Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 96

Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 96
94 JÓN I-IELGASON ANDVARI Stefanía skrifaði norður, sendi hún til Páls, og hún fól honum að ná úr pósti í Reykjavík þeim bréfum, er hún fengi að norðan. Var í fólki rík hræðsla við það, að bréf „kæmust í ómildra hendur“, ckki sízt þegar svo stóð á sem hér, og ef til vill hefur þess konar varúð ekki ætíð verið með öllu ástæðulaus á þess- um árum, því að það var ekki aðeins í skáldsögum, að bréf elskenda lentu í annarra höndum en vera átti og sættu óvandaðri meðferð: ,,Ég leyfi mér nú að senda bréf, sem ég ætla að biðja yður að gera svo vel að láta fylgja hinum eins og við töluðum um“. Já — þrátt fyrir trúnaðinn og vin- áttuna þéraði Stefanía föðurbróður sinn. Niðjar gömlu sýslumannanna á Fljóts- dalshéraði köstuðu ekki siðum sínum á glæ. Leiðindin kvöldu Stefaníu sífellt á Breiðabólstað, þrátt fyrir þá umönnun, sem hún naut þar. Páll kenndi henni ráð við þeim: Að þeyta rokkinn þeim mun ákafar sem óeirð sótti fastar að henni. Það var gott ráð, en dugði þó ekki til hlítar: „Ekki hefur mér gengið sem bezt að útrýma öllum leiðindum. Þó hef ég haft ráð yðar og keppzt við að spinna, og ætla ég það ráð muni hafa verið eitt með þeim betri meðölum við þeim sjúkdómi, þó bezt hafi mér lukkazt í því tilliti, hvað systir mín og dóttir hennar eru skemmtilegar". Og það er ekki að efa, að Stefanía hefur löngum setið við rokkinn, þegar hún þráði ákafast að vera komin heim i kaupmannshúsin á Húsavík. Sigríður, „systir“ liennar, ber vitni um það: „Að Stefaníu frænku minni geðjast mér vel í alla staði. Hún spinnur þráð af kappi og ber vel leiðindin eftir kaupstaðar- lífið." VI. Það var tekið að líða á vetur, og framundan var nýtt vor og sumar. Stefaníu var ekki annað í hug en að halda norður á bóginn, þegar vegir væru orðnir greiðfærir og hestar hennar vel ferðafærir. Þeir höfðu sem sagt ekki verið felldir, heldur var þeim hyglað urn veturinn, svo að hinni ungu stúlku yrði ekkert að vanbúnaði. Frá Björgu fóstru sinni hafði hún ekkert bréf fengið. Síðla vetrar 1864 kom bréfburðar- rnaður færandi hendi að Breiðabólstað. Meðal þess, sem hann hafði í fórum sín- um, var Húsavíkurbréf til jómfrúr Stefaníu Siggeirsdóttur. Hjartað í brjósti hinnar ungu stúlku hefur vafalaust tekið viðbragð, er henni var rétt þetta bréf. En þeim mun meiri hafa viðbrigðin orðið, er hún braut það upp og las. Bréfið var frá Lúðvíki Schou, og tjáði hann þar heitmey sinni, að þau myndu ekki sjást framar, því að ekki gæti af því orðið, að þau giftust. Færði hann þar einkum til, að hagur sinn hefði breytzt til verra við fráfall húsbóndans, Hemmerts, og tvísýnt væri, hvort hann héldi stöðu sinni. Sigríður þóttist þó vita betur, hvað þessum sinnaskiptum ylli: „Þar reið kerla baggamuninn". Við þetta bréf varð Stefanía afhuga norðurferðinni, þótt ekki væri hún enn alveg vonlaus um, að svo myndi skipast veður í lofti, að fram úr rættist síðar. Til verzlunarstjórans gat hún samt ekki farið að svo stöddu, en líklegt, að allir aðrir, sem hún hefði viljað vera hjá nyrðra, væru búnir að ráða sér það fólk, er þeir vildu hafa. Það var löng og erfið leið norður í Þingeyjarsýslu, og enginn lék sér að því að fara landshluta á milli árið 1864: „Að leggja upp aðra eins leið og norður út í bláinn, sýnist mér nokkuð ísjárvert".
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.