Vikan - 17.10.1968, Blaðsíða 18

fórst
VFIR ÞUSUND MANNS 1I0RU UM ROID í BRENNANDI SKIP-
INO. MARGIR IÖRPDDO SÍR FVRIB BORD. AIRIR DRDKKU Tt
ENN ABRIR SIÓGUST AF HEIFT BM AD KOMAST í BJÓRGDNAI-
IÁTANA.
Lítið barn með úfið höfuð lá
í gulum björgunarhringnum og
veltist til og frá í clgandi sjón-
um. Allt í kringum það var urm-
ull björgunarbelta — en þau
voru öll tóm. í tvö hundruð
metra fjarlægð frá barninu lá
karlmaður hreyfingarlaus með
andlitið í sjónum.
Nú fór að nótt eftir dag, sem
einkennzt hafði af gleði og kát-
ínu. Dagurinn hafði byrjað svo
vel með sólarupprás í rauðum og
gullnum lit. Nú var sólin á leið
niður í skýjabakka.
Allt þetta sá og hugsaði Larry
Dishon, tuttugu og fimm ára
gamall meðlimur áhafnarinnar
á C-54, björgunarflugvél frá
bandaríska flughernum. Síðar
skrifaði hann í dagbók sína:
„Þetta minnti meira á martröð
en nokkuð annað, sem ég hef
orðið vitni að!“
Nokkrum vikum áður höfðu
þúsundir manna fengið ríkulega
skreyttan þækling, þar sem með-
al annars stóð: „Það er áríðandi
að verja fríum sínum vel, maður
fær þau ekki alltof oft! Maður
verður að velja vel og rétt. Hvað
viljið þér? Sól — það verður
enginn hörgull á henni. Góðan
18 VIKAN 41 tbI
mat, tilreiddan eins og bezt
verður á kosið? Hann fáið þér.
Þér fáið að sjá nýja staði, hitta
nýtt fólk. En umfram allt: Þér
fáið a.lgera lausn frá öllum
áhyggjum og allri ábyrgðl Allt
þetta getið þér fengið ef þér
'siglið með okkur. Frá þeirri
stundu er þér komið um borð
getið þér verið áhyggjulaus. Þér
fáið frí sem verða mun yður í
minni það sem eftir er ævinnar.
Dásamlegt og áhyggjulaust frí!“
Þetta stóð í bæklingnum og
hljómar heldur kaldhæðnislega
með tilliti til þess sem á eftir
fylgdi. Sex hundruð fimmtíu og
ein persóna gleypti við þessu
tilboði og gekk um borð í gríska
farþegaskipið Lakoniu, sem var
tuttugu þúsund tvöhimdruð
þrjátíu og átta tonn. Þrjátíu og
fimm börn voru meðal farþega,
áhöfn þrjú hundruð áttatíu og
fimm manns. Lagt var af stað
nítjánda desember 1963 frá
Southampton. Siglingin átti að
taka ellefu daga, og farþegarnir
hlökkuðu ákaft til að yfirgefa
myrkrið og kuldann sem er
dæmigerður fyrir enskan vetur.
Fyrst skyldi stefnt til Kanarí-
eyja, síðan Madeiru, þaðan til
Las Palmas og Teneriffa og
heim.
Það voru aðeins fjórir dagar
til jóla, og þau áttu að verða al-
veg sérlega dýrleg um borð i
þessum hvítmálaða risa með
sjö þilförum. Farþegarnir, sem
þráðu sólina, höfðu borgað sum-
ir um tíu þúsund krónur, sumir
fimm eða sex sinnum meira,
fyrir ferðina. Flestir þeirra
höfðu sparað meira eða minna
allt sitt líf til að komast í slíka
dýrð. Margt eldra fólk var í
hópi þeirra, fólk sem taldi sig
geta unnt sér nokkurrar hvíld-
ar og hressingar í ellinni.
Þrjú nýgift hjón voru um
borð og nokkrar dansmeyjar, og
bikinibaðföt þeirra, sem vqlru
eins fyrirferðarlítil og hægt var
að komast af með, juku aðsókn-
ina að upphitaðri sundlaug
skipsins. En glöðust allra voru
börnin, enda voru nú jól. Jól
á sjó með jólasveini og öllu til-
heyrandi hlutu að vera eitthvað
sér á parti.
Lakonia var þrjátíu og þriggja
ára gömul, nokkuð eldri en
flest slik skip eru, en talin í svo
góðu standi að hún gæti vel
dugað í nokkur ár enn. Ilún
hafði verið byggð í Amsterdam
1930 fyrir hollenskt útgerðar-
félag og þá gefið nafnið Joha.n
van Oldenbarnevelt. Um hríð
hafði skipið verið í siglingum
til Indónesíu. Árið 1940 var það
leigt Bretum, sem notuðu það til
herflutninga að og frá Norður-
og Austur-Afríku, Grikklandi og
ítalíu. Kafbátar sendu því oft
tundurskeyti, en hittu aldrei.
Þetta virtist því vera happa-
fleyta.
En þetta færðist til annars og
verri vegar 1951, þegar Hollend-
ingar tóku aftur við skipinu og
gerðu úr því farþegaskip á ný.
t fyrstu ferð þess eftir það kom
upp í því eldur hvorki meira né
minna en sex sinnum, enginn
vissi hvernig. Var það þá boðið
til sölu. 1962 keypti það grískt
skipafélag, Ormos. Hlaut það þá
rækilega yfirferð á ítalskri
skipasmíðastöð. Átti meðal
annars að koma fyrir í því full-
komnu slökkvikerfi. Þá var
skipinu gefið nýtt nafn, Lakonia
eftir héraði Spartverja hinna
fornu og tryggt fyrir hundrað
sjötíu milljónir króna. Tók
Lloyds í Lundúnum á sig helm-
inginn af því. Var fyrirhugað að
/