Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1950, Side 30

stjórnarmanna heimta, að aldrei sé skýrt frá
því, þegar hurð skellur svo nærri hælum. Sjó-
slysin sjálf, sem ekki er hægt að leyna, gera
venjulega farþega nógu skelkaða fyrir því.
Hann sagði það, sem segja þurfti, með þeirri
mælsku, sem hann átti til, og fór síðan aftur
yfir í flakið sitt og tók vaktirnar á móti öðrum
stýrimanni alla leið yfir Karabíska hafið. Það
tók Paraguay átta daga siglingu, áður en beygt
var fyrir höfðann hjá Port Royal, og allan þann
tíma vall reykurinn beint upp úr vélarskýlinu
og aftur þilfarið. En þegar Kingston blasti við
með hvítum strætunum undir fagurgrænum
trjánum, og bæði skipin vörpuðu akkerum í
höfninni, klæddi Owen Morgan sig í sparifötin
og fór aftur um borð í Tampico.
Þar voru honum haldnar ræður og færð gjöf.
Fyrst var honum rétt langt þakkarávarp með
mörgum undirskriftum, sem honum þótti álíka
mikið til koma og flestum öðrum mönnum. En
síðan var honum fært „annað áþreifanlegra
tákn virðingar okkar og þakklætis“, sem sé sjö
hundruð sterlingspund, og það þótti honum
miklu meira um vert.
Það liðu tvö ár, áður en hann gómaði tólf
þúsund pundin, sem dæmd voru í hans hlut af
björgunarlaununum fyrir Tampico. En hann
notfærði sér þau vel, og nú klæðist frú Morgan
svörtum silkiklæðum og ber dýra úrfesti þvert
yfir brjóstið, ungfrú Morgan er að læra kjóla-
saum, og herra Morgan hinn yngri er Meþó-
distaprestur og augasteinn föður síns.
Þar eð ég er trúnaðarvinur Morgans skip-
stjóra, er mér kunnugt um, að hann er reiðu-
búinn til að leggja líf sitt aftur í hættu, ef
honum gæfist álíka tækifæri. Þeir tjösluðu Para-
guay saman, máluðu það og settu á það reyk-
háf, en þrátt fyrir öll þessi útgjöld vildi bi'ezki
skipaskoðnarmaðurinn ekki viðurkenna það sjó-
fært. Hann drakk hið ágæta kampavín eigand-
ans, fleiri flöskur af því, en samt hristi hann
höfuðið. Hann var afar einþykkur maður. Þess
vegna er nú Paraguay skrásett í Noregi, og
ískrar og barmar sér meira en nokkru sinni
fyrr, þegar vont er í sjóinn. Morgan skipstjóri
er nærgætinn við hrörleg skip — en ég er
hræddur um, að hann drukkni áður en langt
um líður. En ef til vill eru það aðeins makleg
málagjöld fyrir gamlan, geðillan karl, sem
bjargaði fullu skipi af farþegum aðeins vegna
peninganna. Hefði hann verið gæddur svolítið
göfugri hugsunarhætti, þá hefði hann hugsað
meira um sína eigin áhöfn og látið dráttar-
taugina slitna — óviljandi.
Á síldveiöum með herpinót.
2BB
VÍKINPUR