Náttúrufræðingurinn - 1997, Blaðsíða 21

10. mynd. Niðurstöður athugana
á bardögum þar sem eigandinn
gafst upp. Eigandinn berst
lengur þegar kvendýrið er verð-
mœtara, þ.e. mikið er af eggjum í
því. Tengslin eru marktœk. - Re-
sults from fights where the own-
ers gave up. They fight longer
when the female 's value is high.
The values was calculated as tlie
proportion of the eggs still re-
maining in the female. The re-
gression is significant (see
Hrefna Sigurjónsdóttir og
Parker 1981).
kvenfluguna því erfiðara er fyrir hann að
verjast. Hlutfallið á milli stærðar eigand-
ans og slettirekunnar deilt með stærð
kvenflugunnar var notað sem mælikvarði á
„tak“. Þessi mælikvarði reyndist spá ná-
kvæmar um útkomu bardaga en annað, svo
sem stærðir karldýranna einar sér, hlutföll
á milli stærðar karlflugnanna eða á milli
eiganda og kvenflugu (Hrefna Sigurjóns-
dóttir og Parker 1981).
Þegar litið var á hversu lengi karldýrin
berjast kom í ljós að bardagar þar sem
slettirekan gefst upp vara því lengur sem
tak eigandans er verra (9. mynd).
Einnig var athugað hvort og að hve
miklu leyti hegðun eigandans mótaðist af
því hversu verðmæt kvenflugan er.
Verðmæti hennar var metið út frá því
hversu hátt hlutfall eggja var enn óorpið
þegar bardaginn hófst. Sú tala er fengin
með því að gefa sér að kvenflugan hafi
verið með fullþroskaðan eggjasekk þegar
hún kom á staðinn, en sá fjöldi er í réttu
hlutfalli við stærð hennar og er þekktur.
Niðurstöður sýndu að líkur á að slettireka
ynni bardagann voru háðar verðmæti
kvenflugu; eftir því sem hún var minna
virði því líklegra var að eigandi gæfist upp
(Hrefna Sigurjónsdóttir og Parker 1981).
Marktæk jákvæð fylgni reyndist vera á
milli lengdar bardaga og verðmætis
kvenflugunnar í bardögum þegar eigandi
gafst upp (10. mynd) en niðurstöður úr
hinum bardögunum (þegar slettirekan
gafst upp) sýndu ekkert slíkt samband.
Þegar haft er í huga að bardagalengdin
ræðst af því hvenær sá sem gefst upp
hættir, þá er það nokkuð ljóst að verðmæti
kvenflugunnar mótar hegðun eigandans en
ekki slettirekunnar (Hrefna Sigurjónsdóttir
og Parker 1981).
ÁLYKTANIR
Rannsóknir mínar á mykjuflugum, sem
hafa beinst að því að athuga áhrif
líkamsstærðar á hegðun, hafa sýnt að
karlflugurnar hafa greinilega hæfileika til
að meta möguleika sína í samkeppni um
maka og hegðun þeirra verður best túlkuð í
ljósi þess. I fyrsta lagi notfæra karlarnir sér
þá eiginleika til að meta hlutfallslega
stærð sína. Niðurstaðan hefur áhrif á hvar
þeir leita að kvendýri, hvar þeir makast og
hvort þeir ráðast á pör til að ná kvenflugu
af öðrum karli. í öðru lagi meta þeir
15