Vikan - 27.12.1991, Blaðsíða 48

Á tímabilinu 10-35 ára nær koniakið sinum mesta þroska, sé það geymt í sínum gömlu og göfugu eikartunnum.
Koniakið er á bragðið eins og það var þegar því var tappað á flöskurnar.
Koníakið i flöskunní til hægri er kennt við
Hinrik 13. Frakkakeisara. Framleiðandinn,
Remy Martin, staðhæfir að það sé 50 ára
gamalt. Þess má geta að i Fríhöfninni í
Keflavik kostar flaskan rumar 28.000 krónur.
Þá voru góð ráð dýr því hinir
hvítu nýlenduherrar vildu
franskt hvítvín hvað sem það
kostaði. Þetta varð til þess að
farið var að eima vínið áður en
því var skipað um borð i fleyt-
urnar. Hvítvininu var breytt i
svokallaö brandí sem var þétt-
ara, sterkara og tók minna rúm
um borð í skipunum. Vonuð-
ust nú framleiðendur til þess
að þegar á áfangastað væri
komið yrði hinn brenndi drykk-
ur þynntur út með vatni og þar
með væri komin blanda sem
kæmi í stað vínsins.
Ekki varð þessi drykkur vin-
sæll enda kom hann tæplega i
stað hvítvínsins. Þvi reyndist
erlendi markaðurinn ekki mikill
og upp söfnuðust birgðir.
Vínið, sem þannig hafði safn-
ast upp, þótti hafa mjög sér-
stakt bragð en heldur hrátt
Framleiðendur tóku nu eftir
því að við geymslu í eikar
tunnum breyttist liturinn og
varð gullnari og bragðið varð
fyllra með tímanum. Næst
gerðist það að brandiið frá
Cognac varð virisælt fyrir
bragðið og orðstir þess
breiddist út. Fyrr en varði var
það orðið tískudrykkur á með-
al franska aðalsins og yfirstétt
arinnar.
Margar tegundir brandis eru
framleiddar viða um heim.
Vörumerkið koníak aftur á
móti, Cognac, mega þær teg-
undir einar bera sem eiga upp-
runa sinn að rekja til Cognac-
héraðsins (nokkru fyrir norðan
Bordeaux) og til hvitvínsþrúg-
anna sem þar vaxa i frjóum
jaröveginum. Koniaksvæðinu
er skipt i nokkra hluta sem
hver hefur sín sérkenm, hað