Náttúrufræðingurinn - 1956, Blaðsíða 62
54
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Nú síðustu árin hefur það verið að kvisast öðru hverju, að rækt-
unaraðferðir Lysenkos bæru lítinn árangur austur þar og væri
erfðakenning hans víst eitthvað gölluð. Þetta hefur nú verið stað-
fest, því að þ. 9. apríl s. 1. tilkynnti Tassfréttastofan í Moskvu, að
Lysenko hafi verið vikið úr embætti.
Talið er, að Nikolai Vavilov sé ekki á lífi, svo að hann getur ekki
orðið aðnjótandi þeirrar uppreisnar, er hann nú hefur hlotið við
fall Lysenkos. En allir sannir vísindamenn, sem fylgzt liafa með
þessari deilu og þessum átökum, munu gleðjast yfir því, að vísindin
hafa þarna orðið stjórnmálunum yfirsterkari.
Sigurður Pétursson.
Erlendir rannsaka ísland.
Síðan annarri lieimsstyrjöldinni lauk hafa fjölmargir erlendir
náttúrufræðingar komið til íslands og stundað þar rannsóknir um
lengri eða skemmri tíma. Mest hefur verið um jarðfræðinga, land-
mótunarfræðinga og fuglafræðinga, enda hefur ísland mikið upp
á að bjóða fræðimönnum í þessum greinum. Útlendingarnir eru frá
mörgum löndum, flestir munu Bretarnir vera, en margir liafa og
komið frá Frakklandi. Aðrir hafa verið frá Þýzkalandi, Hollandi,
Bandaríkjunum, Norðurlöndum, Tékkóslóvakíu og nokkrum fleiri
löndum. Misjafn er sauður í mörgu fé, og hafa sumir þessara út-
lendinga verið lítt reyndir háskólastúdentar, en aðrir hafa verið
reyndir og færir vísindamenn, sumir frægir. Hinir útlendu vísinda-
menn hafa margir birt ritgerðir um rannsóknir sínar hér, sumir
heilar bækur. Mjög eru þessar ritsmíðar misjafnar að gæðum. Virð-
ast surnir höfundanna hafa treyst helzti mikið á fáfræði lesenda um
Island, en aðrir hafa skrifað gagnmerkar ritgerðir, þótt sitt hvað
megi að flestum finna.
Sú skoðun liefur stundum skotið upp kolli hér, að réttast væri að
loka landinu að mestu fyrir útlendum náttúrufræðingum og láta
íslendinga eina um rannsókn lands síns. Að mínurn dómi er þetta
fráleitt. Sú skoðun, að rannsóknir útlendinganna geti leitt til þess,
að íslenzkir vísindamenn sitji uppi verkefnalausir, er óraunhæf.
Það er eðli vísinda, að lausn viðfangsefnis skapar nær alltaf ný
viðfangsefni. Bætt rannsóknartækni er og stöðugt að skapa ný við-
fangsefni. Það er því svo sannarlega engin hætta á því, að viðfangs-