Skinfaxi - 01.04.1935, Qupperneq 9

SKINFAXI
9
sínum og alla slíka ómennslcu, sem stafar af nautn
áfengis. En eg þreifa á liinu, að innan U. M. F. I. eru
háværar raddir um að svifta burt bindindisheitinu.
Og sumstaðar er bindindið liaft að engu.
Hvað veldur þessu, að æskan sjálf gengur á mála
hjá þeim grimmasta og duttlungafyllsta harðstjóra og
níðingi, sem sögur fara af ? Lærir okkar ágæta æska
það aldrei, að lil cr göfugri mynd af manndómi og
sjálfstæði, en sú, sem kemur fram í því, að fylla sig
áfengi, neyta tóbaks og bölva? Það er vel skiljanlegl
að börnum finnist þetta einkenni manndómsins. Þau
mega þetta ekki, „af því að þau eru börn“. En fyrir-
myndirnar temja sér þetta. En finnur æ s k a n það
aldrei, að afleiðingar áfengisnautnar eru ósjálfstæði?
Sjálfsskaparvítin eru verst. Er það samboðið metnaði
æskunnar, að svifta sjálfa sig beztu kostum mannsins,
vitinu, sjálfstæðinu? Vilja ungir menn fremur vera
glópar en menn? Er hér ekki eitthvað alhugavert við
dómgreindina ?
Alirif áfengis á persónuleikann eru mannskemm-
andi. Öll mannskemmdaráhrif eru í beinni andstöðu
við tilgang ungmennafélaga. Þess vegna er það sjálf-
sagt, að U. M. F. í. sé bindindisfélag.
Áfengisnantn snýr einni hlið að sjálfstæðismálum
þjóðarinnar. Hún er fjárliagsleg eyðsla beinlínis, auk
allrar óreiðu og svalls, sem af henni stafar. Þjóðin
greiðir skatta og tolla af nauðsynjum, mannbætandi
þægindum og menntandi skemmtiefnum. Fjárhags-
ástæður hennar eru taldar sjálfstæðislegur voði. Þó er
miiljónum varið árlega til að eitra fyrir fólkið. —
Eftirspurn neytendanna veldur.
Áfengisþorstinn er sterkari en ættjarðarástin.
Tóbakshungrið er sterkara en frelsisþráin.
Öll vötn falla til Dýrafjarðar.
ÖIl rök gegn skaðnautnum.