Skinfaxi - 01.04.1939, Qupperneq 9

SKINFAXI
9
Róni var ekki byggð á einum degi. Og eflaust er
]iað draumur, sem á langt lil veruleika, að komið
verði hér upp safni, útisafni, í slíl við Skansen í Stokk-
liólmi, en ekki efast eg um, að sJíkl safn mvndi Jiafa
mikla menningarlega þýðingu fyrir Jiöfuðstaðinn og
þjóðina, Eg býst við, að eftir Jiálfa öld myndi mörg-
um þylcja fróðlegt að slcoða íslenzka liaðstofu, eða
skyggnast inn í íslenzlct torfeldhús. Og þegar má fara
að viða að vísi (il slilcs safns. Hér þarf elcki fjármagn
til, ekki erlendan gjaldeyri; hér þarf fyrst og fremst
áluiga og nokkurn skilning. Hér er verkefni fyrir t. d.
ungmennafélög að beita sér fyrir, en þau virðast
sannarlega eklci oflialdin af áliugamálum, sum þeirra.
Hér er og verkefni fyrir lýðliáskólana — verkefni,
sem þeir hafa of litið sinnt liingað til, en virðist þó
standa þeim nærri. Sjálfsagt má flestum í lýðskólun-
um finna einliverja kompu, er nota mætti til geymslu
fyrir ýmsa muni, er safnað vrði, þar til Þjóðmenja-
safninu vex fiskur um lirvgg til að rýmka sin salar-
Icynni.
Eg veit, að ýmsir munu lialda því fram, að engu
sé lengur að safna, og sjálfur var eg á þeirri skoðun,
þar lil eg fór að kynna mér það dálítið. En mér varð
]iað þá brátt ljóst, að enn leynist margt mcrkilegt i
lijöllum og skemmukrókum, ef vel er að gáð. Hingað
til liefir einkum verið safnað fallegum munum og ann-
oð álíta flestír fánýtt. En ])að er ekki allt gull sem glóir.
t sumar náði eg í gamlan fjögurra marka ask austur
i Hornafirði. Hvern andskotann ætlar þú að gera með
svona ljótan ask? sögðu flestir, er sáu hann. En þótt
nskurinn sé ekki fallegur, hefi eg vissu fvrir þvi, að
einn merkisbóndinn þar eystra borðaði vökvunina
sína úr þeim aski árum saman. Þetta er þó elcta ís-
lenzkt búsáhald og sýnu merkilegri hlutur en margir
þeir bastarðar islenzks búsáhalds og útlenzlcra út-
skurðarkrullkrúsa, sem sjá má í bazargluggum og á