Vikan - 17.12.1987, Blaðsíða 53

Léttsoðnar
sögur af
mönnum og
mólefnum í
Mosfellssveit
Ragnar Lár
Kjartan á Hraðastöðum
og áburðurinn
Kjartan Magnússon hét maðurog bjó
að Hraðastöðum í Mosfellsdal. Kjart-
an þótti sérkennilegur í tilsvörum og
lagði hann gjarnan áherslu á orð sín
með því að sveifla hægri handlegg
með krepptum hnefa frá sér og að um
leið og hann svaraði. Eitt sinn kom
annar bóndi úr sveitinni í heimsókn til
Kjartans. Stóðu þeir úti á hlaði og
horfðu á vinnumann Kjartans þar
sem hann dreifði úr mykjuhlössum
niðri á túninu. Þá segir Kjartan með
aðdáun, um leið og hann sveiflar
hægri hendinni á þann hátt sem fyrr
er getið:
- Mikið helvíti dreifir maðurinn vel
úrskítnum sínum.
Heillaskeytið
Lárus á Brúarlandi var ágætur hag-
yrðingur. Hann og Magnús ( Leir-
vogstungu elduðu oft grátt silfur
saman, ekki síst á stjórnmálasviðinu.
Svo bar það við á merkisafmæli
Magnúsar að honum barst skeyti frá
Lárusi. Magnús hafði gaman af
skeytinu og las það fyrir afmælis-
gesti. Skeytið var í bundnu máli og
hljóðaði svona:
Lygin æ þig loði við
líkt og snæri á glæðum.
Hafðu aldrei flóafrið
fyrir lífsins gæðum.
Þegar Magnús hafði lesið vísuna
varð einum gestanna að orði, en sá
hafði misskilið innihald hennar:
- Ekki hefði ég viljað fá hana
þessa, Magnús.
Kembuhirsla u og ess
Eins og fyrr er sagt var Lárus á Brúar-
landi ágætur hagyrðingur. Lárus
reisti sér hús í nágrenni Brúarlands
og nefndi húsið Tröllagil. Eitt sinn
sem oftar þurfti Lárus að senda
skeyti, en í stað venjulegrar undir-
skriftar reit hann eftirfarandi vísu:
Kembuhirsla u og ess
er mitt nafnið rétta.
íjötnagróf á góðan sess,
geturðu ráðiðþetta?
Til skýringar skal þess getið að
kembuhirsla heitir lár og jötnagróf
gæti verið tröllagil.
Kristinn í Mosfelli og kirkjan
Kristinn Guðmundsson var lengi
bóndi á Mosfelli í Mosfellsdal. Krist-
inn var félagsmálamaður og lét hin
ýmsu málefni til sín taka. A sóknar
nefndarfundi var rætt um ástand
kirkjunnar á Lágafelli og voru menn
sammála um að tími væri til kominn
að gera við hana. Kristni varð þá að
orði:
- Við megum til með að fara að
gera við kirkjuna, annars fýkur hún
bara einn góðan veðurdag.
Lyktnæmi
Sigurjón Pétursson á Álafossi bjó á
sínum tíma til meðalið Ála og taldi
það allra meina bót. Meðal þetta var
að einhverju leyti sett saman úr
kreósóti og eftir því lyktarsterkt. Síð-
ari árin angaði gamli maðurinn oft af
þessum drykk. Eitt sinn kom hann við
á pósthúsinu, sem þá var á Brúar-
landi. Nokkru eftir að hann var farinn
bar Ásbjörn son hans að garði. Ás-
björn hnusar út í loftið og segir síðan:
- Hva, hefur pabbi verð hér?
VIKAN 53