Vikan - 27.12.1991, Blaðsíða 34

BRÚÐARMYNDA-
KEPPNI
KQDAK
árin en viö uröum ekki ást-
fangin hvort af öðru fyrr en í
þriðja bekk. Síöan þá höfum
viö ekki getað litið hvort af
öðru. Við útskrifuðumst vorið
’90 og héldum suður þá um
haustið. Það hefur alltaf staðið
til að við giftum okkur, það lék
aldrei neinn vafi á því.“
Hún sagði að brúðkaups-
dagurinn hefði verið ákaflega
vel heppnaður í alla staði. Þau
giftu sig í Akureyrarkirkju en
svo skemmtilega vildi til að
það var bróöir hennar sem gaf
þau saman, séra Svavar Al-
freð Jónsson, sóknarprestur á
Ólafsfirði. Hann skirði dóttur
þeirra við sama tækifæri og
hlaut hún nafnið Fanney
Margrét. „Mér fannst það mjög
vel við hæfi að bróðir minn gifti
okkur, þetta varð allt einhvern
veginn svo miklu persónu-
legra. Það tók svolítið af virðu-
leika athafnarinnar að dóttir
okkar grét allan tímann en það
kom samt ekkert að sök. Það
voru um níutíu kirkjugestir og
komu þeir síðan allir til veisl-
unnar sem haldin var í safnað-
arheimilinu, í nýju og glæsi-
legu húsnæði."
Sigríður sagði að athöfnin
hefði farið fram klukkan fimm
síðdegis. Hún fór því í hár-
greiðslu um hádegið og í
snyrtinguna þar á eftir. Kjólinn
fékk hún lánaðan og þá vant-
aði ekkert nema blómin. Þau
fékk hún í versluninni Blóma-
húsinu. „Það er saga að segja
frá því. Okkur langaði að hafa
allar blómaskreytingar ferskju-
bleikar og það er ekki hlaupið
að því að fá blóm með þeim lit,
nema gera sérstakar ráð-
stafanir. Þau voru því pöntuð
sérstaklega fyrir okkur. Blóm-
vöndurinn var settur saman úr
gladíólum og rósum í þessum
fallega lit.“
Brúðkaupsnóttinni eyddu
ungu hjónin frammi á Kristnesi
en faðir Sigríðar starfar við
sjúkrahúsið þar. „Þarna eru
nokkrar starfsmannaíbúðir
með öllum búnaði og hann
fékk eina lánaða handa okkur
fyrir þessa einu nótt. Það var
mjög skemmtilegt að dvelja
þarna uppi í sveit. Maðurinn
minn er áhugasöm gæsa-
skytta og það eina sem ég ótt-
aðist var að missa hann á
skyttirí eldsnemma næsta
morgun." □
GÓÐUR UÓSMYNDARI ÞARF AÐ
VERA SÁLFRÆÐINGUR í SÉR
Sigurvegari í brúðar-
myndakeppni Kodak-
umboðsins og Vikunnar
í nóvembermánuði er Ásgrím-
ur Ágústsson á Ijósmyndastof-
unni Norðurmynd á Akureyri.
Brúðurin heitir Sigríður Jóns-
dóttir og er borinn og barn-
fæddur Akureyringur eins og
Ásgrímur.
Rekstur Ijósmyndastofunnar
hóf hann í marsmánuði 1973
og hefur starfað af krafti síðan.
Ásgrímur lærði Ijósmyndun í
heimabæ sínum og var meist-
ari hans Sigurður Stefánsson
á Ijósmyndastofunni Filmunni.
Bóklega námið sótti hann til
Reykjavíkur fyrstu misserin en
lauk því síðan fyrir norðan.
„Við erum þrír, feðgarnir
sem vinnum hérna," sagði Ás-
grímur þegar hann var spurð-
ur um það hversu umfangs-
mikil starfsemin væri. „Þeir eru
reyndar tvíburar og heita
Ágúst og Bergþór. Sá fyrri hef-
ur lokið Ijósmyndanámi, hinn
er ekki algjörlega búinn með
allt sem til þarf en stutt er í
það.“ Ásgrímur sagöi að starf
þeirra væri einkum fólgið í
hefðbundnum stúdíómynda-
tökum en þeir sinntu jafnframt
ýmsum öðrum verkefnum sem
tengdust til dæmis atvinnulífi
og auglýsingagerð.
Spjallað var við Ásgrím á
miðri jólaföstunni og var hann
þá önnum kafinn við árstíða-
bundin verkefni tengd hinni
miklu hátíð. „Við erum þessa
dagana að taka myndir fyrir
fólk sem ætlar að hafa þær til
jólagjafa, auk þess sem við
tökum eftir gömlum myndum í
sama tilgangi. Síðast en ekki
síst er oröið algengt að fólk
biðji okkur um að útbúa fyrir
sig myndir á jólakort.”
Ásgrímur var spurður að því
hvort fjölgun giftinga hefði ver-
ið jafnmikil norðan heiða og
fyrir sunnan. „Já,“ sagði hann,
„ekki ber á öðru. Undanfarin
tvö sumur hafa giftingar verið
fleiri hér nyrðra en mörg
undanfarin ár. Ég var einmitt
að fletta í gömlum vinnubók-
um síðan á fyrri helmingi átt-
unda áratugarins. Fram kemur
að giftingar þá voru fjölmargar
og algengt að hér væru fimm
brúðhjón í Ijósmyndun á
laugardögum og jafnmörg á
sunnudögum á sumrin og fram
á haustið. Síðan datt þetta
niður og á tímabili heyrðu
A Starfs-
fólk Norður-
myndar á
Akureyri.
F.v. Hafdís
Dögg Svein-
bjarnardótt-
ir, Ágúst
Ásgríms-
son, Berg-
þór Ás-
grímsson
og höfuð-
paurinn, Ás-
grímur
Agústsson.
Brúðhjónin Sigríður Jónsdóttir
og Karl Jónsson.
brúðhjón hér til algjörra
undantekninga liggur mér við
að segja. Maður varð bara
hissa þegar slíkar myndatökur
voru pantaðar. Þetta hefur ver-
ið heldur að aukast hin síöari
ár og í fyrrasumar náðu gifting-
arnar hámarki. Maður vissi
ekki hvaðan á sig stóð veðrið."
VORUÐ ÞIÐ NEYDD
TIL AÐ GIFTAST?
- Hvað hefur þú mest
gaman af að fást við?
Það fer eftir því fólki sem í
hlut á hverju sinni, hvort sem
það eru brúðhjón, fermingar-
barn eða fjölskylda. Sum ferm-
ingarbörnin koma hingað af
illri nauðsyn og jafnvel nauðug
viljug og eru að láta taka mynd
af sér fyrir foreldrana og skyld-
fólkið. Það getur á hinn bóginn
verið geysilega skemmtilegt að
mynda fermingarbörn. Ef fólk
kemur í stúdíóið illa fyrir kallað
er stundum hægt að vinna við-
komandi á sitt band og fá þann
sem situr fyrir til að slaka á og
sýna hinar skemmtilegri og
betri hliðar á sér.
Yfirleitt er mjög gaman að
mynda brúðhjón sem hamingj-
an geislar af og lífiö brosir við.
Þó geta þau líka verið alvarleg
á svipinn og áhyggjufull, svo
stíf reyndar að þeim stekkur
ekki bros. Einu sinni sem oftar
voru hjá mér nýgift hjón. Þau
voru gjörsamlega frosin í
framan og feimin. Til þess að
freista þess að fá þau til að
brosa örlítið framan í mynda-
vélina spurði ég hvort þau
hefðu verið neydd til að giftast,
en slíkt mætti halda af svipn-
34 VIKAN 26. TBL.1991