Skinfaxi - 01.11.1940, Qupperneq 3

SKINFAXl
83
ekki valviö það til lífs aftur, þótt liann ráði öllum ríkj-
um veraldar. Á meðvitund ])essara sanninda og virð-
ingu þessarar lielgi er það reist, að manndráp mega heita
óþekkt fyrirbrigði á Islandi öldum saman.
Þessi lífsskoðun Islendinga er ekki sérkenni þeirra
né nýjung. Það er lífsskoðun, sannfæring og kenning
mestu og göfugustu manna mannkyns allra alda ■—
þar á meðal meistara þess, er flestar þjóðir Norðurálfu
og fleiri játa trú á. En skoðun ]>essi hefir gegnsýrt
Iiugsunarhátt Islendinga fremur flestum eða öllum öði'-
um þjóðum. Það stafar hæði af því, að þeir hafa ekki
horið vopn i aldir, svo að vaninn sljóvgar ekki and-
styggð þeirra á vopnavaldi, og svo af hinu, að í fámenni
her meira á gildi einstaklingsins en i margmenni, svo
að það verður mönnum ljósara, og einstaklingurinn
fastari á rétti sínum.
II.
Styrjöld sú, sem nú geisar, er íslendingum i senn efni
harms og hryllings. Þeim blöskrar það, að þjóði.r, sem
taldar eru í fremstu röð menningarþjóða, skuli keppast
um að ausa hver aðra eldi og tortimingu, eyða óhætan-
legum menningarverðmætum, sóa gífurlegum fjármun-
um, er slcapa mætti með mikla gæfu, og kvelja, limlesta
og drepa tugþúsundir saklausra manna —• roskins fólks
með reynslu á baki, en einkum þó æskulýðs með ónot-
aða hæfileika, óunnin verk og órættar framaþrár. Þeir
eiga engin orð til að lýsa viðurstyggð sinni á þessari
aðferð til að skera úr þvi, livað rétt sé i ágreiningsmáli.
En Islendingar fá hér enga rönd við reist. Þeir eiga
enga sök og bera enga ábyrgð á styrjöldinni, og eiga
þar af leiðandi að vera lausir við ósköp hennar og af-
leiðingar.
Um þjóðir þær, sem nú eigast illl við, er það að segja,
að oss íslendingum er hlýtt til þeirra allra, og vér höfum
6*