Andvari - 01.01.1953, Blaðsíða 14

10
Sigurjón Jónsson
ANDVARI
orðum: aS útrýma favus hér á landi". Þegar skýrslurnar höíðu
borizt nefndinni árið eftir, ritar hann enn grein í Læknablaðið
um þetta efni og skýrir frá niðurstöðum rannsóknarinnar og því
um leið, að nefndin hafi skrifað landstjórninni um þær og skorað
á hana að leggja fyrir næsta Alþingi frumvarp til laga um, að
efnalausir geitnasjúklingar verði styrktir til að leita sér lækninga
með sama eða svipuðu móti og berklasjúklingar, eða sjá geitna-
sjúkum fyrir styrk með öðrum hætti. Stjórnin vékst vel við þessu
og hafði forgöngu um, að Alþingi 1923 veitti fé í fyrsta sinn i
þessu skyni á fjárlögum fyrir næsta ár, og síðan var því fram
haldið árlega, meðan þörf krafði; styrksupphæðin fór þó lælck-
andi eftir fáein ár, vegna þverrunar aðsóknar að lækningunum,
en hún stafaði af fækkun geitnasjúklinga í landinu. Var svo
komið eftir 8 ár frá því, er fé var veitt í fyrsta sinn til styrktar
geitnasjúkum, að heildarupphæð styrktarfjárins var aðeins áætl-
uð 1/10 af því, sem veitt var fyrsta skiptið í þessu skyni. Um
framkvæmdir dr. Gunnlaugs í þessu máli segir próf. Forsell í
áðurnefndri minningargrein: „Afrek Claessens í röntgenmeðferð
geitna hafa vakið sérstaka athygli. Frásögn um þau hefur birzt
á ensku í Acta Radiologica 1937. Þau eru þess virði, að hver sá,
sem hefur þann sjúkdóm til meðferðar, kynni sér þau. Með lækn-
ingaraðferð, sem í höndum hans var mjög árangursrík, sívax-
andi eftirliti og fómfúsri umhyggju fyrir sjúklingunum, náði
hann árangri í röntgenmeðferð geitna, sem kalla má einstæðan . . .
Með kröftugum áróðri og fræðslu í dagblöðum ásamt ágætri skipu-
lagningu á leit að geitnasjúklingum og ötullegu eftirliti tókst
honum að losa landið við geitur sem landlægan sjúkdóm. Nú
finnast geitnasjúklingar aðeins með ára millibili".
En það var öðru nær en dr. Gunnlaugur byndi starf sitt á
sviði heilbrigðismála við sérgrein sína eina og það, sem honum
tókst að afreka á hennar sviði, enda segir próf. Forsell réttilega,
að til þess að geta metið að fullu starf hans sem læknis og vís-
indamanns, verði að hafa það í huga, „að nær öll störf hans á
röntgensviðinu voru liðir í stærri baráttu í heilbrigðismálunum .