Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1987, Blaðsíða 34

Náttúrufræðingurinn - 1987, Blaðsíða 34
að þær geti flogið mökunarflug. At- huganir í Mývatnssveit sumarið 1978 (Erlendur Jónsson 1979) bentu til að flugurnar fljúgi ekki mökunarflug ef vindhraði er yfir þremur vindstigum. Hvernig flugurnar skynja vindhraða er ekki að fullu ljóst, en á framleggjum og ristarliðum flugnanna eru stór og mikil skynhár. Vindur sem leikur um hárin framkallar titring, sem vitað er að skynfrumur við grunn háranna geta numið. Því er ekki ólíklegt að hára- kransarnir á framleggjum og ristarlið- um karlflugnanna gegni hlutverki vindhraðamælis. Þegar vind lægir fljúga karlflugurnar upp og safnast hundruðum eða þús- undum saman í flugusveima (stróka) yfir ákveðnum kennileitum í lands- Iaginu (Downes 1969). Kennileiti þessi mætti nefna sveimmerki og geta þau verið ljósir fletir á dökku undirlagi, hæðabrúnir, vegkantar eða trjágrein- ar. Karlflugur stóru-toppflugunnar (Chironomus islandicus) sveima yfir brúnum gervigíga í Mývatnssveit. f Mývatnssveit sveimar litla-toppfluga (Tanytarsus gracilentus) gjarna yfir gróðri meðfram strönd vatnsins, þar sem hún myndar sveima sem eru um hálfur metri í þvermál og einn til tveir metrar á hæð. Mergð sveima litlu- toppflugunnar getur orðið svo mikil að einna helst líkist því að reykur liggi yfir, þétt við jörðu. Flugnasveimarnir eru myndaðir af karlflugum sem fljúga í sífellu upp í gjóluna yfir ákveðnu sveimmerki. Þeg- ar gjólan eykst hrekjast flugurnar lít- illega undan vindi, en þær herða þá flugið til að halda sér yfir sveimmerk- inu. Flugusveimurinn virðist því oft bylgjast í vindgjólunni þegar flugurnar reyna að halda sér yfir sveimmerkinu. Kvenflugur sem tilbúnar eru til mökunar laðast að sveimunum og þeg- ar þær fljúga inn í þá, rjúka karlarnir til þeirra og reyna að parast. Hára- kransar á fálmurum karlflugnanna eru næmir hljóðnemar, enda er talið að karlflugur þekki kvenflugurnar á vængsláttartíðninni sem er einkenn- andi fyrir hverja tegund (Sawedal & Hall 1979). Karlflugurnar koma helst að kvenflugunum ofan frá og grípa til þeirra. Ytri kynfæri karlflugunnar mynda nokkurs konar griparma sem falla nákvæmlega að ytri kynfærum kvenflugna sömu tegundar. Karlfluga sem nær til kvenflugu í sveimnum teygir afturbol sinn undir bol kvenflug- unnar og læsir ytri kynfærum sínum um kynfæri hennar á fluginu. Flugurn- ar svífa síðan til jarðar tengdar saman á kynfærunum. Parið helst gjarna sam- tengt um nokkurra mínútna skeið, en á þeim tíma flytjast sæðisfrumur úr karlflugunni yfir í kvenfluguna. Fyrir hartnær tveimur áratugum var finnski náttúrufræðingurinn Jaakko Syrjamaki (1968) við rannsóknir á ryk- mýi á Svalbarða. Hann fann þar fyrir mikið af rykmýsflugum af tegundinni Smittia exterma. Hann veitti því at- hygli að sveimarnir héldust einungis við í nokkra tugi sekúndna jafnvel þó að stillt væri og kyrrt. Sveimarnir voru mjög nærri jörðu og neðstu flugurnar voru einungis í um 5 til 15 cm hæð yfir sveimmerkjunum, sem reyndust vera hvítir blettir í dökku umhverfi. Á milli héldu karlflugurnar sig á grjóti eða í gróðri nærri sveimmerkjum, en kven- flugurnar virtust órólegar og þvældust um óháð þeim. Einna merkilegast þótti hinum finnska náttúrufræðingi að allar karlflugurnar virtust hefja sig til flugs í sömu andrá og einnig virtust þær lenda nokkurn veginn samtímis. Einn fagran sumarmorgun var Jaakko að fylgjast með hegðun flugn- anna. Engir sveimar höfðu verið á lofti þá um morguninn. Á meðan Jaakko beið eftir að flugurnar hæfu mökunar- 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.