Fálkinn - 20.12.1930, Blaðsíða 9

P A L K I N N
9
eða prjónaði. FroÖan vall niður háls
og bringu. Og hrafnsvart faxið flax-
aði eins og ótal fuglsvængir. .. .
TaumhaJd Erlings var fast. En
klárinn rjeði....
Alt í einu mintist hann Dordei. í
annari andránni funaði hann af
reiði, en í hinni nötraði hann af
blygðun.... Mundi hún hjálpa hon-
um?.... Ó, nei, hver varð að vera
sjálfum sjer næstur. Hann reyndi
að spenna greipar um hnakkbogann
en það tókst ekki. . . . Nei, það sem
varð að koma fram, skyldi koina
fram. Hann reið áfram. Hesturinn
hljóp og hljóp. Gegn um skóginn og
gegnum skuggalægðirnar á veginum,
yfir holtamóa, þar sem skugginn dró
sig í hlje, en altaf var hann samt
nærri honum, eins og hver annar
fylgifiskur.
Áfram, yfir ása og lægðir. Og þarna
fyrir framan hann var svarti hund-
urinn og ýlfraði.... Erlingur sat
í hnakknum eins og drukkinn maður
og hafði hvorki stjórn á hesti eða
taumuni. Hann hafði mist höfuðfat-
ið fyrir löngu. Grófa, svarta hárið
flaxaði eins og faxið á hestinum. . . .
það var eins og svartfuglahópur á
flugi.
Nú var komið upp fyrir Grófar-
bakka. Leiðin lá inn með ánni yfir
klappir, sem vatnið hafði skolast
upp á og frosið i gulrænar svell-
bungur, svo að bjargið var eins og
glerháll veggur .... isinn kvarnað-
ist og hrökk undan hesthófunum. ..
Dordei, Dordei, hugsaði hann,
lamaður af blygðun og gramur i
senn.
Svo komst hann þangað, sem veg-
urinn beygði norður á sljettar mýr-
arnar, með strjálbýlinu......
En alt í einu var eins og mildur
hlær færi yfir landið, hlýr andvari,
eins og þegar þýðvindi kemur niður
í bygðina ofan úr fjallaskörðum.
Og Erlingur meyrnaði, hann fann
að hann var að vinna sigur á sjálf-
um sjer, hann lyfti hendinni og gerði
krossmark fyrir sjer. ... En snöggv-
ast fór sú hugsun um hann, að nú
væri hann glataður, nú hefði hann
ekki komið fram þvi sem hann vildi,
nú drægi supdur með þeim varnings-
manninum og honum, nú lenti hann
sjálfur undir hegningunni og undir
vilja Dordei.
Og þarna kom svarti hundurinn
móti honum á harða hlaupi. Það var
eins og farið væri með glóandi járni
eftir endilöngu bakinu á honum. ..
Það varð albjart kringum hann, eins
og skógurinn, vegurinn og alt um-
hverfis han stæði i björtu báli. Og
hann fann vonda og fúla brenni-
steinslykt. Og hann heyrði klið af
ýlfri, eins og hann væri staddur
mitt í viðbjóðslegum úlfahóp .. eins
og úlfagandreið færi um dalinn. . .
Þegar hann áttaði sig aftur lá Blesi
flalur á veginum, eins og hann hefði
verið lostinn eldingu og titraði, vell-
andi í svitafroðu.....
En myrkrið var farið að falla á
og hljómur kirkjuklukknanna á Hofi
ómaði um dalinn. Það var eins og
brú lægi um loftið og eftir þessari
brú lagði óminn um þveran dalinn,
fram og aftur, fylti dalinn eins og
ljóshaf.
.... Það var komið kvöld þegar
hann kom heim aftur.
Þau sátu kringum borðið og lásu
lesturinn, Dordei og vinnufólkið.
Dordei var að ljúka við að lesa
lesturinn þegar hann kom inn.
..... heldur frelsa oss frá illu.
Því að þitt er ríkið, mátturinn ....“
var hún að segja. Þá varð henni orð-
fall og hún starði á manninn, sem
inn kom......
Nú buldi ekki í gólfinu undan fóta-
taki hans. Hann rendi augunum yfir
fólkið. Svo mæltust augu hans og
Dordei. Augnaráð hans varð flökt-
andi i svip en svo varð það rólegt
og glaðlegt.
„Amen“, sagði hann stillilega, gekk
fram að borðinu og settist i hús-
bóndasætið, spenti greipar og sagði
„Amen“ aftur, og sat álútur lengi
.... lengi.
— Eruð þið ekki hættir að raka
ykkur með handafli hjerna í Reykja-
vík? Við þarna westra í Ameríku
höfum vje'.ar sem við stingum hök-
unni inn í .... og svo komum við
út aftur alrakaðir.
— En hökurnar eru þó ekki allar
eins í laginu?
— No, winur minn. En þær weröa
það, jú sil
— Þjer eruð sakaður um að hafa
látið vanta tíu pund upp á viktina
á kolapoka, sem þjer selduð þessari
frú.
— Já, en stúlkan sem pantaði kol-
in var svo lagleg, að mjer fanst synd
að láta hana rogast með mjög þung-
an poka upp stigann hjá sjer.
Frúin: — Hversvegna fóruð þjr
úr síðustu vistinni?
Vinnukonan: — Vegna þess að jcg
fjekk ekkcrt kaup?
Frúin: —- Hvað er að heyra þetta?
Hvernig stóð á því?
Vinnukonan: — Jeg varð að borga
all sem jeg braut.
! Heilbrioði oo Iifsoleði |
■ ■
■ krefst heilbrigðs líkama.—Þreyta, S
S vöntun starfsgleði, svefnieysi o. s. ■
S frv. eru ljós merki um ófullkomna S
S næringu og veiklaðar taugar. Ef S
S þjer viljið halda likama yðar heil- S
S brigðum og i fullu lifsfjöri ættuð S
S lijer i mánaðartima að nota hið S
s alkunna S
S styrktar- og tauganæringarlyf S
■ ■
5 sem hefir blóðbætandi og tauga- J
■ styrkjandi áhrif vegna eggjahvít- J
5 unnar og glycerofosfatsins sem í ;
• þvi er.
■ Vfir 25000 læknar hafa tilkynt ;
; skriflcga um áhrif Sanatogens. ;
; Þannig skrifar kunnur læknir: ;
„Sanatogen er ónietanlegt og ;
áreiðanlegt i öllum þeim til- ;
fellum sem markmiðið er það, ■
að veita veikum likama nýja ■
orku“.
Fæst í öllum lyfjabúðum.
Sje ítarlegri upplýsinga óskað S
■ þá útfyllið miðann og sendið til: S
■ A/S Wiilfing Co., Kbhvn V. Sct. S
■ Jörgensalle 7.
■ -----------------------------------
S Sendið mjer ókeypis og burðar- S
S gjaldsfritt:
S Sanatogen sýnishorn og bækling. S
S Nafn ............................S
: Staða............................:
; Hcimili..........................;
SBiViViVlVallllllll>>llllllllllllllll>IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIII>IIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIII>lllll>IIIIIIIIlllllllVVlV|l|l||l|a
Jólavörur
Vöruhúsið.
Reykjavík.
sSiiiiiiiu iiiiiihi!
■iiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiDiiiiiiiiiiiniiiuiuii
iuiiiiiimiimimimmiiiiiimiiiiimiiiiimimimiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiu