Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1989, Qupperneq 49

framkvæmd laganna
yrði sú skársta, sem
möguleg væri, á meöan
þau væru í gildi, og aö
kynna fyrirtækjum efni
þessara flóknu laga, og
hins vegar aö reyna aö
koma stjórnmálamönnum
í skilning um nauðsyn
þess að breyta
lögunum. Þannig
skrifaði Landssambandið
ríkisstjórninni bréf strax í
byrjun janúarmánaðar um
þetta efni. Var þar bent á
vandkvæöi við
framkvæmd laganna,
hvaöa leið væri sú
illskársta í því efni og lögö
áhersla á að lögunum yröi
breytt hið fyrsta.
Ríkisstjórnin samþykkti,
aö Landssambandið yrði
haft meö í ráðum við
undirbúning
reglugerðar um lögin,
sem þó kom ekki út fyrr en
um miðjan febrúar vegna
seinagangs í
fjármálaráðuneytinu og bið
eftir að ráðherra undirritaði
reglugerðina.
Landssambandið hélt
síðan áfram að reyna að fá
lögunum breytt, og í
efnahagsyfirlýsingu
ríkisstjórnarinnar í
febrúarmánuði var því
heitið, að lögunum yrði
breytt, þannig að þau yrðu
ekki óhliðholl íslenskum
iðnaði. Ekkert bólaði þó á
frumvarpi um þessar
breytingar.
Landssambandið og
aðildarfélög þess innan
Vinnuveitendasambands
íslands ákváðu því í
samráði við VSÍ og Félag
íslenskra iðnrekenda, að
kref jast þess í
tengslum við gerð
nýrra kjarasamninga
að
vörugjaldslögunum
yrði breytt.
Samningaumleitanir við
rikisvaldið um breytingu á
vörugjaldslögunum gengu
illa, þar sem aðilar
vinnumarkaðarins höfðu
einnig ýmsar aðrar kröfur
uppi gagnvart ríkissjóði.
Með hliðsjón af fjárhag
ríkissjóðs vildi
fjármálaráðherra sem
minnstar efnisbreytingar
gera á skattskyldu
samkvæmt lögunum, en
var helst til viðræðu um að
liðka til við að létta
skattinum af nokkrum
mikilvægum hráefnum til
iðnaðar. Að lokum náðist
þó samkomulag, sem
byggðist á stefnumörkun
Landssambandsins. I því
fólst, að frá 1.
september 1989 yrði
fellt niður vörugjald
af flestum tré- og
málmvörum sem
framleiddareru hérálandi,
s.s. húsgögnum,
innréttingum og öðrum
vörum úr tré, og
langflestum framleiðslu-
eða smíðavörum íslensks
málmiðnaðar. Jafnframt
skyldi skatturinn felldur
niðuraf flestum
mikilvægustu
hráefnum þessara
iðngreina í
samkomulaginu fólst
einnig niðurfelling
vörugjalds á ýmsu
mikilvægu efni til
byggingariðnaðar, t.d.
mótatimbri, smíðavið og
plötum úr tré, þótt
skattheimta á
byggingarefni væri ekki
með öllu felld niður, enda
var hún að nokkru leyti til
staðar, áður en hin
umdeilda breyting á
lögunum var gerð. Loks
lofaði ríkisstjórnin því, að
vörugjaldslögin yrðu
í heild endurskoðuð
við upptöku
virðisaukaskatts.