Skinfaxi - 01.04.1939, Qupperneq 55

SKINFAXI
garðarnir miklu i Þjórsórtúni eiga fáa sína líka liér á
Iandi. Þeir crn byrjnn mikillar gróandi og sýnilegl tákn
j>eirra hugsjóna, sem liyggt hafa staðinn.
Nú eru Þjórsártúnshjónin hnigin á efra aldur. Ólafur
er áttræður í ár (f. 17. janúar 1859), Guðríður sjötug
(f. 24. ágúst 1869). Hinn annríki starfsdagur þeirra er
liðinn, með miklum afköstum, þó að sjálfum finnist
þeim vafalaust þau eiga margt ógert. Hvíldarstund
kvöldsins er runnin. Þau hugsa nú til að flytja frá
Þjórsártúni til Rejkjavíkur, úr þjóðbrautinni og frá
samkomustaðnum, í návist harna sinna, sem hlotið hafa
starfssvið í höfuðborginni. Og ])á kemur spurningin:
Hvað verður um Þjórsártún?
Það er auðskilið mál, þeim sem þekkja lil hjónanna
í Þjórsártúni, að þeim er jiað viðkvæmt og alvarlegt
umhugsunarefni, liver verður framtíð staðarins, sem
þau hafa bundið tryggð við og lagt til starfsorku sína
og liugsjónir urn tugi ára. Staðarins, sem þau liafa gert
að félagslegri miðstöð stærsta héraðs landsins. Þau
dreymir um það drauma, og þau langar til að þeir
draumar rætist, að á nýbýlinu jieirra, sem þau hafa
húsað fyrir fjölmenni, megi hugsjónir fæðast og hug-
sjónir sigra og verða gerðar að veruleika, enn fremur
hér eftir en hingað til. Að þar verði félagsheimili og fé-
lagsmiðstöð héraðsins. Að Þjórsártún, gróðurmold
jiess og hús, verði helgað hugsjón Ungmennafélaganna:
Ræktun lýðs og lands.
Eg vil nú skjóta jieirri spurningu til Ungmennafélaga
á Suðurlandi, til skjótrar og alvarlegrar athugunar:
Er ekki hægt, og er ekki rétt og hollt og gott, að láta
jiessa drauma rætast? Getur ekki Héraðssamhandið
Skarphéðinn eignazt Þjórsártún nú í vor, t. d. i samein-
ingu við Búnaðarsamband Suðurlands, sem eðlilegt er,
að einnig hafi áhuga á þessu máli, en með jiessum
tveimur samböndum hefir áður verið góð og þýðingar-
mikil samvinna.