Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1950, Síða 37

70 ára:
Benóný Stefánsson
stýrimaður
Benóný er fæddur 28. nóvember 1880 að
Hólum í Dýrafirði. Foreldrar hans voru þau
Sigríður Benónýsdóttir og Stefán Guðmunds-
son, bóndi að Hólum. Benóný missti föður sinn
hálfs árs gamall. Fórst hann í hákarlalegu. —
Tveggja ára gamall fluttist hann með móður
sinni að Meðaldal í Dýrafirði. Þar ólst hann
upp til fullorðinsára. 1 Meðaldal var Benóný
í vinnumennsku hjá hinum þekkta skipstjóra
Kristjáni Andréssyni og byrjaði sjómennsku
með honum um fjórtán ára að aldri, fyrst á
opnum skipum, síðan á þilskipum.
Árið 1904 fór Benóný á Stýrimannaskólann
og útskrifaðist þaðan árið 1905. Frá þeim tíma
var Benóný á þilskipum fyrir Vestfjörðum.
Árið 1915 giftist hann Guðmundu Guðmunds-
dóttur frá Arnárnúpi í Dýrafirði. Þau eign-
uðust fjórar dætur og af þeim lifa þessar: Sig-
ríður, Stefanía og Friðrika, allar giftar og bú-
Faðir Carvajal, eineygur og kvalinn af höf-
uðverk, en að öðru leyti heill heilsu, að því er
hann sjálfur segir, hélt aftur til Perú og var
þar settur til að gegna virðingarstöðu innan
kirkjunnar. Hann átti góðan þátt í að fá kjör
Indíána bætt. Orellana fór til Spánar fullur
ai' fallegum ráðagerðum um landvinninga og
landnám meðfram Amazónfljóti. Hann var
ákafamaður, djarfur og örlátur, og eyddi öllu
því fé, sem hann átti og gat útvegað, til þess
að búa til stóran leiðangur. Konungurinn og em-
settar í Reykjavík, en Guðbjörg léet hér í
Reykjavík fyrir rúmum þrem árum. Þá má
geta þess, að fjórum börnum hefur Benóný
gengið í föður stað, en þau átti kona hans í
fyrra hjónabandi. Þau eru þessi: Ólafur, Guð-
mundur, Una og Kristján. Á tímabilinu 1915—
1980 stundaði Benóný fiskveiðar á skútum og
síðan á togurum, en 1930 fluttist hann með
f.lölskyldu sína til Reykjavíkur og réðst hann
þá á vitaskipið Hermóð. í dag er Benóný stýri-
maður á Hermóði vita, hinu nýja, glæsilega
og góða skipi.
Á hinni löngu og starfsömu ævi Benónýs
hafa orðið stórfelldar framfarir á sviði for-
mennsku og fiskveiða. Nú er viðhorfið breytt
frá því siðan um aldamót. En hverjum á þjóðin
fremur að þakka þau lífsskilyrði, sem hún býr
við í dag, en hinum öldnu sjógörpum, sem
aldrei létu hugfallast, þótt oft væri fleytan lítil
og ófullkomin og baráttan við hafið hörð. I
hópi farmanna og fiskimanna hafa alltaf verið
afburða dugnaðarmenn. Aðrir gátu ekki þrifist
þar. í þeirri stétt hefur Benóný starfað ótrauð-
ur rúma hálfa öld. '
Ég, sem þessar línur rita, hef aldrei siglt
með Benóný, en mörg undanfarin ár hef ég haft
kynni af honum í starfi mínu, þegar hann hefur
staðið vörð um borð í skipi sínu. Alltaf hefur
hann verið boðinn og búinn að færa skipið, ef
þess hefur gerzt þörf. Hið Ijúfmannlega viðmót,
stilling og festa virðist mér vera honum með-
fædd. Samvizkusemi í starfi er honum í blóð
borin. Við slíka menn er gott að hafa samstarf.
Þeir gefa þá fyrirmynd, sem yngri menn ættu
að temja sér.
Benóný Stefánsson er aldursforseti Stýri-
mannafélags íslands og elzti starfandi stýri-
maður það ég bezt veit.
Við félagar í Stýrimannafélaginu óskum
þessum aldna heiðursmanni til hamingju með
sjötíu ára afmælisdaginn, þökkum honum gott
samstarf og óskum honum alls þess bezta. Megi
komandi ár verða honum gleði- og hamingjurík.
Með félagskveðju. Theódór Gíslason.
bættismenn hans settu skilyrði, sem máttu heita
óaðgengileg, og létu lítið fé af hendi rakna.
Orellana lét í haf í maí 1545 og ætlaði til árinn-
ar, en skip hans lentu í hrakningum, svo að ekki
komust nema tvö af þremur alla leið í árósinn. 1
Orellana lagði upp í ána á lítilli skútu.
Sautján af mönnum hans létu lífið fyrir Indí-
ánum. Orellana andaðist, hryggur af missinum
og slitinn af vonbrigðum og sjúkleika, og var
grafinn á eyju, þar sem niðþungur straumur
fljótsins mætir öldum sjávarfallanna.
V í K I N G U R
295