Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1989, Blaðsíða 15

I verum
Olafsvík
Indælt er í Ólafsvík
þótt íhaldsmönnum fækki.
Það hittir ei svo hundur tík
að hreppurinn ekki stækki.
Þessa vísu kvað faðir mín jafnan er hann kom til Ólafsvíkur. Það má
víst segja að hún sé bæði sönn og rétt, því vöxtur og viðgangur þess
byggðarlags hefur verið með ólíkindum. Nú er Óalfsvík stærsti
byggðarkjarninn á Snæfellsnesi. Dugnað Ólsara dregur enginn í efa. Því
er ekki laust við að manni bregði í brún, þegar rætt er við þá, að heyra
hve mikið er talað um erfiðleika. Það er ólíkt þessu fólki. En nú eru
erfiðleikar í sjávarútvegi og þar með hjá Ólsurum.
Þorgrímur
Benjamínsson,
skipstjóri og
útgerðarmaður
Skálavíkur SH 208:
„Þegar við hófum smíði á
þessum bát, eftir að hafa farg-
að þeim gamla, þá var allt
reiknað út. Við urðum að sýna
fram á að dæmið gengi upp, að
öðrum kosti hefðum við ekki
fengið að fara út í þetta. Og
þetta gekk allt upp og við vor-
um bjartsýnir. Síðan hefur allt
breyst. Við erum að fást við allt
aðra útgerð en þá sem við hóf-
um. Við höfum fengið á okkur
hverja gengisfellinguna af ann-
arri, kvótinn hefur veriö minnk-
aður hjá okkur eins og öðrum.
Dollarinn var 37 kr. í byrjun, nú
er hann 52 kr. og við erum með
allt í erlendum lánum. Við vor-
um með rækjukvóta, en hann
hefur verið minnkaður líka. Það
var tekin viðmiðun af þeim tíma
sem við vorum ekki í rekstri
meö gamla bátinn, við urðum
að hætta með hann áður en við
fengjum þann nýja. Ekkert tillit
var tekið til þess við úthlutun
rækjukvótans. Að reyna að fá
leiðréttingu á þessu er eins og
að tala við grjót, og grjótið heitir
sjávarútvegsráðuneytið. Ég
fékk þau svör hjá þessum nýja
sjóði sem nú hefur verið stofn-
aður, að við ættum bara að fara
á hausinn. Við erum ekki nógu
aumir til að fá aðstoð þar, en
samt nógu aumir til að geta
ekki staðið í skilum. „Þess
vegna ferð þú bara á hausinn
Grímur minn og annar tekur
við.“ Samt eigum við mesta
möguleika á að klára þetta, við
eigum þó það sem er umfram
skuldir í bátnum.
Þorgrímur Benjamíns-
son skipstjóri og út-
gerðarmaður: „Þess
vegna ferð þú bara á
hausinn Grímur minn“.
VÍKINGUR 15