Náttúrufræðingurinn - 1934, Síða 9

NÁTTÚRUFR.
55
í oddinn, útstæð, græn,
eða trjónan er ljósmó-
leit. Hæð ca. 30 cm.
Vex í mýrum.
Ath. Eintök þau, sem
hér er um að ræða,
svara ekki fyllilega til
neins afbrigðis af C.
muricata, en líkjast
mest afbrigðinu: var.
Pairaei, og hafa verið
talin til þess.
Fljótsheiði við Rauðá,
S.-Þing. — Vilhjálmur
Grímsson.
Nafngreind áður C.
paniculata, sambr. Sk.
1927—28, bls. 40.
3. mynd. A. Gaddastör
aðaltegundin, a. blóm-
skipun, b. kvenblóm, c.
hulstur, d. þversneið af
hulstri, h. stoðblað, k.
stöngulhluti, n. karlblóm.
(Úr Blytt).
3. mynd. B. blómskipanir
og hulstur af Gaddastör,
afbrigðunum: C. Pairaei 1
og C. contigua 2.
(Úr Lindman).
6. Carex flava L. Trjónustör (I. Ó., Sk. 1827—28, bls. 41).
Greining:
2. Kvenöxin þéttblóma, stoðblöðin laufblaðkennd. Axhlífarnar gul-
brúnar, yddar. Fl. ísl., bls. 42.
o Trjónan stutt, bein. Carex Oederi.
oo Trjónan löng, á lengd við hulstrið, nið-
ursveigð. C. flava.
Lýsing:
Stráin allgild, mjúk, sljóstrend að neð-
an, hvassstrend að ofan, standa í þéttum
smáþúfum. Blöðin flöt, breið, 3—5 mm.,
gulgræn að lit. Eitt ljósbrúnt karlax, og
3 þéttstæð, hnöttótt eða lítið eitt aflöng
kvenöx, þó getur neðsta kvenaxið stund-
um verið langt aðskilið frá hinum. Stoð-
blöðin laufblaðkennd með stuttu slíðri,
útstæð og að síðustu niðursveigð, og ná
langt út yfir blómskipunina. Kvenaxhlíf-
arnar gulmóleitar með grænni miðtaug,
4. mynd. Trjónustör. a. bióm- yddar, styttri en hulstrin. Hulstrin gul-
skipun, b. kvenbióm, c. huist- græn, útblásin með mörgum glöggum
ur, 1. stykkið skorið úr blaði. , ... t . ,, ,__^
(úr Biytt). taugum, og mjog langn, utstæon, eöa