Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1947, Síða 84

Andvari - 01.01.1947, Síða 84
80 Sigurjón Jónsson ANDVARI ast, h^fði hún í för með sér trú á yfirnáttúrleg máttarvöld. Læknisfræðin varð að mestu að guðfræði. Sömu mennirnir voru prestar og læknar. Þeir litu svo á sem djöflar, guðir eða aðrar andlegar verur væru valdar að öllum sjúkdómum, og þyrfti því að blíðka þessa óvinveittu anda með fórnum eða rugla þá eða leika á þá með töfrum eða særingum, fæla þá með uppsölulyfjum, sterkum hægðalyfjum, bragðvondum eða óþverralegum lyfjum, blóðtökum o. fh þ. h. — eða fá þá með góðu til að fara út um göt, sem til þess voru gerð á hauskúp- una. Seinna var því trúað, að djöfullinn notaði galdramenn til að valda sjúkdómum, og það eru ekki margar aldir síðan menn komust að raun um, að það væri betri sóttvörn, þegar taugaveiki gengur, að sjóða drykkjarvatnið en að brenna galdramenn. Þótt sú trú ætti sér langan aldur, að illir andar, galdramenn og galdranornir ættu sök á sjúkdómum, hafa alla tíð síðan á dögum Hippokratesar verið uppi menn, sem sáu eða höfðu hugboð um, að surnir sjúkdómar a. m. k. ættu sér eðlilegar rætur. Má það telja upphaf þess, að læknisfræðin tók að styðjast við iíffræði, í staðinn fyrir guðspeki eða háspeki. Sumar þeirra hugmynda, sem menn gerðu sér í fyrstu, voru þó mjög fjarri sanni, svo sem vænta mátti. Svo var um þá kenningu, er Hippokrates flutti fyrstur og Galen tók upp eftir honum og síðan mátti heita einráð um langan aldur, að heilsa og vanheilsa væri komin undir þeim hlutföllum, sem væru i líkamanum milli „frumefnanna“ fjögurra: jarðar, elds, lofts og vatns. Þótt menn væru hér á villigötum, var þessi kenning samt stórt skref i rétta átt að því leyti, að hún beindi athygl' inni að hinu náttúrlega í stað hins yfirnáttúrlega, að meðferð sjúklinga í stað sáttatilrauna við illa anda eða að brottrekstri þeirra. Hippokrates var einnig formælandi hins sígilda líffræðilega sannleika, að náttúran er öllum læknum snjallari. Ef lifandi vera er látin afskiptalaus, reynir hún ósjálfrátt að bæta skemmdir, sem hún verður fyrir, laga sig eftir þeim breyttu aðstæðum, er leiða af starfstruflunum vegna skemmdanna,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.