Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 39

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 39
andvari SIGURÐUR TRÖLLI 37 frásögnina h)á Ólafi Davíðssyni. Þykir mér líklegt, að viðurnefnið hafi átt nokk- urn þátt í að varpa kynlegum blæ yfir minningu hans. Er furðulegt, hve skjótt vitneskja manna um Sigurð bónda brcyt- ist, er auðfundið, að Stefán veit ekki fyrir víst, hvenær hann var uppi, dregur af skiljanlegum ástæðum þá ályktun, að það hafi verið alllöngu fyrir sína daga, sbr. „sem átti að hafa húið í Göngu- skörðum", „í minni eldri manna, sem uppi voru þegar ég var ungur". Stefáni hefði sennilega komið sú fræðsla á óvart, að hér skuli á ferð samtímamaður föður hans, venjulegur skagfirzkur bóndi, sér- lundaður, en ekkert dularfullur. IV. BOÐSKAPUR. í einu bréfa sinna segir Stefán: „Hefði ég nokkurs mátt mín, hefði ég freistað að flýta fyrir degi, þegar það yrði lengur engum unnt að falsa vigt manngildisins a villu-vog guðfræðinnar".1) Þessi klausa á við hér, þar sem Stefán teflir manngildinu fram gegn guðrækn- mni, deilir á réttmæti þess, að manngildi Sigurðar trölla sé vegið á „villu-vog guð- fræðinnar". Áður en ég ræði megininntak kvæðis- ms, ætla ég að fara nokkrum orðum um persónur þess: Sigurð trölla og séra Hannes. Verður óspart vitnað til bréfa Stefáns og kvæða í öllu því, sem sagt verður hér á eftir. Viðhorf hans og hug- sjonir koma skýrast í Ijós, sé honum sjálf- um gefið orðið í ríkum mæli. Með því moti má tengja saman kafla úr verkum hans, sem varpa Ijósi á það, sem um er rætt. Munu flestir, scm rannsakað hafa skáldskap Stefáns og líf, fúslega taka undir með Sigurði Nordal, þegar hann P Bréf og ritg. I, bls. 220 (8. jan. 1910). segir í formála sínum fyrir Andvökuúr- valinu: „Allt, sem ég hef þótzt athuga skást um Stefán, hafði hann séð betur sjálfur". Persónur: Sigurður trölli er boðberi Stefáns. I bréfum sínum og ljóðum boðar hann þær dygðir, sem hann býr honum. Er því ekki að undra, að kvæðið skyldi vera í miklum metum hjá skáldinu. Hann lætur söguhetju sína flytja í mannauðan dal til að koma til liðs við meðbræður sína, sbr.: „En svo ég sleppi öllum skáldskapar- vifilengjum, þá er ég nú ekki lengur að leita þess í lífinu, hvar léttast sé að komast af, heldur hvar bezt verði komið við þeim litlu hæfileikuin, sem ég hefi, svo þeir geti orðið að einhverju gagni".1) Og ennfremur: Ég veit það er indælt við sjávarins sanda, þá sólarlags gullþiljum ládeyðan felst. En þar kysi eg landnám, sem langflestir stranda, ef liðsinnt ég gæti — ég byggði þar helzt.2 3) í sama strcng tekur hann í þessu erindi: Bein þín lest hvort hlýtur hér hcima eða gestur bera: hvar sem mest var þörf á þér. þar var bezt að vera.s) Sigurður trölli er ekkert glæsimenni hið ytra og hýr í lágu hrevsi við „svækju af sauðahita". Yfirborðsgljái er haldlaus þar efra. Þannig er söguhetjan einnig hoðberi fábrevtninnar, sem Stefán mat mikils, þegar að baki hennar felst hið sanna manngildi, þá er hún ekki nízka. 1) Bréf og ritg. I, bls. 28 (13. apríl 1891). 2) Úr „Vetrarríki". 3) „Föðurland, bvar sem gott var að vera".
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.