Andvari - 01.06.1959, Blaðsíða 12
10
ÓLAFUR HANSSON
ANDVAIU
þær kenndar í fjölmörgum skólum. Má hér einkum nefna Kennslubók í
enslui (1936) og Enska lestrarbók, er bann samdi ásamt Árna Guðnasyni
(1938).' Auk þessa samdi hann stílaverkefni í ensku, endursagnir og ensk-
íslenzkt orSasafn.
Bogi hafSi ágætt vald á íslenzku máli, eins og ljóslega nrá sjá af þýS-
ingum hans. Elann talaSi og ritaSi kjarngott alþýSumál, stundum dálítiS
blandaS forneskjulegum orSatiltækjum. Stíll hans naut sín sérlega vel í kímni-
blandinni frásögn. Hann hafSi mjög næmt eyra fyrir málvillum og lélegu
málfæri og þoldi alls ekki aS heyra slíkt. Gat hann oft ekki á sér setiS aS
veita mönnum ákúrur, ef honum þótti þeir misbjóSa móSurmálinu.
Frá barnæsku hafSi Bogi gaman af bókum. Eftir aS hann kom heim
frá Kaupmannahöfn, hóf hann bókasöfnun fyrir alvöru. Fór hann þá aS venja
komur sínar á bókauppboS og eignaSist þar margt fágætra bóka. Bókasöfnun
hélt hann áfram alla ævi og átti aS lokum eitt af stærstu og verSmætustu
bókasöfnum, sein til voru í landinu í einkaeign. LagSi hann einkum kapp á
aS safna íslenzkum sagnfræSiritum, leikritum og tímaritum. Hann átti og
mjög fullkomiS safn íslenzkra skólaskýrslna og almanaka. Iíann átti ágæt
eintök margra sjaldgæfra bóka íslenzkra. Munu sum þeirra vera hin beztu,
sem til eru. Hann átti og afar mikiS safn erlendra bóka, einkum enskra.
Keypti hann ýmsar fágætar erlendar bækur hjá fornbóksölum í Danmörku,
Bretlandi og Hollandi. Bogi hirti safn sitt mjög vel og varSi miklu fé til bók-
bands. Eins og aS líkum lætur varS hann einn af bókfróSustu mönnum á
íslandi. Var hann oft til kvaddur aS meta bókasöfn.
Bókasöfnun Boga var engan veginn sprottin af söfnunargleSi einni saman.
Honum nægSi ekki aS horfa á bækurnar í hillum. Hann var sílesandi, ef
tóm gafst, og ég hygg, aS hann hafi einhverntíma lesiS flestar bækur í hinu
mikla safni sínu. Hann fylgdist ávallt vel meS í engilsaxneska bókmennta-
heiminum og las auk þess mikiS á NorSurlandamálum og þýzku. Kærasta
lestrarefni hans voru þó íslenzk fomrit, Islendingasögur, Sturlunga og Forn-
aldarsögur NorSurlanda. Hann kunni langa kafla úr þessum ritum utanbókar
°g talaSi um margar sögupersónurnar eins og góSkunningja sína, þaS var eins
og Orvar-Oddur eSa Kolbeinn grön hefSu veriS vinir hans frá æsku, en um
Kolbein varS honum tíSræddara en nokkra aSra sögupersónu í Sturlungu. —
Hann kunni einnig lirnin öll af íslenzkum alþýSukveSskap frá síSari tímum,
rangæskar sveitavísur frá 19. öld, skólavísur frá námsárum sínum. Eg hygg,
aS hann hafi kunnaS flestar stökur Andrésar Björnssonar, en þeir voru vinir
miklir.
Um langt skeiS ævinnar tók Bogi þátt í margvíslegum félagsmálum, og