Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1914, Blaðsíða 40

114
mig að sleppa forstöðunni, þegar menn fœru að œskja
ibesSj og jwí vil jeg helzt draga mig í hlje frá starfinu,
meðan mcnn óska þess enn-, að jeg sjc kyrr við það.“
Er þetta ekki fallega og viturlga talað?
5. /■
VI. Kjötframleiðsla og kjötþurrð í Bandankjunum.
Eins og kunnugt er, hefur kjötverð hækkað mjög hjer
á landi hin síðustu árin. Eru til þess ýmsar ástæður.
Endurbætt meðferð á kjöti okkar á þar drjúgan þátt að
máli, en mestu veldur um verðið, hvað framboðið hef-
ur minnkað í sumum þeim löndum, sem fluttu út mikið
af kjöti fyrir ekki svo mörgum árum síðan. , Það hefur
heldur ekki orðið mikið úr því, að þau lönd sem kaupa
aðflutt kjöt hafi aukið til muna innanlandsframleiðsluna.
Kjötþurrðin heldur því áfrani, og meðan svo er, geta
íslendingar búizt við háu verði fyrir sitt kjöt, ef þeir
gæta þess jafnframt, að það reynist vel verkað og gott
í eðli sínu. En því er miður að íslenzka kjötið fer held-
ur versnandi að gæðum, þar sem útflutningur af smá-
um og mögrum lanibakroppum eykst ár frá ári.
Bandarikin eru eitt dæmi þess, hversu að því dregur,
að kjötútflutningur hverfi má ske fljótlega úr sögunni
í sumum löndum.
Hjer á eptir koma nokkrar upplýsingar í þessu efhi.
Síðustu árin hefur kjöt og sláturfjenaður stöðugt hækk-
að i verði. þessi verðhækkun stafar einna .mest af því,
að framleiðsla kvikfjenaðar í Bandaríkjunum fer stöðugt
minnkandi, og það í stórum stýl, einkum fækkar nautpen-
ingnum stórkostlega. Árið 1907, var tala uautgripa í
Bandaríkjunum rúmlega 51 milión, en 1913 var þessi
tala komin niður í 36 mil. Fækkunin er því 30% á 6
árum og er auðsætt hvert stefnir í þessu máli.