Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1980, Síða 19

Ragnar Arnason, Háskóla Islands:
Um Kanadískar fískveiðar
og stjórnun þeirra
1. Inngangur: sæl fiskimið. Mikilvægustu fiski-
Undan ströndum Kanada, bæði stofnarnir á vesturströndinni eru í
austur- og vesturströnd, eru feng- þessari röð lax, síld og lúða, en
veiði ýmissa þorsktegunda fer
vaxandi. Við austurströndina
veiða Kanadamenn aðallega svip-
aðar fisktegundir og við íslend-
ingar, þorsk, karfa, ýsu, síld og
ýmis konar skelfisk einkum hum-
ar.
Þar til Kanadamenn tóku sér
200 mílna fiskveiðilögsögu 1.
janúar 1977, voru ofangreindir
fiskstofnar, einkum á austur-
ströndinni, í verulegum mæli
nýttir af erlendum þjóðum. Eftir
útvíkkun fiskveiðilögsögunnar
hefur hins vegar mjög dregið úr
erlendum afla á Kanadamiðum,
enda þó ýmis fengsæl fiskimið,
einkum út af Nýfundnalandi, séu
enn utan 200 mílna markanna.
Búa Kanadamenn sig nú undir að
taka sjálfir þorra þess afla, sem
áður féll erlendum þjóðum í skaut.
Kanadískar fiskveiðar og
skipulag þeirra er áhugavert fyrir
íslendinga af að minnsta kosti
tveimur ástæðum:
í fyrsta lagi eru kanadískar að-
stæður á sviði sjávarútvegsmála í
mörgu líkara hinum íslensku bæði
frá tæknilegu og félagslegu sjón-
arhorni.
Árlegur heildarafli beggja
þjóðanna er áþekkur þó að afla-
verðmæti Kanadamanna sé mun
meira.
Útvegshættir, bæði útgerð og
fiskvinnsla er einnig með svipuð-
um hætti. Kanadísk fiskvinnsla,
bæði á austur- og vesturströnd er í
höndum tiltölulega fárra, stórra,
aðila. Eignarhald á fiskiskipum er
á hinn bóginn mun dreifðara,
VÍKINGUR
19