Skinfaxi - 01.04.1939, Qupperneq 76

76
SKINFAXI
ar Jónasar Jónssonar muna menn eins og þær hefðu komið
í gær.
ÞaS er ]>ví mjög þarft og gott verk, að gefa út heildar-
safn af ritgerSum J. J. Og vel á viS, aS ungir samherjar hins
mikla stjórnmálaforingja gefi út ritsafn hans, slíka þýSingu
sem hann liefir haft fyrir æsku lands vors, sem æskulýSs-
foringi og stjórnmálamaSur.
Útgáfa „Komandi ára“ hefst meS 4. hindi safnsins, og eru
i því ritgeröir, sem Iiiif. hefir skrifað um 32 „merka sam-
tíSarmenn“ sina, konur og karla, og fylgja myndir þeirra
allra. Flestar greinarnar hafa áSur birzt í blöSum, við af-
mæli eSa andlát hlutaSeigenda, en nokkrar eru áður óprent-
aðar. Allar greinarnar eru snjallar, og sumar þeirra heil-
steypt listaverk, sem lesandinn nýtur eins og ljóSa stór-
skálda, t. d. greinin um Courmont.
CTtgáfa bindis þessa cr inyndarleg, en ekki gerS af þeirri
vandvirkni, sem hæfir svo merkilegri bók, og slíkur höfund-
ur á kröfu á.
Jón Magnússon: Björn á Reyðarfelli. Ein-
yrkjasaga. ísafoIdarprentsmiSja h.f. Reykjavík 1938.
Eg fékk Björn á ReySarfelli nokkrum dögum fyrir jól, en
geymdi mér fram á jóladaginn, aS lesa hann. Af því, sem
eg haföi séS og Iieyrt af þessuni mikla ljóðabálki, mark-
aöi ég, aS ]>ar væri hinn kostamesti andlegur jólamatur, sem
völ væri á þetta árið. Og mér brugðust ekki vonir um sælgætiS.
Þessi fjórSa bók Jóns Magnússonar skálds er harla nýstár-
leg og merkileg. ÞaS er skáldsaga, reist á sönnum viöburð-
um aS því leyti, að skáldiS hefir tekið sér ákveSinn bónda
úr uppsveitum BorgarfjarSar til fyrirmyndar, en bindur sig
ekki fastar viS staSreyndir en skáldanda hans þykir gott.
Meginmagn sögunnar er í IjóSum, en þráSuriiin tengdur sam-
an meS köflum í óbundnu máli, eins og gert er t. d. í Helga-
kviSu Hundiiigsbana. Fer þetta mjög vel, enda er iinnið af
hárnæmri vandvirkni. Birni er ágætavel lýst, af glöggum skiln-
ingi og heitri samúS — kotbóndanum, sem „fékk þaS starf
nS verja in efstu grös“, en átti konungsskap og aSalsmetn-
aS í fátækt sinni:
..Ef gæfan þér synjar um fimm hundruS fjár,
þá fram teldu horn þín og Ieggi.“
Tekst skáldinu snilldarlega aS sýna bæSi glæsileikann og
harmsöguna í lífi og baráttu þessa stórbrotna einyrkja.
Skáldfákur höf. fer aS sjálfsögSu ekki jafngeist alla bók-