Skinfaxi - 01.04.1939, Qupperneq 31

SKINFAXI
31
sináflöggum og húsið allt með hátíðasvip. Nær 200
manns sóttu boðið, og má hiklaust segja, að þá var
glatt á hjalla hjá Laxdælingum. En seint gekki kaffi-
drykkjan, því að skálaræður voru margar.
Magnús Rögnvaldsson form. „Ólafs pá“ setti hófið
og bauð gesti velkomna, en Þorst. Þorsteinsson sýslu-
maður þakkaði fyrir höiul Laxdælinga. Síðan rak liver
ræðan aðra. Karl Guðmundsson læknir mælti fyrir
minni Ólafs pá, Bogi Þorsteinsson fyrir minni Islands,
Ólafur ólafsson sóknarprestur fyrir minni kvenna, Sig-
tryggur Jónsson , hreppstj. fyrir minni sveitarinnar
o. s. frv. o. s. frv.
Ekki má gleyma því, að tvö kvæði frumsamin voru
flutt á samkomunni. Jón Jónsson frá Ljárskógum flutti
Sólvangsminni, lielgað staðnum og félaginu, en Jó-
liannes úr Kötlum ljóðkveðju til Laxiádalsins, bernsku-
og æskustöðva skáldsins.
Loks má geta þess að þennan dag barst félaginu veg-
leg gjöf frá Jóni Sívertsen skólastj. í Rvík. Var það
silfurbikar, stór og fagur, með áletruninni „Kjartans-
bikar“ og fylgdi sú ósk frá gefanda, að gripurinn yrði
uotaður sem verðlaunabikar í iþróttakeppni — og þá
lielzt í sundi. Form. mælti fyrir minni gefandans, en
félagar og geslir árnuðum honum heilla með húrra-
hrópum. — Meðan síðari umferð kaffidrykkjunnar stóð
yfir var leiksviðið jiéttskipað kátum Laxdælum, sem
sungu og sungu svo húsið titraði! Frjálsari gleði liefi
eg aldrei notið í söng; — og þar hefi eg séð Jóhannes
lir Kötlum glaðastan (og verið þó oft með honum
á góðra vina fundi) þar sem liann stóð við hlið síra
Ólafs, og þeir — beljakarnir — hömuðust við að heyra
þó eittlivað ofurlítið frá eigin raddböndum!
Eg veit að Laxdælingar munu yfirleitt komast í gott
skap er þeir liugsa til þessa dags. Það er ekki félaginu
einu að þakka, Iieldur öllum, er þarna voru staddir.
Það var sameiginleg, heilbrigð sveitagleði, sköpuð af