Náttúrufræðingurinn - 1956, Blaðsíða 7

Ndttúrufr. - 26. drgangur - 1. hefti - 1.—64. siða - Reykjavik, april 1956
Sigurður Pétursson:
Náítúruíi,æðm^urmii 2B ára
Með þessu hefti byrjar 26. árgangur Náttúrufræðingsins, en
hann hóf göngu sína í ársbyrjun 1931. Það voru tveir kunnir nátt-
úrufræðingar, þeir Guðmundur G. Bárðarson, jarðfræðingur, og
Árni Friðriksson, fiskifræðingur, sem stofnuðu tímaritið og settu
á það þann svip, er það ennþá heldur að mestu leyti. Var því fyrst
og fremst ætlað að vera alþýðlegt fræðslurit um náttúrufræði, svo
sem enn er fram tekið á forsíðu þess.
Alþýðufræðsla á íslandi hefur alltaf verið meiri á sviði skáld-
skapar og þjóðlegra fræða, en á sviði raunvísinda og tækni.
Sama hefur átt sér stað í þeim skólum landsins, sem veita almenna
fræðslu, nema hvað þar hefur komið til viðbótar mjög mikið tungu-
málanám, er enn hefur skert hlut náttúruvísindanna. Að þessu
leyti stöndum vér mjög að baki öðrum þjóðurn, sem hafa meiri og
betri kost bóka og kennslu á eigin máli, og komast því af með
minni tíma til tungumálanáms. Léttar bækur um allar lielztu grein-
ar náttúrufræðinnar og margs konar hagnýt fræði önnur eru til
á málurn frændþjóða vorra. fslenzk alþýða og íslenzkt skólafólk
hefur aftur á móti lítið eða ekkert haft af slíkum bókum á stnu
móðurmáli.
En fróðleiksþorsti íslenzku þjóðarinnar er engu að síður mikill,
og lýsir liann sér m. a. í því, hversu mikill áhugi er hér fyrir tungu-
málanámi. Fólk hefur skynjað það, að þar var lykillinn að þekk-
ingunni, því að í erlendum bókum var hægt að fræðast um fjöl-
marga skemmtilega og gagnlega hluti, bæði í náttúruvísindum og
tækni, sem ekkert var skrifað um á íslenzku. Nokkrar greinar um
náttúrufræðileg efni birtust hér að vísu í tímaritum, sem annars
voru lielguð skáldskap og þjóðlegum fræðum, en fram til ársins
1931, að Náttúrufræðingurinn hóf göngu sína, hafði enginn vogað
útgáfu íslenzks tímarits, er aðeins flytti greinar um náttúrufræði.