri orðið ansi bágt.
Komið er að leiðarlokum. Fríða
frænka hefur sofnað svefninum
langa og öðlast þá hvíld sem hún
óskaði sér. Hún mun hvíla við hlið
Gústa og mömmu.
Blessuð sé minning Fríðu frænku.
Guðlaug og Þóra Ársælsdætur.
Nú er hún Fríða komin heim. Hún
hafði þráð það í heilt ár eða frá því
hún missti hann Gústa sinn í mars
2006. Blessuð sé minning hans.
Fríða var amma mannsins míns,
Ágústar. Okkar leiðir lágu saman
þegar við hjónin vorum að skjóta
okkur saman árið 1986. Þá buðu þau
okkur að leigja lítið herbergi í kjall-
aranum hjá sér og þar vorum við allt
fyrsta búskaparárið okkar. Mér lík-
aði strax mjög vel við Fríðu, hún tók
mér eins og einu af barnabörnum
sínum og var mér mjög góð. Þetta
fyrsta ár brölluðum við heilmikið,
hún var mikil handavinnu- og fönd-
urkona og var alltaf með eitthvað
milli handanna, eins var hún einstak-
lega lagin við saumavélina. Þau eru
ófá rúmfötin á mínu heimili sem hún
saumaði og börnin mín fengu dásam-
leg föt eftir hana þegar þau voru lítil.
Hún kenndi mér heilmikið sem sneri
að búskap og gaf okkur nýbakaða
parinu fullt af hlutum úr sínu búi
sem enn er í notkun hjá okkur.
Fríða var mikil félagsvera og naut
þess að fá fólkið sitt til sín og það var
alltaf erfitt að kveðja því hún reyndi
að halda í mann eins lengi og hægt
var og það var gott að vera hjá
henni.
Fríða og Gústi voru mjög sam-
rýnd hjón og gerðu allt saman. Þau
voru ein eining og iðulega var talað
um þau bæði í einu ef eitthvað var
um að vera. Síðustu búskaparárin
sín voru þau á Dvalarheimili aldr-
aðra í Mosfellsbæ, utan síðasta árið
hennar Fríðu, en þá var hún á Eir.
Það var alltaf gott að koma til þeirra,
vel tekið á móti manni í hvert sinn.
Fríða var svo óheppin að fá park-
insonsveikina en var samt svo ótrú-
lega dugleg að láta hana ekki trufla
það sem hana langaði að gera, t.d.
fór hún að föndra með agnarsmáar
perlur, gerði úr þeim skálar, kjóla á
dúkkur og margt fleira sem er
hreinn fjársjóður í dag.
Fríða og systir hennar Ragna
voru mjög góðar vinkonur og var
það Fríðu mikill missir þegar Ragna
féll frá, blessuð sé minning hennar.
Mikill samgangur var alltaf milli
þessara tveggja fjölskyldna og átti
Fríða nánast jafnmikið í börnum og
barnabörnum Rögnu og sínum eigin.
Nú er þrautagöngu Fríðu lokið og
hún komin til þeirra sem henni þótti
vænst um og þangað sem aldur og
sjúkdómar bíta ekki á hana. Ég bið
minn góða Guð að taka vel á móti
þér Fríða mín og ég veit að þér líður
betur nú en þér gerði lengi hér hjá
okkur.
Tengdaforeldrum mínum, Kittý
og Ella, og öðrum aðstandendum
sendi ég mínar dýpstu samúðar-
kveðjur. Guð styrki ykkur í sorginni
og söknuðinum.
Kveikt er ljós við ljós,
burt er sortans svið.
Angar rós við rós,
opnast himins hlið.
Stefán frá Hvítadal.
Hrafnhildur
Elskuleg mágkona mín, Hólmfríð-
ur Jóna Ágústsdóttir, er látin.
Fríða er fegin hvíldinni, hún hafði
verið heilsuveil síðustu ár og eftir að
Gústi eiginmaður hennar kvaddi
þennan heim fyrir rúmu ári var lífs-
þrótturinn lítill.
Fríða hélt upp á 80 ára afmælið
sitt í mars sl. með glæsibrag, hún
varð áttræð í janúar en var þá við
slæma heilsu og því frestuðust
veisluhöldin. Mikið fannst henni
gaman að hitta ættingja sína og vini,
hún var afar ánægð með daginn.
Hólmfríður Jóna
Ágústsdóttir
Elsku langamma, við viljum
þakka þér fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur á meðan
þú varst hjá okkur. Við vit-
um að nú líður þér miklu bet-
ur, komin aftur til langafa.
Við munum geyma þig alltaf
í hjörtum okkar.
Þín
langömmubörn.
HINSTA KVEÐJA