Náttúrufræðingurinn - 1956, Side 18

12
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
6. mynd. Þverskurður af kynsepa liængs. Veiddur 19. sept. 1953, lengd 50 cm.
Stækkun 17-föld. Yzta ljósa beltið á myndinni er mjög laus bandvefur. Næst
fyrir innan kemur hringlaga hluti liinna þverrákóttu vöðvaþráða (dökkt). Þar
innan við sjást einnig vöðvaþræðir, sem eru þverskornir á mvndinni. Innan þessa
vöðvaþráðakerfis liggja eftirfarandi göng og holrúnt talið ofanfrá: Sáðrás, þvag-
rás og neðst tvö (misstór) holrúm, sem fyllast blóði yfir eðlunartímann.
in milli eggs eða lósturs annars vegar og móðurinnar hins vegar.
(Sjá 8. mynd).
Hrygnan hefur einnig eins konar kynsepa, sem er að vissu leyti
sambærilegur við kynsepa hængsins, en þó mun minni. í honum
eru aðeins ein göng (þvagrásin), og vöðva- og holrúmakerfin eru
ekki eins þroskuð. Rétt framan við kynsepann, milli hans og enda-
þarmsops, er gotraufin. (Sjá 2. mynd B).
Af áðurgreindum athugunum er ljóst, að þvagblaðran hjá hængn-
um hefur einhverju hlutverki að gegna í sambandi við tímgunina.
Ef til vill má líkja henni að nokkru leyti við blöðrubotnskirtil
(prostata) æðri dýra, og bendir m. a. hin mikla vökvaframleiðsla
í þá átt. Sú skoðun, að hér sé um sæðisblöðru að ræða, en því