Vikan - 17.10.1968, Blaðsíða 8

Errair
Snorrason
SÁLFRÆÐINEMI
Það er nauðsynlegt fyrir manninn að
„antisipera“, að leita einhvers, sem er
utan seilingar hans og færis. Það,
sem gerir nútíma lifnaðarhætti og ]íf
svo ófrjótt, er einmitt skortur á þeirri
nauðsynlegu hvöt, að leita hærri mark-
miða heldur en unnt er að ná.
Mannleg paradís er alls staðar, þar
sem eðlilegt bil er á milli þess, sem sózt
er eftir og þess, sem unnt er að ná.
Ilnot fúlk
svarar
mrnrn
IIIKINNAI
Enn í dag leitast menn við
að finna paradís á jörðu.
En hvað er eftirsóknarverð-
ast í lífinu í augum unga
fólksins nú á dögum? Hver
er þeirra paradís? Hvernig
vill það breyta þióðfélags-
háttum og líferni til batn-
aðar? VIKAN hefur leitað
til ungs fólks og beðið það
að svara eftirfarandi spurn-
ingu: Hvað er paradís á
jörðu í þínum augum? -
Svörin fara hér á eftir.
V_________________y
Sigurður
Tómasson
MENNTASKOLANEMI
„Hugsjónin er komin úr tízku.“
Ótal fagnaðarandyörp sem þetta hafa
Jiðið úr brjóstum íslenzkra ágætismanna,
síðan dollaraflóðið skall yfir ástkæru
ísafold, — úr brjóstum fólks, sem hefur
týnt hugsjón sinni milli seðlanna í pen-
ingaskápnum eða misst hana niður inn-
an um áhyggjur af óseldri skreið. Sér til
fróunar hrópar þetta fólk í örvæntingu
sjálfslyginnar: „Hugsjónin er komin úr
tízku.“ Stundmn liggur við að rofi til í
þessu skýjaþykkni blekkingarinnar, ef
til vill Jjegar þetta fólk heyrir um æsku-
menn, sem mótmæla lyginni í krafti
sannfæringar sinnar. En það er svika-
rof, sem samstundis er dregið fyrir með
nýrri lygi: „Það eru allir róttækir, þegar
þeir eru ungir. Þetta breytist og lagast
með auknum þroska.“
T þessu er þó fólgið örlítið sannleiks-
korn: sannleikur lyginnar. Kerfi blekk-
ingarinnar mylur okkur undir sig, gerir
okkur að nýjum bókstöfum í hinni
„fersku“ orðaframleiðslu lyginnar. Rót-
tækir ungir menn breytast úr reiðum
og hrópandi mótmælendum í feitlagna,
mærðarlega skókaupmenn og kökuinn-
flytjendur á miðjum aldri. Kannski
erfðu þeir hagsmuni feðra sinna: liags-
muni peninganna.
Peningarnir eru uppspretta lyginnar.
Þeir hvísla blekkingunni í eyru ungu
mannanná, og þeir grípa fegnir í þá
Framhald á bls. 37.
8 VIKAN "• tbl-