Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1950, Side 58

Lokasvar fil herra ritstjóra Gils Guðmundssonar
Herra ritstjóri.
Ég hef nú lesið svar yðar í síðasta tbl. Víkings við
bréfi mínu í 9. tbl. blaðsins þ. á. Þar gerið þér upp
viðskipti okkar — á yðar vísu — og boðið jafnframt lok
þessarar deilu af yðar hálfu. Mér þykir nú rétt að
hafa á þessu sama hátt, og mun nú leitast við að rekja
í stórum dráttum það, sem á undan er farið.
Upphaf þessara orðaskipta okkar er grein með yfir-
skriftinni „Sjómannaskólinn", sem birtist í 5. tbl. Vík-
ings þ. á. Öðrum þræði fjallaði þessi grein um óviðun-
andi ástand skólahússins og lóðarinnar, og er þess
krafizt, að öllu verði komið í lag „nú þegar“. Auk þess
felst í greininni óvægin ádeila á þá, sem fara með
stjórn skólans og framkvæmdir við hann, fyrir trassa-
skap og draslarahátt, sem sé að setja blett á stofnunina.
Ekki skal ég neita því, að mér rann í skap við lestur
þessarar greinar, ekki eingöngu vegna þess, að mér
fannst nærri mér höggvið, þar sem ég er formaður
bygginganefndar skólans og annar af forráðamönnum
hans, og þóttist hafa reynt að rækja þau störf mín
eftir því sem tími minn og geta leyfðu. En auk þess
kom þarna fram svo mikill ókunnleiki á sumu því,
sem um var rætt, og mér fannst þar lotið að svo litlu
við að tína til það, sem miður mátti fara, að mig furðaði
á því, að blað sjómannastéttarinnar skyldi birta slík
skrif um eina af aðalstofnunum stéttarinnar. Ég veit,
að auk ritstjórnarinnar fáist þér við ýmiskonar fræði-
mennsku, ekki sízt á því sviði, er að siglingum og sjó-
mennsku lýtur, og hélt ég satt að segja fyrst í stað,
að þótt greinin væri birt á yðar ábyrgð, væri hún ekki
rituð af yður sjálfum, svo lítið fræðimennskubragð
fannst mér að henni. Síðar komst ég þó að raun um, að
mér hafði skjátlast um þetta.
Þetta eru ástæðurnar, ef það er rétt hjá yður, að
nokkurrar gremju hafi gætt í grein, er ég reit í 6.—8.
tbl. Víkings. í þessari grein rakti ég efni greinar yðar
lið fyrir lið og gerði grein fyrir hverju atriði og ástæð-
unum fyrir því, að ekki hefur enn verið hægt að full-
gera bygginguna og annað, er henni fylgir. Ég skal
viðurkenna, að ég fór ekki dult með andúð mína á þeim
kesknis- og hávaðatón, sem mér fannst greinin rituð
í, og yfirborðshættinum, sem mér fannst gæta þar svo
mjög. Að lokum bauð ég yður og öllum öðrum, sem um
málefni skólans vilja fjalla og vilja virða mig viðtals,
að veita þeim allar þær upplýsingar, sem ég gæti og
þeir kynnu að æskja um þessi mál, og hafa við þá
samvinnu um allt það, er stofnuninni mætti verða til
gagns.
Ekki þurfti lengi að bíða eftir svari frá yður, því
það birtist í sama tölublaði undir fyrirsögninni „Grein
skólastjórans". Nú kvað við nokkuð annan tón að því
leyti, að nú var ekki að sjá, að mikið væri athugavert
við okkur stjórnendur skólans sem slíka. Allt var það
á misskilningi byggt hjá mér og ástæðulaust af mér
að koma með athugasemdir. Nú var það Alþingi, sem
gagnrýnin í fyrri greininni beindist að fyrst og fremst,
og þetta átti öllum að skiljast, þó Alþingi væri hvergi
nefnt á nafn. En það, sem vakti mesta furðu yðar,
var sú afstaða, sem þér sögðuð mig hafa tekið, hvað
eftir annað, til þeirrar gagnrýni, sem fram hefði komið
á tómlæti Alþingis og ríkisvaldsins gagnvart skólanum.
Oftar en einu sinni, þegar fram hefðu komið í Víkingi
eða frá samtökum sjómanna kröfur um að íullgera
skólann og lagfæra umhverfi hans, hafi-ég þykkzt við
og jafnvel hellt úr skálum reiði minnar yfir þá, sem
dirfðust að gera þessar kröfur (þér gátuð þess þó eigi,
hverjum þér ætluðuð að trúa þessu). Loks klykktuð
þér út með þeim alþekktu hreystiyrðum, að ég hefði
ekki reynt að hrekja eitt einasta atriði greinar yðar,
og ráðlögðuð mér að hugsa mig um, áður en ég færi
aftur með hrópum að blaði yðar. (Allar leturbreyt-
ingar eru mínar).
Þessari grein svaraði ég í opnu bréfi til yðar í 9.
tbl. Víkings. M. a. lagði ég þar fyrir yður nokkrar
spurningar um innihald fyrri greinar yðar og gat þess,
að rétt svör við þessum spurningum skæru úr um það,
hvort ástæðulaust hefði verið af mér að gera athuga-
semd við greinina. Þá sagði ég yður skrökva því upp,
er þér sögðuð um fyrrnefnda afstöðu mína til gagn-
rýni á Alþingi og stjórnarvöld, og skoraði á yður að
afsanna það, ef þér gætuð, með því að nefna dæmi.
Svar yðar í 10. tbl. Víkings hef ég nú séð sem fyrr
segir, og mun nú fara um það nokkrum orðum. Auð-
séð er, að spurningar mínar hafa komið yður í vanda,
og að þér leitið allra bragða til að komast frá þeim
klakklaust, þó árangurinn sé misjafn. Þér neyðist nú
loks til að viðurkenna, að sneitt hafi verið að okkur,
forráðamönnum skólans, i fyrstu grein yðar um Sjó-
mannaskólann, og má þá heita, að 1. og 2. spurningu
sé svarað. Um tilefni 3. spurningar minnar hefur deila
okkar staðið að verulegu leyti, og kemst ég því ekki
hjá því að taka það upp enn einu sinni. Tilefnið var
það, að eftir að lýst hefur verið í fyrstu grein yðar
hinu hörmulega ástandi skólans og lóðarinnar, tóm-
lætinu og draslarahættinum, segir svo: „Ástæða væri
til að nefna fleira í sambandi við stjórn og rekstur Sjó-
mannaskólans. Hér skal aðeins drepið lauslega á tvö
atriði, sem bæði hafa verið rædd áður hér í blaðinu".
316
VIKINGUR