Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 46

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 46
GUÐMUNDUR DANÍELSSON: Yfir fljótið. I. Tólfti janúar. I dag eru tvö hundruð þrjátíu og tvö ár síðan þessi saga gerðist, það var 1727. Þá sat á biskupsstóli í Skálholti hans herradómur Jón Arnason, einn sá vammlausasti embættismaður sem um getur — að vísu ekki heitt elskaður af landslýði, en þess í stað virtur vel. Ætli einkunnarorð hans hafi ekki verið: Réttlæti — reglusemi? — eða eitthvað í þá átt? — Að minnsta kosti af og frá að umbera ósómann, hverju nafni sem nefndist, hvar sem hann styngi sér niður, en leitast við að uppræta hann hvarvetna. Ekki nóg að ástunda sjálfur dyggðina: það var hans embættisskylda að sjá um að hið sama gerði og ein og sérhvur manneskja í öllu biskupsdæminu, svo vonlaust verk sem það sýndist þó vera. Æ, það var mörg mæðan, og ein sú grætilegasta þegar Guðs þjónar, prestarnir eða prófastarnir, brugðust ætlunarverki sínu: að vera í öllu dagfari sönn almúgans fyrirmynd. Eða ef þeir létu yfirtroðslufólki réttar og siðgæðis haldast uppi andstyggilegt líferni, í sóknum sínurn eða sýslurn, — sem stund- um átti rót í þeirra eigin slöppum móral, hlátt áfram samkennd með syndinni, — eða þá af ónytjuskap, sem meinlausara varð að teljast. Einn var sá maður öðrum fremur, sem herra biskupinn þoldi sívaxandi önn fyrir, fyrst vegna hans versnandi fjárhagsafkomu og skuldafargans, en nú hin síðustu tvö misserin hafði þessi maður einnig forbrotið sína embættis- skyldu, og enn ekki úr bætt, þrátt fyrir biskupsins skrifleg og margítrekuð fyrirmæli: prófastur Þorleifur Arason á Breiðabólsstað. Ojá, það var hann, commisarinn, hinn mildi setudómari rannsóknar- réttarins í Kópavogi, — en bágt var að horfa upp á Þorleif sökkva í sjálfskapar- vítin hægt og hægt, slíkum kostum sem liann var þó af skaparanum búinn. Tvennt var það einkum, sem djúpt orkaði á hiskupinn í farnaði þessa manns: að það var hann sjálfur, Jón biskup Árnason, sem með nokkrum hætti, og þó óbeinlínis, átti sök á skuldavafstri prófastsins. Þorleifur hafði keppt fast eftir hiskupsemhætti hér í Skálholti að meistara Vídalín önduðum, en lotið í lægra sessi, og þó kostað til öllum fjármunum sínum og drjúgum betur í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.