Skinfaxi - 01.04.1933, Side 16

1(5
SKINFAXI
Sprettur.
Er norðurljás þjóta
um næturgeiminn,
kallar mig þrá
til að kanna heiminn.
Þá tek ég klárinn
frá töðustalli,
og hleypi svo einsamall
út með fjalli.
Hann stekkur, liann frýsar,
og steinum veltir,
— en lítill raklci
og loðinn eltir.
Við ármótin sé ég
til auðrar vakar. —
/ sál minni hljóðnar,
í svellum hrakar.
Frost og heiðrikja
í hugann leitar.
Ég berst um faðm
miiuiar hjörtu sveitar. —
Andgufan titrar
og taumana sýlar.
Fákurinn svitnar,
en seppinn ýlar.
Förinni er heitið
til hallar Óðins. —
Valhöll er aftur
orðin móðins.