Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 8

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 8
148 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 1939. Skylduprófritgerð lians fjallaði hins vegar um aldur tertíeru basaltspildnanna í norðanverðu Atlantshafi. Þessi ritgerð birtist í Náttúrufræðingnum 1940, og greinir þar í stuttu máli frá gerð blá- grýtismyndana og rannsóknum, sem gerðar höfðu verið fram að þeim tírna og veita vitneskju um aldur þeirra. Hinu munnlega mag. scient-prófi lauk Guðmundur haustið 1940. Próffyrirlestur hans fjallaði um jarðfræði Alpanna, og var það efni nokkuð langt utan áhugasviðs hans. Prófinu lauk hann rétt í tæka tíð, til þess að hann næði strandferðaskipinu Esju í Petsamo, en sú sögufræga ferð var hin síðasta frá stríðsþjáðu meginlandi Evrópu til íslands í styrj- öldinni. Guðmundur Kjartansson var annar í röð íslendinga til að ljúka liáskólaprófi í jarðfræði. Hinn fyrsti var dr. Helgi Péturss, er lauk prófi frá Hafnarháskóla 1899. Við lieimkomu Guðmundar tvöfald- aðist tala starfandi jarðfræðinga á íslandi. Fyrir var Jóhannes Ás- kelsson, kennari við Menntaskólann í Reykjavík frá 1931. Því hefði mátt ætla, að honum byðist starf í íræðigrein sinni í þessu gósen- landi jarðfræðinnar. En því miður var Jrað ekki reyndin. Skilnings- leysi stjórnvalda var of niikið til þess að slíkt mætti verða. Við hag- nýtar jarðfræðirannsóknir svo sem við hönnun og gerð meiri hátt- ar mannvirkja var þá enn ekki íarið að gera jarðfræðilegar kann- anir. Var slíkum verkum ýmist ekki sinnt eða litið á þau sem hluta af starfi „alvitra“ verkfræðinga. Guðmundi bauðst hins vegar kenn- arastarf við Flensborgarskólann í Hafnarfirði, og kenndi þar síðan í 14 ár, að undanskildu einu ári, 1947—48, er honum var veitt leyfi frá kennslu vegna rannsókna á Heklugosinu. Starf hans Jressi ár varð Jrví tvíþætt, annars vegar lýjandi kennsla misjafnlega áluigasamra nem- enda í gagnfræðaskóla, og liins vegar jarðfræðirannsóknir um sum- artímann. Ferðalög sín og rannsóknir þurfti hann lengi vel að kosta úr eigin vasa, þótt hann nyti oft nokkurs styrks úr Menningarsjóði. Rannsóknastyrk frá Alþingi fékk hann ekki fyrr en 1951. Hann fór löngum allra sinna ferða á farartækjum postulanna eða á reiðhjóli, Jrar sem Jrví varð við komið. Er Jrað aðdáunarvert, hversu miklu Guð- mundur kom í verk á þessum árum, svo var eldlegum áhuga hans á fræðunum fyrir að Jrakka. Sumarið 1941 tók Guðmundur á ný til við jarðfræðirannsóknir á Suðurlandsundirlendi, og þá með það í huga að rita um jarðfræði Árnessýslu í ritaröð, sem Árnesingafélagið í Reykjavík var að undir-

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.