Andvari

Årgang

Andvari - 01.01.1997, Side 40

Andvari - 01.01.1997, Side 40
38 ÓLAFUR HALLDÓRSSON ANDVARI ofaukið og hann óþarfur í sögunni. En Halldór sagði að það væri nú eitthvað annað. Þessi kafli væri blátt áfram lykillinn að bókinni. Síðustu árin - maðurinn sjálfur Eftir að Jón missti Þórunni konu sína, var hann einn í húsi sínu á Kjærstrupvej 33 í tæpan áratug, en réð konu til að sinna húsverkum. En 22. desember 1975 gekk hann að eiga seinni konu sína, Agnete Loth mag. art. (f. 18. 11. 1921, d. 2. 6. 1990). Hún lét sér annt um Jón og hlúði að honum síðustu árin eins vel og hún kunni, en því miður ráðstafaði hún bókasafni hans og öðrum eigum eftir lát hans ekki eins og æskilegt hefði verið. ‘Þann era þörf að segja I þátt’ stendur í Jóms- víkinga drápu. - Jón Helgason lést í Kaupmannahöfn 19. janúar 1986. En nú er ef til vill einhver vís til að spyrja: Hvernig var þessi mað- ur? Hann var hár maður vexti, dálítið lotinn í herðum, handstór og höfuðstór, stórskorinn langhöfði, átti mörg svipbrigði eftir því hvern- ig lá á honum, hryllti sig ef hann leit í spegil og tautaði fyrir munni sér: ‘Helvíti er ég ljótur’, en konum þótti hann fallegur og sóttust eft- ir félagsskap hans, enda var hann allra manna skemmtilegastur í við- ræðum, þó að því tilskildu að honum félli viðmælendur sæmilega í geð. Hann hafði ókjör af kýmilegum frásögnum á hraðbergi og sagði vel frá og hefði ugglaust getað orðið ágætur leikari. Hann gat verið hrjúfur og fráhrindandi og reiddist illa, ef svo bar undir, viðkvæmur og auðsærður, en þó gat varla hlýrri mann og þægilegri í viðkynn- ingu. Sjálfum er mér engin launung á að ég hef aldrei verið samtíða manni sem mér hefur þótt betra að vinna með en Jóni Helgasyni, og ég, eins og margir aðrir, tel það eitt mesta happ sem mér hefur hlotn- ast um ævina, að hafa kynnst þessum manni, hafa fengið að hlusta á hann í ræðustól, heyra hann lesa úr íslenskum bókum, bæði gömlum og nýjum, og hafa fengið að koma á heimili hans hvenær sem var, sitja þar og finna friðinn, glaðværðina, fræðast um menn, suma löngu liðna, njóta þess sem þessi mikli og sérstæði gáfumaður hafði að miðla. Hann var einn besti sonur íslands á þessari öld.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.