Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1914, Blaðsíða 17

91
bóndans, í orði kveðnu, er of opt að eins vísindalegt
yfirlit.
Jeg vil mega koma fram með eina spurningu og svara
henni. Jeg hef spurt fjölda manna að þessu í mörgum
rikjum og fengið svör. Spurningin er þessi: »því yfir-
gafstu sveitina?«
Flest af unga fólkinu hefur svarað spurningunni á þess-
ar lundir: »Jeg gerði það af því jeg var viss um að
geta fengið hærra kaup í borgunum«, eða »vegna þess,
að það eru svo miklu fleiri tækifœri til atvinnu í borg-
unum,« eða »vegna þess, að það er svo miklu skemmti-
legra í borgunum. Par er svo margt fóik saman komið
og þar eru svo mörg. breytileg verkefni fyrir hendi.«
þessar þrjár afsakanir eru í fyllsta máta rjettmætar.
Hver þ^irra, út af fyrir sig hefur áhrif á þá nútíðarrithöf-
unda, sem um málið skrifa. Eini vegurinn til að halda
ungu fólki kyrru á bændabýlunum, eða að draga ungt
fólk að þeim, eða þá að hafa áhrif á nútíðarrithöfundana
svo þeir snúi sjer að búnaðarmálum, er sá, að gera
landbúnaðinn eins arðberandi og hverja aðra starfsgrein
(eða sýna það, ómótmælanl^a, að hann sje eins arð-
sairiur), að sýna það og sanna að tœkifœrin sjeu eins
mikil upp til sveita, eins og í borgunum, óg svo loks
að gera sveitalífið eins skemmtilegt og í borgunum.
í öðru lagi hef jeg svör upp á fyrnefnda spurningu frá
miðaldra fólki og þar yfir, bæði karlmönnum og kvenn-
fólki. Sumir hafa flutzt til borganna til þess að stunda
þar daglaunavinnu. Aðrir voru farnir að þreytast á bú-
skapnum; þeim fannst þeir ekki geta aukið búið nógu
mikið og ekki safnað peningum í sjóði með hverju ári.
Sumir sögðu: »Við þurftum að mennta börnin okkar og
skólarnir í borgunum eru betri og fullkomnari en sveita-
skólarnir.« Jeg þekki menn, sem enn þann dag í dag eru
að ráða það við sig að hætta við búskapinn og flytja í
borgina. En jeg þekki líka aðra sem flytja vildu úr borg-
inni út á land, ef þar væru fullnægjandi skólar. Og enn