Vikan - 04.12.1969, Blaðsíða 17

Rætt við séra Sigurð
Hauk Guðjónsson um
íslenzka kristni í orði
og verki, popmessur,
frjálslyndi og
orþódoxíu innan
kirkjunnar, afstöðu
hennar til vísinda og
þjóðfélagsmála
og margt fleira.
Varla mun ástæða til að ætla,
að litið sé gert úr neinum þeirra
ágætu kennimanna, er fylla
klerkastétt íslenzku þjóðkirkj-
unnar, þótt því sé haldið fram, að
á þessu ári hafi um engan þeirra
meiri stormur staðið en séra Sig-
urð Hauk Guðjónsson, sem ásamt
séra Árelíusi þjónar Langholts-
prestakalli. Séra Sigurður hefur
lengi verið kunnur sem einn af
liðsoddum hins frjálslyndari
arms kirkjunnar og meðal
annars haft forgöngu um nýjung
þá í starfi hennar er í alþýðu-
munni hefur hlotið heitið pop-
messur. Þetta tilefni og fleiri
gerðu að verkum, að blaðamaður
Vikunnar sótti séra Sigurð fyrir
skömmu heim í safnaðarheimili
sóknar hans, sem jafnframt er
notað til guðsþjónustuhalds, þar
eð ennþá hefur söfnuðurinn enga
kirkju eignazt. Þessutan er hús-
næðið hagnýtt til fundahalds og
ýmiskonar annarrar starfsemi á
vegum safnaðarfélaganna, þar á
meðal snyrtiþjónustu fyrir aldr-
að fólk, og gagnfræðadeildir
Vogaskóla hafa fengið þar að-
stöðu til húsmæðrafræðslu.
Séra Sigurður er fæddur 25.
okt. 1927, ættaður norðan úr
Svarfaðardal og sunnan úr Hafn-
arfirði en alinn upp í Gufudal í
Ölfusi. Hann tók stúdentspróf úr
Menntaskólanum í Reykjavík og
guðfræðipróf úr Háskóla íslands.
En segja má með nokkrum rétti,
að fyrstu spor hans sem sáð-
manns á Drottins akri hafi verið
þyrnum stráð.
— Ég féll fimm sinnum í
prestskosningum, segir hann án
minnstu sjálfsvorkunnar og engu
líkara en honum þyki gaman að
hugsa til þess, nú á eftir.. - - Ég
held, að það sé íslandsmet, að
minnsta kosti á jafnskömmum
tíma. Ég veit nú, að það var
margt í sambandi við prestskosn-
ingar, sem ég ekki skildi þá eða
áttaði mig á. Svo varð ég prest-
ur á Norðurlandi, í einu minnsta
prestakalli á landinu. Þar var ég
í hálft níunda ár, en byrjaði hér
síðast á árinu 1963.
pí!?i
n

imm—i