Andvari - 01.01.1953, Qupperneq 95

ANDVARI
Æðarvarpsrækt
91
árlegur eggjaljölcli á landinu að vera um 895 500. Samkvæmt
niðurstöðum þeim, sem ég heti komizt að, ætti þá svartbakurinn
að hirða hvorki meira né minna en 277 605 egg á ári, en það er
31% aí heildartölu eggjanna . . .“
Þessar athuganir dr. Finns Guðmundssonar korna mjög heim
við mína eigin reynslu á umgengni og hirðingu æðarvarps í full
50 ár.
Næstur á eftir svartbaknum er hrafninn skæður æðarvörp-
unum, einkum ef hann heimsækir þau í flokkum. Er það vana-
lega geldhrafn. Etur hann þá eggin við hreiðrið, en einkum
ber hann þau í burtu og grefur. I síðastliðin 20 ár hefur hrafn
lítið heimsótt varpið hjá mér. Hvað veldur veit ég ekki, nema
ef vera slcyldi, að á sama tíma hefir heimsókn svartbaks marg-
faldazt hér í varpið.
A hverju vori eitra ég gjarnast tvisvar, þrisvar og ætíð hænu-
egg. Eru þau upp étin svo að segja á svipstundu og þeir svart-
bakar, sem deyja, eru líka flestir uppétnir, en þá hverfur að
Jnestu allur svartbakur úr varpinu um vikutíma, eða vel það.
Aldrei hefir slys hlotizt af eitrun hjá mér í allan þennan langa
dma, sem ég hefi notað það, hvorki á hundi eða öðru húsdýri.
Þetta er og reynsla flestra þeirra, sem eitra fyrir svartbak og ég
hefi átt tal við.
Nú er kominn nýr fjandi, sem óskunda getur valdið í æðar-
vörpunum, en það er villiminkurinn. Er það von mín, að menn
s>'ni þann dug að gera snarpa árás til að útrýma villiminkum
°g munu hundar vera drýgstir við þá vinnu. Reynsla nokkur er
fengin í þessu elni, en hundarnir, sem þetta kunna, eru aðeins
fáir, en þurfa auðvitað að skipta mörgum tugum eða hundruðum.
Þá vil ég fara nokkrum orðum um tortíming æðarfugla af
manna völdum. Eftir því sem þorp og kauptún vaxa, fjölgar þeim,
sem skjóta fugla. Verður æðarfuglinn talsvert fyrir því. ÆSar-
fugladrápið hefur mikið aukizt á síðari árum, einkum eftir að
menn fóru að nota trillubáta til að elta fuglinn, enda er nú völ
betri skotvopna en áður. Hér er um að kenna ónógu eftirliti lög-