Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1987, Blaðsíða 72

Náttúrufræðingurinn - 1987, Blaðsíða 72
v: 6. mynd. Fullorðinn trjámáfur, Botnsdalur í Hvalfirði, 12. júní 1980. — Adult Bona- parte's Gull (Larus philadelphia) Hvalfjörður, SW Iceland, 12 June 1980. (Ljósm.Iphoto Gunnlaugur Pétursson). (nr. 2) var mjög áleitinn við athugend- ur (munnl. uppl. Arnþórs Garðars- sonar). Þessir fuglar gætu hafa slæðst með hettumáfum frá ströndum N-Am- eríku. Hettumáfar sjást reglulega við Nýfundnaland og Nova Scotia að vetrarlagi, og eru þeir taldir vera að mestu af íslenskum uppruna, enda hafa fuglar merktir á íslandi endur- heimst á þeim slóðum (Agnar Ingólfs- son 1982). Trjámáfar eru mjög Iíkir hettumáf- um, sérstaklega í ungfuglabúningi. Þeir eru aðeins minni en hettumáfar, og fullorðnu fuglarnir hafa svarta hettu í stað dökkbrúnnar og nær hún aðeins lengra niður á hnakkann. Full- orðnir fuglar eru ívið grárri á baki og yfirvængjum en hettumáfar, en hand- flugfjaðrir á undirvængjum eru ljós- leitar, þannig að svipað mynstur er ofan og neðan á væng. Fætur eru rauðgulir (dökkrauðir á hettumáfum) og nef er svart allt árið og er hlutfalls- lega styttra en á hettumáf. A veturna missa fullorðnir trjámáfar hettuna, en eftir eru dökkir blettir á hlustaþökum. Ungir trjámáfar eru mjög líkir ungum hettumáfum. Nefið er þó svart og handflugfjaðrir ljósari að neðan og dekkri að ofan. Hringmáfur (Larus delawarensis) Hringmáfur verpur inn til landsins í norðvesturhluta Bandaríkjanna og V- Kanada. Hann verpur einnig við Vötn- in miklu, á Labrador og Nýfundna- landi. Vetrarstöðvarnar eru við Kyrra- haf og Atlantshafsmegin frá Maine til Vestur-Indía, en einnig lítillega við Vötnin miklu. Hringmáfar verpa yfirleitt í byggð- um í hólmum í ám og vötnum en einn- ig á gróðurlitlum sandeyrum. Þeir eiga það einnig til að verpa í lágum trjám. Hringmáfar dvelja við sjó utan varp- tíma og sjást þá oft í höfnum. Þeir yfirgefa varpstöðvarnar í síðari hluta júlí og byrjun ágúst. Vorfarið stendur yfir frá febrúar til apríl. Tiltölulega stutt er síðan hringmáfar fóru að sjást í V-Evrópu. Fyrir 1970 höfðu aðeins örfáir fuglar fundist, en þar á meðal þrír merktir (Dennis 1986). Fyrsti hringmáfurinn á Bret- landi sást 1973, en síðan hafa þar og á írlandi fundist um 450 fuglar, og fjölg- ar þeim árlega (Rogers o.fl. 1986). Hringmáfar hafa einnig sést í Svíþjóð, Frakklandi og einn á Svalbarða. Þeir eru nú orðnir einna tíðastir amerískra fugla í Evrópu. Á 19. öld og fram á þá 20. fækkaði hringmáfum í Ameríku, en mikil fjölg- un hefur orðið í stofni þeirra und- anfarna áratugi (Ludwig 1974, Cono- ver 1983). Getur það að hluta til skýrt fjölda þeirra í Evrópu á síðustu árum. Það sem torveldar greiningu hring- máfa, er hve líkir þeir eru stormmáf- um. Á það við um fugla á öllum aldri. 66 )
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.