Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1997, Blaðsíða 62

Náttúrufræðingurinn - 1997, Blaðsíða 62
3. mynd. Horft í norðvestur yfir Flóðið til syðri hluta Vatnsdalshóla. - Southern part of Vatnsdalshólar. Ljósm./photo: Agúst Guðmundsson. af mörgum vatnsfarvegum. Allt um kring standa strókmyndaðir hólar sem minnka út til jaðranna. Jaðarhólarnir líkjast um margt dauðíslandslagi af þeirri gerð er myndast getur framan við hopandi jökul- sporða þar sem jökull rýrnar undan urðarþekju (Sudgen og John 1976). Snemma í ágúst 1996 átti ég leið um Norðurland og stoppaði um stund í Vatnsdalshólum. Fór ég víða um miðbik hólanna, vestan við veginn sem liggur inn í Vatnsdalinn, og var aðallega að kanna samsetningu bergmola í hólunum. Eg hélt mig nálægt gamla þjóðveginum frá Vatns- dalshólum að Hólakoti og fór síðan stóran sveig til norðurs og austurs. Sunnan við gamla veginn vestan Vatnsdalshólabæjar fléttast saman líparítbreyskja og basískt berg úr mjög ummynduðum hraunlögum. I basísku hraunlögunum mátti sumstaðar sjá lárétta lagskiptingu er benti til þess að bergið hefði ekki flust til. Líparítið er þar aftur á móti svo óreglulegt og tætingslegt að ekkert varð ráðið um uppruna þess. Suður frá gamla veginum er í fyrstu um 200 m breitt belti þar sem líparítbreyskja er áberandi, en sunnar verður sífellt meira af basískum bergbrotum. I melum sunnan Vatnsdalshóla, nærri Miðhúsum og Breiðabólsstað, ber nokkuð á líparítdreif í jökulruðningi og tæplega 2 km vestan við bæinn á Hnjúki er holt eða lágur ás úr eintómu frostveðruðu líparíti. Þar er komið um 3 km suður fyrir hina eiginlegu Vatnsdalshóla. Tvær aðrar litlar líparít- skellur finnast á ásunum sunnan hólanna. Á 1-2 km belti sunnan Vatnsdalshóla sér lítið sem ekkert í berggrunn þar sem ræktuð hafa verið víðáttumikil tún. Loks má geta þess að líparítskella gægist fram úr urðarkápu Vatnsdalsfjalls, liðlega 50 m y.s. í gili ofan við bæinn Hjallaland. Lengst dvaldist mér í efnismestu hóla- þyrpingunni vestan og norðvestan við bæinn í Vatnsdalshólum. Þóttu mér svo sterkar líkur á að sumt af berginu væri í óhreyfðum berggrunni að ég fór viku síðar með segulmæli um hluta svæðisins og segulmældi bæði líparít og bergganga þar sem ég taldi mestar líkur á að um óraskað 56
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.