Vikan - 17.12.1987, Síða 35

„Já og ég held að
það sé hundur á
heimilinu sem heitir
Bubbi," segir hún
brosandi.
svo: „Áttu enga Havanavindla?"
Stúlkan neitar því og fer við
svo búið. Bubbi lítur til mín
brosir, og skýtur fram þessum
fyrripart:
„Eitur ertir huga þinn
unun er að reykja"
Ég botna þetta:
vörum hvílir vindillinn
varla skalt’arm sleikja. “
Yfirþjónninn á Borginni lætur
þess getið við okkur að Ljón
norðursins sé með málverka-
sýningu hjá þeim í litlum sal inn
af matsalnum. Bubbi ákveður að
líta aðeins á sýninguna.
Það fer vel á með Bubba og
Ljóni norðursins. Ljónið faðmar
Bubba að sér og kallar hann;
„Elsku drenginn sinn.“ Segir
honum að vera óhræddum við
að tjá sig. Það segist Bubbi alltaf
hafa verið. Ljónið gefúr síðan
Bubba áritaða ljóðabók sína og
kveður okkur báða með kossi að
gömlum sið.
Er við komum út af Borginni
segir Bubbi: „Svona menn eru
helgir.“
,Já og hann ber viðurnefnið
velsvar ég.
„Þetta er glæsilegur maður.
Ljónið var óvænt uppbót á
daginn."
Frá Borginni göngum við
heim til Bubba í Vesturbæinn.
Veður er stillt og milt en þung-
skýjað og raki í loftinu.
Fressið heitir Megas
Sambýliskona Bubba er í eld-
húsinu er við komum inn. Há-
vaxin, ljóshærð, lagleg stúlka er
heitir Brynja. Bubbi fer strax að
pæla í kattarmálunum.
„Vissir þú að fressið heitir
Megas?" spyr Brynja.
„Nei er það.“
,Já og ég held að það sé einn-
ig hundur á heimilinu sem heit-
ir Bubbi, segir hún brosandi.
„Og eiga þau þá ekki líka páfa-
gauk sem heitir Bjartmar," svar-
ar Bubbi hálfskúffaður.
Hvað kattarmálin annars
varðar er greinilegt að allt er
yfirstaðið en kettirnir báðir eru
kelnir vel og hafa brátt komið
sér fyrir í fanginu á Bubba. Þar
sem við höfúm verið að skjóta
fyrripörtum á hvorn annan á
víxl læt ég þennan flakka yfir
kafflbollana:
ir hann gamlan vin og þeir taka
tal saman upp Laugaveginn.
„Djöfúlli hefúrðu fitnað," er
hið fýrsta sem Bubbi segir.
,Já ég á svo góða konu,“ segir
vinurinn.
Umræðan milli þeirra snýst
mikið um fíkniefrii, blönduð
hispurslausum lýsingum Bubba
af kókaínneyslu sinni hér á árum
áður. Hann telur að þessi neysla
þá sé nú að koma niður á sér,
hafi skemmt liðamót hans og
það háir honum í lyftingunum.
Margir sem við mætum á
göngunni líta við og horfa á eftir
Bubba. Tvær unglingsstúlkur
ganga frmahjá. Ég heyri útundan
mér að önnur þeirra segir:
„Þetta var HANN. Sástu.
Þettta var HANN.“
Ég spyr Bubba hvort þetta
gláp fari í taugarnar á honum.
„Nei, enda er ég með sólgler-
augun.“
Á lögreglustöðinni gengur
greiðlega að fa byssuleyfinu
breytt.
Við höldum síðan aftur gang-
andi niður Laugaveginn, í átt að
Gramminu. Á leiðinni gerist fátt
markvert annað en að Bubbi,
sem verið hefúr í skínandi góðu
skapi allan daginn pundar á mig
fyrripörtum ótt og títt og öfúgt.
Hér er ein stakan af mörgum
sem Bubbi á megnið í:
„Geng ég hryggur götu nú
gaman væri að eiga
magran Marley upp á snú
svo mætti reykinn teyga."
Ásmundur er ekki við í
Gramminu er við komum þang-
að svo að Bubbi sökkvir sér nið-
ur í nýjasta hefti Mannlífc sem
hann hefúr keypt sér á leið nið-
ur Laugaveginn.
Er Ásmundur kemur fara þeir
að ræða saman um tónleika
Megasar í Óperunni kvöldið
áður.
„Þetta voru rosalegir tónleik-
ar maður," segir Ási.
„Var Megas góður?" spyr
Bubbi.
,Já og Gulli var alveg geggjað-
ur. Heyrðu Megas mætti í bún-
ingnum “
,Jæja var hann í plastikinu?"
spyr Bubbi.
,Já og með hattinn."
Bubbi fær pening hjá Ása og
síðan höldum við heim til Þor-
leifc Guðjónssonar bassaleikara.
Fyrr um daginn höfðu þeir
Bubbi rætt saman um að hann
kæmi með til Eyja og þeir
myndu taka einn eða tvo góða
blúsa saman á tónleikunum.
Á leiðinni til Leifa göngum
við framhjá sjoppu einni þar
sem sterka lykt leggur út á göt-
VIKAN 35
Bubbi tók við stjórn flugvélarinnar skömmu eftlr flugtak frá Eyj-
um og flaug henni til Reykjavíkur.
„Síamskettir kátir tveir
kela í fangi Bubba “
Og hann botnar:
Bljúgir biðja; klóra meir
blíðlega sér rugga".
Við ræðum aðeins um það
sem gerast kann það sem eftir er
dagsins en um kvöldmatarleytið
er ætlunin að fljúga til Vest-
mannaeyja með leiguvél og
halda þar tónleika, í húsi sem
ber nafhið Vinaminni. Bubbi
segir að hann þurfi að skreppa
fyrst á næstu myndbandaleigu
og síðan á lögreglustöðina á
Hverfisgötu þar sem hann er að
kaupa nýja byssu, Winchester-
riffil með gamla laginu og hann
þarf að láta breyta byssuleyfinu
sínu vegna þess.
Á leiðinni til og ffá mynd-
bandaleigunni ræðum við að-
eins saman um textagerð al-
mennt og nýjustu plötu Bubba,
Dögun. Hann er ekki par hrifinn
af því hvernig sumir gagnrýn-
endur hafa tekið þeirri plötu.
„Hér áður fýrr var ég gagn-
rýndur fyrir hroðvirkni í sándi,
og nú þegar ég vanda mig virki-
lega vel við þessa vinnu er allt í
einu sagt að sándið sé of gott.
ímyndaðu þér. OF GOTT. Þessir
menn eru bara að reyna að
koma höggi á mig,“ segir hann.
Á myndbandaleigunni tekur
hann tvær spólur, Space Camp
og Crime Story III.
„Ég horfi á þetta í nótt er við
komum firá Eyjum. Nota þetta til
að ná mér niður efitir tónleik-
ana.“
Magran Marley
upp á snú
Þar sem veðrið er gott ákveð-
ur Bubbi að ganga upp á lög-
reglustöðina á Hverfisgötu.
Hann er kominn í bláan síðan
frakka með ljósum loðkraga, og
búinn að setja upp sólgleraug-
un.
Á ljósunum á Lækjartorgi hitt-