Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 48

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 48
46 GUÐMUNDUR DANÍELSSON ANDVAHI saklaus í samanburði við mig sjálfan, dómarann þeirra, og allflesta mína vini, einnig þá sem ég hef dæmt sýkna saka og af sérhvurju broti fría.“ Nú deyr á vörum hans þessi ræða út í tómið, en þankinn er laus og flýgur víða. Hann flöktir andartaks stund yfir leiði einu undir suðurvegg Bessastaða- kirkju, hverfur ofan í það sem snöggvast, þangað sem sefur Appolonía Schwartzkopf rnilli grenifjalanna, — „fyrir minn tilverknað", mælir hann án máls, en hún brosir óræðu brosi með vísdóm dauðans bak við lokaðar brár, svo hann hverfur frá benni, upp í stofur amtmanns og lagskonu hans. „Sýkn — sýkn, ég hef sýknað ykkur," andar þankinn í hlustir þeirra. Samt hvílir konan óttaslegin í faðmi mannsins, með hálfum huga elskar Fuhrmann amtmaður lagskonu sína, jómfrú Karenu Holm. Þankinn er aftur heim floginn á Breiðabólsstað, á dimmri morgunstund í janúar, orðinn á ný hrygg vökuvitund Þorleifs Arasonar, dómarans sem þjóð- frægur er orðinn iyrir að sýkna. „Eg á að messa í dag,“ dettur honurn allt í einu í bug. En ræðan er óskrifuð; bann' hafði setið að drykkju í gær í stað þess að semja útleggingu bins drottinlega guðspjails, og milli sopanna rýnt í bréf hans herradóms um hórdómslíf undir Eyjafjöllum, og prófastsins aðskiljanlega pligt, hverja hann virtist sorglega bafa forsómað. „Já, einhvern enda verður þetta að taka,“ stynur hann með höfuðverk, sezt framan á rúmstokkinn og fálmar um borðið eftir eldfærunum. Kúturinn verður samt hendinni nær og Þorleifur fær sér lítinn teyg áður en hann kveikir. „Birta! Sjá nú Guðs loga þennan á mjóum fífukveik kolunnar, nærðan á fiskilýsi," tautar prófasturinn þar sem hann situr á nærklæðunum framan á rúmstokknum. En það er ekki sú fátæka birta, sem hann er að tala um, hann er að lofa aðra birtu ríkari, — þá sem hann finnur að er um það bil að rjúfa myrkrið í brjósti hans — þessa hlýju bjarmandi dögun í hjartanu. Og fær sér enn sopa úr kútnum, til þess að vera hárviss um sigur ljóssins. Hvað er blaktandi logi grútartýrunnar hjá því innra ljósi, sem brennivínið tendrar? Ekki neitt. Þorleilur Arason fer sér ekki ótt núna, en tekur þó að klæða sig, bægt og vandlega, ai nærfærni, og tjaldar því til sem hann á bezt, — eins og stór- höfðingja sé von í bæinn. „Ekki verður allt gert í senn,“ mælir hann loks stundarhátt, og er nú alklæddur, „messa sungin í Hlíðarendakirkju og Símon í Mið-Mörk sviptur yndi sínu og eftirlæti, — það ætla ég mér nóg skammdegisverk þó annað beri undan.“ Hann heyrir ráðskonan er farin að bjástra í búrinu, Málfríður Eyjólfs-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.